Μπροστά στην καμένη Αγία Τράπεζα

0
1327
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (2 ψήφοι, μέσος όρος: 4.50 από 5)
Loading...

Οἱ φωτογραφίες συγκλόνιζαν ! Τό θέαμα ἦταν φοβερό ! Μιά ἁγία Τράπεζα καμένη ! Στάχτη τά ἱεράκαλύμματα, τό ἱερό Εὐαγγέλιο. Ἐκείνη τήν Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019, δέν μπόρεσε νά τελεστεῖ θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους στό χωριό Χαλκειός τῆς Χίου. Γιατί κάποιοι… ἄγνωστοι, τήν προηγούμενη νύχτα, παραβιάζοντας τό παραθυράκι τοῦ ἱεροῦ Βήματος, ἔριξαν ἀναμμένα στουπιά, πού κατέκαψαν ὅ,τι πιό ἱερό ὑπῆρχε μέσα στό ναό.

Ποιοί νά ̓ταν τοῦτοι οἱ ἄγνωστοι; Ποιό χέρι τόλμησε νά κάνει τέτοιο ἀνοσιούργημα; Ποιά ὀργή τό κίνησε ; Γιατί; Ἐναντίον ποιοῦ;

Τά βλέμματα τῆς κοινῆς γνώμης στράφηκαν στό στρατόπεδο φιλοξενίας ἀλλοδαπῶν, 500 μέτρα πιό πέρα ἀπό τό ναό. Ἐκεῖ νά ̓ταν οἱ… ἄγνωστοι;

Μετά τό πρῶτο σόκ ἀπό τήν εἴδηση ξέσπασαν καί οἱ πρῶτες ἀντιδράσεις. «Φωτιά» πῆρε ἡ μεγάλη ὁμαδική στό viber. «Νά κάψουμε τούς ἀγνώστους, ἀντί νά καθόμαστε νά τούς κοιτᾶμε», πληκτρολόγησε ἀγανακτισμένος ἕνας φίλος. Πλῆθος τά likes πού δέχτηκε ἀπ ̓ ὅσους συμφωνοῦσαν μαζί του. Ἡ συνομιλία συνεχίστηκε μέ λόγια ὀργῆς κι ἐκδίκησης. Ὅσοι διαφωνοῦσαν μιλοῦσαν κι αὐτοί μέ σκληρότητα. Ἡ πόλωση ἦταν ἐμφανής. Ἔμεινα νά διαβάζω τίς διάφορες ἀπόψεις μέ προβληματισμό. Νά κάψουμε τούς δράστες ; Νά ἐκδικηθοῦμε γιά τή βεβήλωση; Νά ὑπερασπιστοῦμε τά Ἅγια τῶν Ἁγίων μέ ἀντίποινα; Ἔστω ὅτι τό μπορούσαμε· αὐτό θά ̓πρεπε νά κάνουμε ; Ἀλλά… καί νά τό παραβλέψουμε ; Νά τό ἀφήσουμε νά περάσει χωρίς διαμαρτυρία; Χωρίς τιμωρία; Μέχρι πότε ;

Σκέφτηκα νά ρωτήσω τόν μόνο… μάρτυρα τοῦ γεγονότος. Τόν μόνο πού τά ἤξερε ὅλα. Τόν μόνο πού τά εἶδε ὅλα, πάνω ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ Του. Τοῦ ξύλινου Σταυροῦ, πού στέκει ὄρθιος πίσω ἀπό τήν καμένη ἁγία Τράπεζα. Ἡ φωτιά δέν Τόν ἄγγιξε, κι ὁ Ἐσταυρωμένος ἔμεινε ἐκεῖ μέ τά χέρια ἁπλωμένα, σημαδεμένα ἀπό τά καρφιά, νά σηκώνει τήν κατάφωρη ἀδικία, μέ τό κεφάλι γερμένο νά ἀποδέχεται κάθε προσβολή, μέ τά χείλη σφαλισμένα… Ἐκεῖνος, ὁ μόνος πού θά μποροῦσε νά μιλήσει, σιωποῦσε.

Κύριε, θέλεις νά τούς κάψουμε ; Σέ πρόσβαλαν. Μᾶς πρόσβαλαν…

Ἡ ἐσωτερική κραυγή νιώθω νά ἑνώνεται μ’ ἐκείνη τοῦ Ἰάκωβου καί τοῦ Ἰωάννη. Τέτοιον καιρό ἦταν, λίγο πρίν τό Πάθος. Ἐσύ ἦσουν ὅλος πιά στραμμένος πρός τήν Ἱερουσαλήμ τοῦ Σταυροῦ Σου. Ἔστειλες ἀγγελιοφόρους νά προμηνύσουν στά χωριά τόν ἐρχομό Σου. Θά τά ἐπισκεπτόσουν γιά τελευταῖα φορά. Μά σ ̓ ἕνα χωριό Σαμαρειτῶν δέν Σέ δεχθῆκαν. Σέ ἔδιωξαν. Σοῦ ἔκλεισαν τήν πόρτα, γιατί ἤσουν Ἰουδαῖος, ξένος κι ἄπιστος γι ̓ αὐτούς… «Κύριε, θέλεις νά κατεβεῖ φωτιά ἀπό τόν οὐρανό καί νά τούς κάψει;», ρώτησαν ἀγανακτισμένοι, ὅμοια μέ μᾶς, οἱ πιό θερμοί ἀπό τούς μαθητές Σου.

Ἡ ἀπάντησή Σου ἀποστομωτική, ἕνα ράπισμα στόν ἄκριτο ζῆλο, στόν θρησκευτικό φανατισμό, στόν ἐγωιστικό ἐγκλωβισμό στή λογική καί τακτική τοῦ κόσμου τούτου: «οὐκ οἴδατε ποίου πνεύματος ἐστέ ὑμεῖς» (Λουκ. θ ́ 51-56). Δέν ξέρετε πῶς πρέπει νά φερθεῖτε. Δέν ἔχετε καταλάβει ἀκόμα ποιό εἶναι τό πνεῦμα τῆς διδασκαλίας μου. Δέν ἔχετε συλλάβει τή λογική μου. Δέν ἔχετε νιώσει τήν τακτική μου…

Ξανακοιτάζω τόν Ἐσταυρωμένο πού στέκει πάνω ἀπό τήν καμένη ἁγία Τράπεζα.

Καί τί θέλεις, Κύριε, νά κάνουμε ; Πῶς ν ̓ ἀντιδράσουμε σ ̓ αὐτό τό κακό ;

«Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς ̇ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. κγ ́ 34), ἦταν τά μόνα λόγια πού μπόρεσα ν ̓ ἀκούσω…

από το περιοδικό «Η Δράση μας»
τεύχ. Απριλίου 2020

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ