Loading...Η Πόλη της καρδιάς μας!
Μέσα στην Αναστάσιμη περίοδο και με τις ευχές των πνευματικών μας πατέρων, 
η Χ.Φ.Δ Πατρών ξεκίνησε, Τετάρτη της Διακαινησίμου, το ταξίδι της προς τη Βασιλεύουσα, ένα ταξίδι όνειρο ζωής για τις περισσότερες… Εφόδιά μας η αγάπη μας για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία και η λαχτάρα μας να ζήσουμε κάτι από το μεγαλείο της Πόλης των πόλεων και πόλης της καρδιάς μας… Σημείο εκκίνησης η Χριστιανική Εστία Πατρών.
Η διαδρομή, αν και μεγάλη, δεν μας κούρασε, γιατί ο πόθος να φτάσουμε στον προορισμό μας ξεπερνούσε κάθε κόπο… Άλλωστε, η μεταξύ μας επικοινωνία, τα τραγούδια και οι χοροί κατά τη διάρκεια της διαδρομής δημιούργησαν τέτοια ατμόσφαιρα στο λεωφορείο που δεν καταλάβαμε τις ώρες του ταξιδιού. Μόλις αντικρύσαμε τα Ελληνοτουρκικά σύνορα η καρδιά μας «ράγισε» από πόνο για την Ελλάδα μας, την μάνα μας που έχασε τόσα παιδιά της…
Με συγκίνηση περάσαμε τα σύνορα και φτάσαμε στην Βασιλεύουσα. Εκεί νιώσαμε πραγματικά τον χρόνο να σταματά. Ο απόηχος του Βυζαντίου δυνατός, παρά το πλήθος από τις σημαίες με την ημισέληνο και τα πολλά τζαμιά. Ο αέρας εκεί μας γέμισε με Χριστό κι Ελλάδα… Τι να πρωτοθυμηθούμε από την προσκηνυματική αυτή εκδρομή;
- ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ: Το μεγαλύτερο μνημείο της Χριστιανοσύνης σε όλο τον κόσμο. Εδώ νιώσαμε πραγματικά την καρδιά μας και την αναπνοή μας να χτυπούν πιο αργά. Ήλθαμε
με κάποια επιφὐλαξη κι έναν φόβο. Πως θα περάσουμε την Πύλη της; Πόσο θα παραμείνουμε μέσα στον χώρο; Οι οδηγίες που είχαμε λάβει ήταν πολύ συγκεκριμένες…και περιοριστικές… Κι όμως, με τη βοήθεια του Θεού, νιώσαμε τόσο άνετα, απλά και συγκινητικά. Το έντονο μουσουλμανικό στοιχείο δεν κατάφερε να μας επηρεάσει. Ψάλλαμε την Παράκληση στην Παναγία μας, τον Αναστάσιμο Κανόνα, το «Χριστός Ανέστη» και ό,τι άλλο λαχταρούσε η ψυχή μας… Γυρίσαμε πίσω στο χρόνο και ζήσαμε με την καρδιά και το μυαλό τα όσα γίνονταν εκεί, όταν η Κωνσταντινούπολη ήταν στις δόξες της… Και φυσικά δεν ήταν δυνατόν να μην μεταφερθούμε σε εκείνη την τραγική μέρα της άλωσης και σε εκείνη την τελευταία Θ.Λειτουργία που δεν ολοκληρώθηκε… κι ευχηθήκαμε μυστικά να μας αξιώσει ο Θεός να ξαναβρεθούμε σε τούτο τον ιερό χώρο και να λειτουργηθούμε μαζί με τον άγιο Γρηγόριο, τον Ιερό Χρυσόστομο και τόσους άλλους Επισκόπους που πέρασαν από το άγιο αυτό θυσιαστήριο…
- ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ: Ένα υπέροχο Βυζαντινό Χριστιανικό Μοναστήρι που χτίστηκε
στη θέση της Πύλης της Ανδριανούπολης έξω από τα Θεοδοσιανά Τείχη, νότια του Κεράτιου Κόλπου. Είναι το σημαντικότερο μνημείο της εποχής των Παλαιολόγων και χαρακτηρίζεται από υπέροχα ψηφιδωτά, μοναδικά σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς κι αυτό το μνημείο της Ορθοδοξίας μετατράπηκε σε Μουσουλμανικό Τέμενος. Παρ’όλα αυτά εμείς χαρήκαμε την έμπνευση και την ομορφιά της Βυζαντινής Τέχνης και νιώσαμε τον κόσμο των αγίων κι αγγέλων πιο κοντά μας….
- ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ: Βυζαντινή εκκλησία της Πόλης, ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Παναγίας μας. Το πιο γνωστό γεγονός στην ιστορία του Ναού είναι η
σωτηρία της Πόλης κατά το 626 όταν πολιορκήθηκε από τα στρατεύματα των Αβάρων. Η εικόνα της Παναγίας λιτανεύτηκε στις επάλξεις, η πολιορκία λύθηκε και η Πόλη σώθηκε. Σύσσωμος ο λαός οδηγήθηκε με την εικόνα στον ιστορικό ναό, όπου αγρύπνησε ψάλλοντας τον Ακάθιστο Ύμνο. Κι εμείς ψάλλαμε με την καρδιά μας το «Τη Υπερμάχω…», προσκυνήσαμε την εικόνα την Παναγίας μας, την παρακαλέσαμε για την πληγωμένη Ελλάδα μας και τις πληγωμένες καρδιές μας, να μας βοηθήσει να ανασηκωθούμε και να ελευθερωθούμε από τα δεινά που μας ταλαιπωρούν… Ήπιαμε από το αγίασμα Της και πήραμε μαζί μας για να δώσουμε στους αναγκεμένους αδελφούς μας στην πατρίδα μας…
- ΜΠΑΛΟΥΚΛΙ: Η Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα είναι Ιερό Χριστιανικό Αγίασμα που βρίσκεται έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα «παλάτια των πηγών» στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία της από τουρκική λέξη balik (=ψάρι). Σύμφωνα με την Παράδοση, όταν η Πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων,
η είδηση έφτασε στον Ηγούμενο του μοναστηριού καθώς τηγάνιζε ψάρια. Ο Ηγούμενος δεν μπορούσε να πιστέψει την είδηση και είπε «μόνο αν αυτά τα μισοτηγανισμένα ψάρια ζωντανέψουν θα το πιστέψω». Κι αμέσως τα ψάρια πετάχτηκαν από το τηγάνι, έπεσαν στο νερό του αγιάσματος και κολυμπούσαν. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την παράδοση, επτά ψάρια που φαίνονται σαν μισοτηγανισμένα κολυμπούν στο Αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Είδαμε κι εμείς τα ψάρια να κολυμπούν μέσα στο Αγίασμα, πήραμε αγίασμα, προσκυνήσαμε τους τάφους των Πατριαρχών, επικοινωνήσαμε με τις μοναχές που έχουν σταλεί από την Ελλάδα για να «φυλάγουν» τον χώρο και να κρατούν ψηλά την σημαία της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας.
- ΚΙΣΤΕΡΝΑ: Είναι η μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή που κατασκευάστηκε στην
Κωνσταντινούπολη διαστάσεων 141 × 66.5 μ. χωρητικότητας 78.000m3. Η Στοά χτίστηκε από τον Μ.Κωνσταντίνο, καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε στη σημερινή της μορφή από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α΄. Θαυμάσαμε την υπέροχη αρχιτεκτονική του χώρου, νιώσαμε σα να περπατάγαμε σε υπόγεια βασιλικά παλάτια, γυρίσαμε πίσω στον χρόνο και μεταφερθήκαμε στην εποχή που η Πόλη βρισκόταν στις δόξες της…
Περισσότερες από 300 κολώνες κορινθιακού και δωρικού τύπου από όλα τα μήκη και
πλάτη της Αρχαίας Μεσογείου στεγάζουν την τοξωτή οροφή του χώρου. Ένας πραγματικός λαβύρινθος! Φωτογραφηθήκαμε και αποτυπώσαμε το θαύμα, που μπορεί να κρύβεται κάτω από τη γη, δείχνει όμως πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει το ελληνικό μυαλό και δοξάσαμε το Θεό!
- ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ: Μεταφερθήκαμε στο Φανάρι, όπου παρακολουθήσαμε
τον Εσπερινό στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Με συγκίνηση σταθήκαμε μπροστά στην Κλειστή Πύλη, όπου στις 10 Απριλίου 1821, οι Τούρκοι κρέμασαν τον Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’. Πήραμε ευχή από τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο, ακούσαμε λόγους πατρικούς και παραμυθίας, που μας ενίσχυσαν στον δύσκολο αγώνα μας μέσα στον κόσμο.
- KΟΝΤΟΣΚΑΛΙ: Στην Κοινότητα της Αγίας Κυριακής είχαμε την ευλογία να συναναστραφούμε με αδελφούς μας Τούρκους Χριστιανούς Ορθόδοξους. Καθένας έγραφε τη δική του ιστορία, που δεν αποκλείεται μελλοντικά να αποτελέσει απόσπασμα στο συναξάρι του αιώνα μας. Συγκινηθήκαμε από την Αγάπη του Θεού που μπορεί να εισχωρήσει στα πιο δύσκολα και σκοτεινά περιβάλλοντα, για να φέρει την δική Του Ανάσταση σε ψυχές που Τον αναζητούν χωρίς να το ξέρουν και που Τον ζουν άλλοτε μυστικά και μυστηριακά κι άλλοτε Τον φανερώνουν στον κόσμο γνήσια και με συνέπεια μοναδική… Ακούσαμε τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας κ.κ Μελίτωνα να μας περιγράφει τον δύσκολο ρόλο του Χριστιανού Ορθόδοξου Επισκόπου σε μια Περιφέρεια που κυριαρχεί το Μουσουλμανικό στοιχείο και πήραμε δύναμη για τον αγώνα μας…
Τέλος, είχαμε την ιδιαίτερη ευλογία να μας παραθέσει κοινό γεύμα ο Μητροπολίτης Συληβρίας κ.κ. Μάξιμος. Νιώσαμε σαν τους πρώτους χριστιανούς! Νεοβάπτιστοι αδελφοί μας από την Τουρκία ήταν δίπλα μας σε κοινή τράπεζα, όπως στην πρώτη εκκλησία. Τραγουδήσαμε χριστιανικά τραγούδια, χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς και ακούσαμε τον μητροπολίτη Μάξιμο, με τον οποίο μας συνδέουν κοινά βιώματα, καθώς κι εκείνος κατάγεται από την πόλη του Πρωτοκλήτου. Αισθανθήκαμε σα να είναι ένας εκπρόσωπος από την Πάτρα στην Βασιλεύουσα, που με τον αγώνα του και την μαρτυρία του «εν Χριστω» τιμά την Πόλη μας. Τον ευχαριστούμε θερμά και για το πλούσιο γεύμα που μας παρέθεσε και την αβραμιαία φιλοξενία του.
(Μπορείτε να διαβάσετε και τη σχετική ανάρτηση: https://fosfanariou.gr/index.php/2024/05/12/pasxalios-ekdilosi-sta-ypsomatheia/)
- ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΗΣΑ:
Αφού περάσαμε την κρεμαστή γέφυρα του Βοσπόρου πήγαμε στο Μπόσταντζι, όπου πήραμε το καράβι για τη θρυλική Χάλκη. Ανεβήκαμε στον Λόφο της Ελπίδας, όπου αντικρύσαμε την υπέροχη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Εκεί ξεναγηθήκαμε στους χώρους της Σχολής, καθίσαμε στα θρανία της, είδαμε την υπέροχη βιβλιοθήκη της και προσκυνήσαμε στο καθολικό της Ι.Μονής Αγίας Τριάδας Χάλκης.
Ιδιαίτερη ήταν η φιλοξενία εκ μέρους του Ηγουμένου της Μονής κι Επισκόπου
Αραβισού, Θεοφιλεστάτου κ.κ Κασσιανού, ο οποίος μας δέχθηκε στο Συνοδικό της Μονής, μας έδωσε πολύτιμα και σπάνια ενθύμια από τη Σχολή και μας απηύθυνε συμβουλές και νουθεσίες, που έδειχναν την ακεραιότητά του σε θέματα πίστεως και ομολογίας. Τον ευχαριστούμε για την αγάπη του και το παράδειγμά του.
(Μπορείτε να διαβάσετε και τη σχετική ανάρτηση: https://fosfanariou.gr/index.php/2024/05/09/syllogos-foititriwn-megas-basileios-stin-theologiki-sxoli-tis-halkis/)
Στη συνέχεια πήγαμε στο νησί Πρίγκηπος. Εκεί προσκυνήσαμε στον Μητροπολιτικό ναό της Παναγίας μας και θαυμάσαμε την καταπληκτική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Κι εκεί πήραμε την ευχή του Επισκόπου Πριγκηποννήσων, υπέρτιμου κι εξάρχου Προποντίδος κ.κ Δημητρίου, οποίος μας απηύθυνε πατρικές συμβουλές.
Τόσο στην Πρίγκηπο, όσο και στην Χάλκη ζήσαμε έντονο το ελληνικό στοιχείο στα σπίτια,
στις εκκλησίες, στα σοκάκια και στα λιμάνια. Θέρετρα μαγευτικά, πεύκα και κυπαρίσσια, πλατάνια αιωνόβια, σκίνα και αγριοτριανταφυλλιές, βράχια απόκρημνα και ήμερες ακρογιαλιές, ξύλινα σπίτια αρχοντικά και μοναστηριακά συγκροτήματα, κιόσκια και ξύλινες εξέδρες πάνω στα διάφανα νερά, κολπίσκοι και ακρωτήρια αυτά είναι τα Πριγκηπόννησα κι αυτά με τη βοήθεια του Θεού απολαύσαμε…
- ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ:
Πώς να περιγράψουμε την υπέροχη κρουαζιέρα στις όχθες του Βοσπόρου; Εκεί για μια ακόμη φορά ταξιδέψαμε στον χρόνο και βρεθήκαμε νοερά στο Βυζάντιο. Εκεί θαυμάσαμε τα παλάτια, τις υπερπολυτελείς κατοικίες, τα σύγχρονα εστιατόρια και ξενοδοχεία του Βοσπόρου και άλλα ιστορικά κτήρια καθώς και την υπερσύγχρονη κρεμαστή γέφυρα του Βοσπόρου που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία. Τραγουδήσαμε σχετικά τραγούδια, χορέψαμε πατριωτικοὐς χορούς. Νιώσαμε σα να «ήπιαμε» όχι μόνο όλο το Βόσπορο, όπως λέει το τραγούδι, αλλά σα να «ήπιαμε» Χριστό κι Ελλάδα…
- Τέλος, δεν μπορούμε να μην κάνουμε αναφορά στην βόλτα μας μέσα στην
Κωνσταντινούπολη. Διασχίσαμε τα χερσαία και θαλάσσια τείχη της Πόλης, επισκεφτήκαμε την Πλατεία Σουλταναχμέτ, όπου είδαμε τον Αρχαίο Ιππόδρομο και το Ναό Σεργίου και Βάκχου (Μικρή Αγιά Σοφιά). Φυσικά επισκεφτήκαμε το Πέραν και διασχίσαμε την Λεωφόρο Ιστικλάλ με τα πολλά μαγαζιά και ζαχαροπλαστεία, το χαρακτηριστικό τραμ, τη Στοά των Λουλουδιών, το Ζάππειο Παρθεναγωγείο και την Αγία Τριάδα Τακσίμ.
Στην Αγία Τριάδα Τακσίμ τελείωσε η ευλογημένη Προσκυνηματική εκδρομή μας στην Βασιλεύουσα. Εκεί είχαμε την ιδιαίτερη τιμή να ζήσουμε μια μοναδική βραδινή Θ.Λειτουργία, μόνο για εμάς… Ναι!
Στο κεντρικότερο και πολυπληθέστερο σημείο της Πόλης κι ενώ έξω ο κόσμος διασκέδαζε
και το μουσουλμανικό στοιχείο ήταν έντονο, εμείς κρατώντας αναστάσιμες λαμπάδες, απολαμβάναμε το Φως της Ανάστασης και του Παρακλήτου. Κι αυτό το Φως ζει στην Βασιλεύουσα! Με συγκίνηση προσήλθαμε στο Άγιο Ποτήριο κι αυτή η Θ.Κοινωνία θα μείνει χαραγμένη βαθιά στην μνήμη μας.
Δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό, γιατί μας χάρισε αυτό το δώρο, αυτό το προσκύνημα! Αναξίως,
Τον παρακαλούμε να μας αξιώσει να επανέλθουμε στην Πόλη κάτω από άλλες συνθήκες. Το «πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι» να το ζήσουμε και να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτή τη μεγάλη χάρη, που θα είναι χάρη για όλη την Ανθρωπότητα και την Ορθοδοξία! Αμήν!
Δείτε φωτογραφίες:
