Loading...Χριστός Ανέστη!
Από καιρό περιμέναμε και μετρούσαμε τις μέρες…
Η αναχώρηση είχε οριστεί για την Πέμπτη 5 Μαΐου στις 4.00 π.μ. από την Χριστιανική Εστία Πατρών. Πενήντα φοιτητές έτοιμοι από νωρίς με αναστάσιμη διάθεση και λαχτάρα να περάσουμε όμορφες στιγμές με καλούς φίλους. Μετά από τρεις ώρες το λεωφορείο έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά, απ’ όπου θα παίρναμε το πλοίο για την Τήνο. Επιβιβαστήκαμε και με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου να έχουν κάνει την εμφάνισή τους το πλοίο σάλπαρε για το Αιγαίο, που μας περίμενε… Το ταξίδι ήταν κουραστικό, αλλά μετά από τέσσερις ώρες και μια μικρή στάση στην Σύρο φτάσαμε στον προορισμό μας.
Η Τήνος μας υποδέχθηκε με δυνατό αέρα και βροχή, γεγονός που δυσκόλεψε και την προσέγγιση του πλοίου στο λιμάνι. Από εκεί στο ξενοδοχείο, όπου θα καταλύαμε. Η κούραση του πολύωρου ταξιδιού ήταν δεδομένη. Έτσι μετά από ένα πλούσιο γεύμα όλοι έσπευσαν στα δωμάτια για ξεκούραση. Το απόγευμα μας βρήκε ανανεωμένους και έτοιμους για την πρώτη επίσκεψη στην χώρα της Τήνου και τον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας. Ο καιρός ήταν καλύτερος και βοηθούσε στην περιήγησή μας. Φτάσαμε την ώρα του εσπερινού, που τελούνταν στο Ναό της Ευρέσεως της Εικόνας, που βρίσκεται κάτω από τον Ναό της Παναγίας. Μετά το πέρας της ακολουθίας ανεβήκαμε στον Ναό της Μεγαλόχαρης, όπου βρίσκεται και η θαυματουργή εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου σκεπασμένη από τα αμέτρητα τάματα των πιστών χριστιανών και τελέσαμε ιερά παράκληση. Η συγκίνηση όλων ήταν έκδηλη καθώς βρισκόμασταν σε ένα από τα μεγαλύτερα ιερά προσκυνήματα της πατρίδος μας. Η ώρα πέρασε χωρίς να το αντιληφθούμε, καθώς οι ψυχές αναπαύονταν μέσα στη χάρη της Παναγίας μας. Ύστερα βρεθήκαμε στο προαύλιο του ναού και θαυμάσαμε την ιδιαίτερη και μνημειακή αρχιτεκτονική του Ιερού Ιδρύματος.
Όμως…τα άσχημα νέα γρήγορα έγιναν γνωστά. Οι υπεύθυνοι της εκδρομής μας μετέφεραν την είδηση της απεργίας των ναυτεργατών, γεγονός που μας ανάγκαζε να αλλάξουμε τα σχέδια μας. Ήμασταν υποχρεωμένοι να φύγουμε από το νησί το επόμενο μεσημέρι, ειδάλλως θα μέναμε αποκλεισμένοι για τουλάχιστον τέσσερις μέρες. Με τις σκέψεις της πρόωρης αναχώρησης αφήσαμε τον Ιερό Ναό και κατεβήκαμε στο κέντρο για μια βόλτα στα γραφικά και στενά σοκάκια του νησιού.
Η δεύτερη μέρα της εκδρομής –Εορτή της Ζωοδόχου Πηγής– μας επιφύλαξε μια ξεχωριστή ευκαιρία. Πρωί πρωί βρεθήκαμε και πάλι τον Ναό της Ευρέσεως, ο οποίος πανηγύριζε. Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την Θεία Λειτουργία με έκδηλη την αγάπη των κατοίκων του νησιού προς την Παναγία μας. Με καρδιές πλημμυρισμένες από άγια συναισθήματα αναχωρήσαμε έτοιμοι και για τις αλλαγές που θα γίνονταν στην εκδρομή. Η απεργία μας είχε αποκλείσει την επίσκεψη και τη διαμονή στο νησί της Σύρου, που ήταν αρχικά ο δεύτερος προορισμός μας. Έτσι αλλάξαμε τον πρόγραμμα και τον επόμενο σταθμό της εκδρομής. Αφού κάναμε μια μικρή βόλτα στην ηλιόλουστη χώρα της Τήνου με τις καλύτερες εντυπώσεις πήραμε το τελευταίο πλοίο, που γυρνούσε στον Πειραιά.
Ύστερα από αρκετές ώρες ταξιδιού φτάσαμε στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, όπου μας περίμενε λεωφορείο, που θα μας οδηγούσε στον νέο προορισμό της εκδρομής…στην όμορφη Χαλκίδα. Φτάσαμε βράδυ και μετά από μια βόλτα στο γραφικό παραθαλάσσιο πεζόδρομο της πόλης επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να κλείσουμε την δεύτερη μέρα μας. Το Σάββατο το πρωί ο καιρός μας αποζημίωσε και μας έδειξε επιτέλους το μαγιάτικο πρόσωπό του. Μετά το σύντομο αγιογραφικό μας θέμα και το πρωινό βγήκαμε για περίπατο στην πόλη, που η ιδιαιτερότητα της θάλασσας -με την άμπωτη και την παλίρροια- την κάνουν μοναδική. Μετά το μεσημεριανό γεύμα με θέα το μικρό κολπίσκο της Χαλκίδας πήραμε το δρόμο της πρόωρης επιστροφής προς την Πάτρα με μια ενδιάμεση στάση στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο…Allou Fan Park. Αυτή η επίσκεψη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όλους μας, παρά τον…πονοκέφαλο και την ζαλάδα, που μας άφησαν τα ριψοκίνδυνα παιχνίδια του πάρκου.
Στις 8 μ.μ. επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο του γυρισμού γεμάτοι ευχάριστες αναμνήσεις και, αν και η εκδρομή δεν εξελίχθηκε όπως περιμέναμε, γυρίσαμε με τις καρδιές γεμάτες ευγνωμοσύνη στον Άγιο Θεό, για όσα μας χάρισε, ευχαριστίες στους υπευθύνους για τον κόπο και την αγάπη τους, και χαρά για την μεταξύ μας συναναστροφή. Μέσα σε κλίμα χαράς και ενθουσιασμού ευχηθήκαμε “και του χρόνου καλύτερα”…
Επιθυμίες υπάρχουν πολλές!!!
