Η αργία της Πρωτομαγιάς ήταν η αφορμή. Το κάλλος του προορισμού ήταν ένα επιπλέον κίνητρο. Ο λόγος όμως που 24 φοιτητές-μέλη της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης από την Πάτρα αποφάσισαν να περάσουν το τριήμερο 1-3 Μαΐου στην Κέρκυρα ήταν η επιθυμία τους ν’ απομακρυνθούν για λίγο από τις περισπάσεις της καθημερινότητας ώστε να συσφίξουν τις μεταξύ τους σχέσεις και όλοι μαζί να πλησιάσουν τον αναστάντα Κύριο.
Η αναχώρηση έγινε τα μεσάνυχτα της Πέμπτης από το λιμάνι της Πάτρας. Μέσα στο πλοίο ο ύπνος ήταν δύσκολος έως αδύνατος. Ούτε αυτό όμως ούτε και ο βροχερός καιρός που συναντήσαμε-χαράματα πια-στο νησί δεν μας στέρησε μία πρωϊνή βόλτα, που ξεκίνησε με προσκύνηση στα δύο ολόσωμα ιερά λείψανα που το κοσμούν, του Αγίου Σπυρίδωνος και της Αγίας Θεοδώρας, αστείρευτες πηγές ευλογίας και δυνάμεως. Το μεσημέρι μας βρήκε κατάκοπους αλλά και ενθουσιασμένους από την πρώτη μας γνωριμία με το στολίδι αυτό του Ιονίου. Έπειτα από λίγες ώρες ανάπαυσης ήμασταν έτοιμοι για νέες περιηγήσεις, ακόμα πιο μακρινές. Το σούρουπο μας βρήκε στο κατάφυτο Ποντικονήσι, κάτω από τον πολύχρωμο ουρανό να συζητάμε, παραδομένοι στην ομορφιά της πλάσης και των Θείων Λόγων.
Το πρωί της επόμενης ημέρας, προσευχηθήκαμε όλοι μαζί στον Κύριο στον Ι.Ν. Αγίων Σωσιπάτρου και Ιάσωνος. Το πρόγραμμα ήταν ακόμη πλουσιότερο, καθώς επισκεφθήκαμε το Αχίλλειο, τόπο ανάπαυσης της αυτοκράτειρος της Αυστροουγγαρίας και την Παλαιοκαστρίτσα, περιοχή της βόρειας Κέρκυρας, όπου συγκλονιστήκαμε από την ομορφιά της κτίσης και την Σοφία του Κτίστη. Πολύτιμος βοηθός μας αλλά και κατηρτισμένος ξεναγός ήταν ο κ. Βασίλειος Λευτεριώτης, Κερκυραίος φιλόλογος. Η επιστροφή στην πόλη της Κέρκυρας μας έδωσε την δυνατότητα να γευματίσουμε, να ξεκουραστούμε και να αφεθούμε στην μαγεία της. Το βράδυ, αφού παρακολουθήσαμε τον μακρόσυρτο εσπερινό στον Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνος, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Η επομένη ήταν μία μεγάλη ημέρα, η ημέρα του Κυρίου.
Την Κυριακή των Μυροφόρων παρακολουθήσαμε την Θεία Λειτουργία στη γυναικεία Ιερά Μονή Παντοκράτορος της βόρειας Κέρκυρας. Ήταν μία ασυνήθιστη εμπειρία που δεν μας άφησε ασυγκίνητους. Μετά το πέρας αυτής, οι μοναχές μας περιποιήθηκαν με θέρμη, όπως έκαναν και με το υπόλοιπο πολυπληθές εκκλησίασμα. Ιδιαίτερη τιμή προς εμάς αποτέλεσε η παρουσία της ηγουμένης και η ευχάριστη συναναστροφή μαζί της. Με την χαρά του Κυρίου να πλημμυρίζει της καρδιές μας αποχαιρετίσαμε την Κέρκυρα με ένα μεγαλοπρεπές ομαδικό γεύμα δίπλα στη θάλασσα.
Το ταξίδι της επιστροφής ήταν μία διαρκής επικοινωνία τόσο μεταξύ μας όσο και με τον κύριο Εμμανουήλ Σταθούλια και τον κύριο Αναστάσιο Κωστόπουλο. Η άφιξη στην Πάτρα και ο αναγκαστικός χωρισμός διόλου δεν μετρίασε την ικανοποίησή μας και τα αισθήματα ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο. Γνωρίζουμε εξάλλου πως και στην πολύβουη πόλη έχουμε μία ήσυχη γωνιά για να συναντηθούμε και να συμπνευματισθούμε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, χάρη στην ευλογημένη ευκαιρία της εκδρομής.
Η εκδρομή στην Κέρκυρα αποτέλεσε σχολείο αρμονικής συνύπαρξης, ευκαιρία δημιουργίας ψυχικών δεσμών, πνευματική τροφοδοσία και αγνή απόλαυση των αισθήσεων. Οφείλουμε λοιπόν να ευχαριστήσουμε πάνω απ’ όλα τον Κύριο που μας αξίωσε να τύχουμε μίας τέτοιας ευλογίας και τους ανθρώπους Του που κοπίασαν για αυτήν. Και του χρόνου!
Κ.Δ.
Χριστός Ανέστη!
Προς τιμήν του, θα ήθελα να πω ότι ο κ. Λευθεριώτης, αλλά και ο αγαπητός γιός του, είχαν συνοδεύσει πέρυσι το εκδρομικό κλιμάκιο της Θεσσαλονίκης σε όλη τη διαδρομή μας στο Νησί των Φαιάκων και την εμπλούτισαν με πολύτιμες πληροφορίες, αλλά και προσβάσεις. Προσωπικά, τους ευχαριστώ πολύ, όπως και όλους τους ανθρώπους, που σε κάθε εκδρομή βρίσκονται με ενθουσιώδη προθυμία στο πλάι μας.