Loading...Το μήνυμα μεταδόθηκε αστραπιαία!
-Τι; Θα μείνουμε Σαββατοκύριακο της Τυροφάγου στη καρναβαλική Πάτρα; Όχι βέβαια!
– Γρήγορα να πούμε στους υπευθύνους μας να μας κάνουν τη χάρη και να μας συνοδεύσουν στη κατασκήνωση.
Σάββατο πρωί, λοιπόν, αποδράσαμε κάπου 27 φοιτητές στην αγαπημένη μας κατασκήνωση “ΑΓΚΥΡΑ” Παναγοπούλας Πατρών. Η ηλιόλουστη μέρα προμηνούσε ευχάριστη διαμονή στον κατασκηνωτικό χώρο. Εκλεκτές κυρίες της Χριστιανικής Εστίας Πατρών -τις οποίες θερμά ευχαριστούμε- φρόντισαν και για την γαστρονομική μας απόλαυση. Έστειλαν αρκετά εδέσματα για το διήμερό μας. Στην αρχή λίγο ποδόσφαιρο για προθέρμανση και στη συνέχεια λίγη εργασία έτσι για να θυμηθούμε παλιές καλές ημέρες πού φροντίζαμε την κατασκήνωσή μας. Η παρουσία για λίγες μόνο ώρες του σεβαστού μας π. Σωτηρίου μας ωφέλησε με την όμορφη, χαλαρή, αλλά πνευματική συζήτηση στο μεσημεριανό τραπέζι.
Αργά το απόγευμα η ακολουθία του Εσπερινού πού τέλεσε ο π. Χριστοφόρος στον Ναό των Αγίων Τεσσαράκοντα, αλλά και η συζήτηση στη βραδινή τράπεζα για τον παράδεισο και την δευτέρα παρουσία μας προετοίμασαν ψυχικά για την επόμενη ημέρα της Κυριακής. Το Απόδειπνο έκλεισε την πρώτη ημέρα στη κατασκήνωσή μας.
Την Κυριακή το πρωί έγκαιρα βρεθήκαμε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Ψαθοπύργου όπου παρακολουθήσαμε τη Θ. Λειτουργία. Με το δι΄ ευχών και πάλι πίσω στη κατασκήνωση για να συνεχίσουμε τις χαρούμενες δραστηριότητές μας. Το μόνο αρνητικό, πού δεν μπορέσαμε να υψώσουμε τους χαρταετούς που είχαμε μαζί μας. Μάταια περιμέναμε μπας και φυσήξει λίγο για να ανεβάσουμε τους χαρταετούς. Στο μεσημεριανό γεύμα επικράτησε χαρούμενη ατμόσφαιρα με ωραία σχόλια, πειράγματα αλλά και νόστιμο φαγητό.
Μόλις άρχισε να βραδιάζει πήραμε το δρόμο της επιστροφής δοξάζοντας τον Θεό που μας αξίωσε με την χριστιανική μας παρέα να χαρούμε το Σαββατοκύριακο και να ξεφύγουμε από την πόλη μας, η οποία δυστυχώς μόνο ηθική ζημιά και βλάβη μπορεί να προκαλέσει αυτές τις ημέρες με τις αισχρότητες, τις βωμολοχίες την ελευθερία των κινήσεων που προσφέρει η μάσκα. Κάτω από το προσωπείο ο άνθρωπος παύει να είναι πρόσωπο και μεταβάλλεται σε απρόσωπο ον ενός ανώνυμου πλήθους που τρέχει, φωνάζει και κινείται μέσα σε εμπαθείς επιθυμίες και ορέξεις. Ευχαριστούμε όλους και ιδιαιτέρως την “ΑΓΚΥΡΑ” μας, που μας φιλοξενεί πλουσιοπάροχα.
Καλή και ευλογημένη Τεσσαρακοστή! Καλό αγώνα!
