Στην αρχή της νέας ακαδημαϊκής και ιεραποστολικής χρονιάς αναπολούμε τις αλησμόνητες στιγμές που περάσαμε, εμείς οι φοιτήτριες της ΧΦΔ Πατρών, στην αγαπημένη μας κατασκήνωση, την Άγκυρα. Η κατασκήνωση μας υποδέχτηκε στις 20 Ιουλίου και κοντά της βιώσαμε για μια ακόμη χρονιά δυνατές εμπειρίες!
Η Παναγία μάς συντρόφευσε όλες αυτές τις μέρες, καθώς το γενικό όνομα της κατασκήνωσης αναφερόταν σ’ Αυτήν «Παναγία, Μάνα του κόσμου και Μάνα μας». Το αγιογραφικό μας σύνθημα από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο «ΙΔΟΥ Η ΜΗΤΗΡ ΣΟΥ…» (Ιωαν. ιθ΄, 27) μας συγκίνησε ιδιαίτερα καθώς συνειδητοποιήσαμε ότι κάτω από τον Σταυρό θεμελιώθηκε για πάντα η ισχυρότερη σχέση ανάμεσα σε μας και στην Παναγία. Από εκείνη την ώρα έγινε η Μάνα όλου του κόσμου αναλαμβάνοντας στο πρόσωπο του Ιωάννη την κηδεμονία όλου του ανθρωπίνου γένους. Ζει ανάμεσά μας, περπατά στους δρόμους μας, παίρνει τους αναστεναγμούς μας και τους μεταφέρει στον Υιό της. Δεν είμαστε πια μόνοι. Έχουμε Μητέρα! Από τις παρακλήσεις που κάναμε σ’ αυτήν κάθε βράδυ τη νιώθαμε δική μας. Ήταν η Παραμυθία μας, η Οδηγήτριά μας, το Ακένωτο Ποτήριο, η Παυσολύπη, η Πραϋνουσα καρδίας σκληράς, ήταν Αυτή που κάλυψε με τα διάφορα ονόματά Της όλες τις ανάγκες μας, καθώς ψάλαμε τις ανάλογες παρακλήσεις.
Το προσκύνημά μας στην Παναγία την Τρυπητή του Αιγίου γέμισε τις ψυχές μας με ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπο της Παναγίας και ενισχυθήκαμε πνευματικά. Ψάλαμε όλες μαζί τον Παρακλητικό κανόνα μπροστά στη θαυματουργό εικόνα Της και κάθε μία εναπόθεσε σ’ Αυτήν τις αγωνίες και τους προβληματισμούς της.
Ιδιαίτερη ευλογία για την κατασκήνωσή μας ήταν η επίσκεψη του Επισκόπου Μαδαγασκάρης κ.κ Ιγνατίου, ο οποίος μας μετέφερε στην χώρα που εργάζεται ιεραποστολικά τα τελευταία 20 χρόνια. Καταλάβαμε τις ανάγκες που υπάρχουν εκεί, καθώς οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες κι ελέγξαμε τον εαυτό μας που ενώ ζούμε σε μια χώρα που μας παρέχει πολλές ανέσεις δεν δοξάζουμε το Θεό για τα δώρα Του και δεν είμαστε τόσο χαρούμενες και αναπαυμένες… Ασφαλώς μετά την εμπειρία αυτή όλο και κάποια κλήση θα γεννήθηκε σε κάποιες καρδιές για να προσφέρουν από το περίσσευμα ή το υστέρημά τους και που ξέρουμε αν κάποια από εμάς θα βρεθεί κάποτε εκεί πλάι στον Επίσκοπο να βοηθά τους μαύρους αδελφούς μας…Τέλος συμμετείχαμε σε κοινή τράπεζα, την οποία ευλόγησε εκείνος και του τραγουδήσαμε τραγούδια που είχε πεθυμήσει από τα νεανικά του χρόνια.
Ανάμεσα στις άλλες πνευματικές ευκαιρίες που είχαμε ήταν και η ομιλία του πνευματικού μας πατέρα για το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο οποίος μας ανέλυσε με τρόπο κατανοητό το δόγμα για το πρόσωπο της Παναγίας μας! Καταλάβαμε την θέση Της στον επουράνιο κι επίγειο κόσμο και τον ρόλο Της στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας! Προσκυνήσαμε νοερά το Μεγαλείο του κάλλους Της κι ευχηθήκαμε κάτι να μας δώσει από τις πολλές αρετές Της…
Στην ιδιαίτερα θλιβερή επέτειο της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο δεν θα μπορούσε να μην κάνει αναφορά η κατασκήνωσή μας. Η Ημέρα Πατρίδας ήταν αφιερωμένη στην ματοβαμμένη Κύπρο μας! Θυμηθήκαμε τις τραγικές εκείνες ώρες και μέρες, κλάψαμε για το άδικο και τον πόνο των σκλαβωμένων αδελφών μας, παρελάσαμε προς τιμή τους, καταθέσαμε στεφάνι και προσευχηθήκαμε στην Παναγία να ελευθερώσει τη χώρα μας από τους ποικίλους εχθρούς που την απειλούν…
Παράλληλα συζητήσαμε θέματα που μας αφορούν κι ανταλλάξαμε εμπειρίες από τον αγώνα μας… Τέλος, απολαύσαμε τη δροσιά της θάλασσας και ασχοληθήκαμε με διάφορες κατασκευές και ψυχαγωγίες.
Η όμορφη πνευματική μας συντροφιά σε συνδυασμό με την ηρεμία της φύσης μας έδωσαν νέες πνευματικές δυνάμεις για να ξεκινήσουμε με όρεξη τη νέα χρονιά που ξανοίγεται μπροστά μας. Ας αξιοποιήσουμε και φέτος τις πνευματικές ευκαιρίες που θα μας χαρίσει ο άγιος Θεός κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Καλή χρονιά λοιπόν και καλή αντάμωση του χρόνου στην αγαπημένη μας κατασκήνωση!
Μ.Π