Loading...Η αλήθεια είναι ότι με τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση έχουμε ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας -και όχι μόνο- κι έχουμε ζήσει όμορφες στιγμές. Η φετινή μας όμως εκδρομή ήταν κάτι παραπάνω! Μες στην καρδιά της άνοιξης, με τα αναστάσιμα τροπάρια να ηχούν ακόμα στ’ αυτιά μας, κινήσαμε για τη ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ. Ό,τι και να πει κανείς για τούτο τον τόπο είναι λίγο. Μόλις εισήλθαμε, κι εμείς καταλάβαμε ότι πρόκειται πράγματι για έναν “επίγειο παράδεισο”.
Αυτό που μας έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή, είναι η γαλήνη που επικρατεί σ’ αυτό το κομμάτι της κεντρικής Μακεδονίας. Κάθε γωνιά θαρρείς και λούζεται από την ιερότητα που αναδίδει από τα ανατολικά το Περιβόλι της Παναγίας. Από το Σπήλαιο των Πετραλώνων κατευθυνθήκαμε προς το κατάφυτο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή, όπου αναπαύεται ο Άγιος Παΐσιος. Η θαυμαστή του ζωή ζωντάνεψε μπροστά μας καθώς προσκυνούσαμε τον τάφο του. Με την ευλογία του συνεχίσαμε το δρόμο μας μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή ως την Ουρανούπολη που βρέχεται από τα νερά του Αιγαίου. Στο χωριό Νέα Ρόδα εκκλησιαστήκαμε και προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και μετά, ανάμεσα σε πολλούς τουρίστες, πήραμε το καράβι για τον περίπλου του Αγίου Όρους κι ετοιμαστήκαμε για το αποκορύφωμα της εκδρομής μας…
Άγιον Όρος. Η παλλόμενη καρδιά της απανταχού Ορθοδοξίας.Το ζωντανό Βυζάντιο. Το καταφύγιο του ελληνισμού. Οι μονές κι οι σκήτες του υψώνονται στις βραχώδεις ακτές, κι εμείς από το καράβι παρατηρούμε, αφουγκραζόμαστε, βγάζουμε ολοένα φωτογραφίες πασχίζοντας να κρατήσουμε κάτι από τον πλούτο τους. Ξέρουμε ότι δε μπορούμε να εισέλθουμε στο άβατο, αλλά νιώθουμε επίσης ότι οι προσευχές των μοναχών είναι μαζί μας κι αυτό μας παρηγορεί και μας δυναμώνει.
Από τις αμμουδερές παραλίες της Ουρανούπολης ανεβήκαμε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Αριστοτέλη, τα Στάγειρα, περνώντας μέσα από ψηλά δροσερά πλατάνια και νοικοκυρεμένα μακεδονίτικα χωριά. Στην γραφική κωμόπολη της Αρναίας σεργιανίσαμε, θαυμάζοντας τα παλιά της σπίτια, με τους ξύλινους σκελετούς στις προσόψεις και τα λουλούδια που κατρακυλούσαν από τα παράθυρα. Με ανανεωμένο ενθουσιασμό ξεκινήσαμε προς τον τελευταίο προορισμό μας, τη Θεσσαλονίκη, σταματώντας πρώτα στη Νέα Μηχανιώνα, για να προσκυνήσουμε την ιερή εικόνα της Παναγίας που έφεραν από τη Μικρά Ασία οι πρόσφυγες.
Την επομένη, η “συμβασιλεύουσα” μας υποδέχτηκε ξυπνώντας μνήμες απ’ τα παλιά. Ο βυζαντινός ναός του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου, η Ροτόντα, η Μητρόπολη με το ιερό λείψανο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, το μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα, η κρύπτη κάτω από τον μητροπολιτικό ναό, όπου γίνονταν μυστικά οι συναντήσεις των Μακεδονομάχων…. Ήταν τόσο πολλά αυτά που είδαμε και νιώσαμε…Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, το βλέμμα μας απλώθηκε στην ασημένια θάλασσα μπροστα απ’ τον Λευκό Πύργο κι αναπολήσαμε τις μέρες που πέρασαν.
Μακάρι να μπορούσε να μεταδώσει κανείς όλα αυτά που πήρε από αυτό το ταξίδι. Όλη η ιστορία της Ελλάδας, από τα αρχαία χρόνια και τα πρωτοχριστιανικά ως την ακμή του Βυζαντίου και τους αγώνες του σύγχρονου ελληνικού κράτους, όλα είναι αποθησαυρισμένα μέσα σ’ αυτό τον ευλογημένο τόπο που λέγεται…Χαλκιδική!
Ε.Ι φοιτήτρια Νομικής
