Loading...
25 Ιουλίου 2018
Ώρα 15:30
Πλαγιάζω αναπαυτικά και ξεκινάω να συγκεντρώνω στο μυαλό μου τις εικόνες που συνθέτουν το παζλ των αναμνήσεων. 14 υπέροχες μέρες φτάνουν στο τέλος τους. Τι θα κρατήσω από το φετινό ‘Αθαμάνιο’; Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή τη φετινή κατασκηνωτική περίοδο των φοιτητών;
Ξέγνοιαστες, καλοκαιρινές στιγμές. Πάνω σε μια αιώρα απολαμβάνω τη σκιά ενός πελώριου γέρικου δέντρου και τον ασταμάτητο ήχο των τζιτζικιών. Αφουγκράζομαι… Από την τραπεζαρία ίσα που ακούγονται φωνές και γέλια από την παρέα που τα μεσημέρια συνηθίζει να παίζει επιτραπέζια. Την ησυχία διακόπτει η κιθάρα του Σ. που αρχίζει να παίζει μια γνώριμη μελωδία.
Καθώς το βλέμμα μου μηχανικά σηκώνεται να τον αναζητήσει, πέφτει πάνω στο μικρό εκκλησάκι της κατασκήνωσης, εδώ όπου πριν λίγες μέρες συμμετείχαμε στην αγρυπνία που τελέστηκε προς τιμήν της Αγίας Μακρίνας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Άρτης κ. Καλλινίκου. Ήμασταν όλοι εκεί, μαζί, με μια καρδιά, για να υμνήσουμε το Θεό και να ζητήσουμε τις πρεσβείες της “πολιούχου” μας. Στιγμές προσευχής και πνευματικής ανάβασης.
Ανάβαση που δύσκολα θα ξεχάσουμε, ήταν και αυτή στην πολυτραγουδισμένη Κωστηλάτα. Η υπέροχη διαδρομή υπό το φως του πρωινού ήλιου, η άγρια ομορφιά του βουνού, οι αγουροξυπνημένοι κατασκηνωτές -πάντα πρόθυμοι για τραγούδι- μέσα στα αγροτικά οχήματα, η ορειβασία στις απόκρημνες, πετρώδεις πλαγιές που σαν ανταμοιβή μας προσφέρουν την θαυμάσια θέα των 2.000 μέτρων.
Τέτοιες ξεχωριστές στιγμές κοντά στη φύση, περάσαμε και στους περίφημους καταρράκτες των Θεοδωριάνων, καθώς και στα παγωμένα νερά του ποταμού που είχαμε την ευκαιρία να βουτήξουμε και να κολυμπήσουμε.
Στιγμές μιας κατασκήνωσης γεμάτης με ομαδικά παιχνίδια (είχαν την τιμητική τους φέτος), σπιτικό φαγητό (από έμπειρες μαγείρισσες), βόλτες, τραγούδι, πειράγματα και… γέλιο σαν κι αυτό του Χρ. που πλέον ηχεί στα αυτιά μου δυνατά, από ένα κοντινό σπιτάκι. Φαίνεται πως κάνει (άλλο) ένα μικρό διάλειμμα από την πτυχιακή του εργασία, και δεν χρειάστηκε πολύ για να μπλεχτεί σε (άλλη) μια από τις ατέλειωτες συζητήσεις μας, που καλύπτουν ευρύ φάσμα θεματολογίας, και κάποιες φορές μπορεί να καταλήξουν πραγματικά διασκεδαστικές. Άλλοτε -σοβαρότερες- πάνω σε θέματα που σαν Χριστιανούς νέους, μας απασχολούν και μας προβληματίζουν, όπως αυτές της φετινής “Πανελλήνιας Συνάντησης φοιτητών ΧΦΔ”, που διεξήχθη στην κατασκήνωση, με θέμα την Ιεραποστολή στις μέρες μας.
Ενώ κάποιες σταγόνες βροχής σιγά-σιγά κάνουν την εμφάνισή τους στο συννεφιασμένο πια ουρανό της Ηπείρου, ολοκληρώνω τη σύντομη αναδρομή μου ευχαριστώντας νοερά το Θεό για τις όμορφες στιγμές που μας χάρισε, και ευχόμενος να επαναληφθούν…
…και του χρόνου!
Α.Π.
φοιτητής Πληροφορικής
