Loading...Ναι, ο τίτλος τα λέει όλα, η Χριστιανική Φοιτητική Δράση Αθηνών είχε την ευκαιρία να βρεθεί για δύο μέρες στο πιο ευλογημένο νησί του Αιγαίου, την Τήνο!
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή… Στην πρώτη κιόλας συνάντηση της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο Αθαμανιώτικες εμπειρίες και ένα Σεπτέμβρη όπου κυριαρχούσε το διάβασμα και η εξεταστική, ήρθε η πολυπόθητη ανακοίνωση: «4-5 Οκτωβρίου η ΧΦΔ Αθηνών πάει Τήνο». Οι θέσεις περιορισμένες (στην αρχή), η ζήτηση μεγάλη, η τιμή ελκυστική, οι δηλώσεις μέχρι τελευταία στιγμή και… Σάββατο πρωί – πρωί οι φοιτήτριες Αθηνών, που τελικά έφτασαν τον αριθμό 75 (!), επιβιβαστήκαμε στο πλοίο, έτοιμες για ένα Σαββατοκύριακο αλλιώτικο από τα άλλα!
Σιγά-σιγά αφήναμε πίσω μας το λιμάνι της Ραφήνας, η πρύμνη του πλοίου έσκιζε τα κύματα και το «απαιτητικό» πέρασμα από το Κάβο ντόρο φάνταζε ανακουφιστικό με βόλτες και με εισπνοή-εκπνοή καθαρού αέρα! «Οι επιβάτες με προορισμό την Τήνο να ετοιμαστούν για αποβίβαση…» ήταν τα λόγια του καπετάνιου και έτσι έγινε. Φτάσαμε στο νησί, ανεβήκαμε στα πούλμαν και η συνέχεια μάς βρήκε να λιαζόμαστε και να απολαμβάνουμε τη θέα του νησιού στο φιλόξενο και πολυτελές ξενοδοχείο «Tinos Beach».
Το πρόγραμμα έγραφε επίσκεψη στο «Μουσείο Μαρμαροτεχνίας». Η διαδρομή περνούσε ευχάριστα με τραγούδια, συζητήσεις και καθώς ανεβαίναμε, από τα παράθυρα του πούλμαν, όλη η Τήνος απλωνόταν μπροστά στα μάτια μας. Ο ξεναγός μάς καλωσόρισε στο ξεχωριστής σημασίας νεοελληνικό κέντρο μαρμαροτεχνίας. Η ξενάγηση είχε ως σκοπό να ζωντανέψει τις παραδοσιακές μεθόδους εργασίας του λατόμου και του μαρμαροτεχνίτη αλλά και να πάρουμε μια μικρή γεύση από την μορφοποίηση και την επεξεργασία του μαρμάρου. Η ξενάγηση του νησιού συνεχίστηκε μέσα στο πούλμαν καθώς περνούσαμε από τους δημοφιλείς περιστερώνες και έτσι φτάσαμε στον Πύργο (όχι Ηλείας αλλά… Τήνου!). Ο Πύργος είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά του νησιού και για να το επιβεβαιώσουμε, αρκούσε μία βόλτα μέσα στα άσπρα σοκάκια και τα μπλε σπίτια των κατοίκων. Οι κάτοικοι του χωριού μάς καλωσόρισαν με ένα χαμόγελο και μας αποχαιρέτησαν με μια αυθόρμητη και φιλόξενη ευχή «Να μας ξανάρθετε!».
Ο άνεμος άρχισε να κάνει σιγά-σιγά πιο αισθητή την παρουσία του αλλά η συνέχεια του προγράμματος δεν πτοήθηκε. Φτάσαμε στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κεχροβούνι, όπου και προσκυνήσαμε της εικόνας της και γνωρίσαμε την ιστορία του πανάρχαιου μοναστηριού. Η αρχιτεκτονική του θύμιζε νησιώτικο χωριό, μια σπάνια και ευλογημένη από τη Μεγαλόχαρη, ομορφιά στόλιζε τη Μονή. Προσκυνήσαμε την εικόνα της Οσίας Πελαγίας, ξεναγηθήκαμε στο κελί της και φύγαμε από εκεί με την ευλογία και μια ξεχωριστή ευχή για την καθεμιά από την ηγουμένη. Στη συνέχεια είχαμε ελεύθερο χρόνο, όμως ο κύριος στόχος για τον οποίο δηλώσαμε συμμετοχή σ’ αυτήν την εκδρομή ήταν η προσευχή, η ευγνωμοσύνη και η προσκύνηση της ιεράς εικόνας της Παναγίας μας. Ο στόχος επιτεύχθηκε! Ο κόσμος πολύς όμως η τάξη που επικρατούσε, η ψαλμωδία του εσπερινού και το κήρυγμα του ιερέα ήταν αρκετά για να μας κατανύξουν και να μας προετοιμάσουν για την αυριανή Θ. Λειτουργία. Το βράδυ μας βρήκε μπροστά από τη φωτισμένη πισίνα του ξενοδοχείου με ένα ξεχωριστό δείπνο!
Το πρωί της Κυριακής εκκλησιαστήκαμε στον μεγαλοπρεπή ναό της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. Κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας η συγκίνηση μας από τα χιλιάδες τάματα σε κάθε γωνιά του ναού, μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε -για μια ακόμη φορά- τα θαύματα και τις χαρές που δίνει η Παναγία μας σε κάθε πιστό. Στη συνέχεια, η καθεμία όριζε πώς θα περάσει μια ηλιόλουστη μέρα στην Τήνο: άλλες έκαναν βόλτες με ποδήλατα, άλλες με άμαξα και άλλες αρκέστηκαν απλώς στο περπάτημα στο λιμάνι. Όλες όμως είχαμε κάτι κοινό: τη θέα στο Αιγαίο. Έφτασε το μεσημέρι και αφού η όρεξη ήταν σαφώς μεγάλη, το γεύμα μας δεν θα μπορούσε να μην είναι πλούσιο και χορταστικό. Ένας καφές για τη χώνεψη και η θέα του απογευματινού ήλιου ήταν ότι έπρεπε για να κλείσει η εκδρομή μας. Μα αν κοιτάζαμε πίσω μας, ο μεγαλοπρεπής ναός της Παναγίας μας ήταν πάντα εκεί να μας προστατεύει και να μας ευλογεί.
Ανεβήκαμε στο πλοίο. Οι πολλές στιγμές που ζήσαμε, η όμορφη εικόνα του νησιού και η προσευχή στην Παναγία μας ήταν μια ψυχική ώθηση για μια αισιόδοξη πορεία και αρχή στους διαδρόμους των Πανεπιστημίων αλλά και στην χριστιανική μας ζωή!
Π.Α. φοιτήτρια Μηχανικών Βιοϊατρικής Τεχνολογίας
