Ὄρθρος ἦν βαθύς (11:15 το πρωί!)… και οι φοιτητές της ΧΦΔ, μετά την εσπερινή εξόρμηση στο Ασκληπιείο Βούλας την προηγούμενη μέρα, αρχίζουν να συγκεντρώνονται στο Μοναστηράκι. Φέρουν στα χέρια τους τα απαραίτητα: Ένα σαντούρι, δύο κιθάρες, ένα λαούτο, ένα τουμπερλέκι, και φυσικά, το παραδοσιακό… καραβάκι.
Τα φυλλάδια των τραγουδιών μοιράστηκαν και κάναμε την αρχή με τα Πανελλήνια κάλαντα. Ωστόσο, η λίστα ήταν μακριά, καθώς ακολούθησαν κάλαντα από πολλές περιοχές της Ελλάδος: Θρακιώτικα, Κυκλάδων, Μωραΐτικα, Κρήτης, Δωδεκανήσων, χωρίς να ξεχνάμε και τα παινέματα της Χίου και τα Βυζαντινά κάλαντα. Η μεγάλη έκπληξη, βέβαια, έγινε με την εμφάνιση των καλάντων του Πόντου, όπου και δυσκολευτήκαμε λίγο, καθώς για αρκετούς ήταν εντελώς άγνωστα.
Μετά από μία τρίωρη συναυλία (και εννοείται την κατάποση ενός κεράσματος), με τις καρδιές να μας υπαγορεύουν την συνέχιση της εξορμήσεως, αλλά τις φωνές να μας εξαναγκάζουν, πήραμε το δρόμο του γυρισμού…