Μετά την απομόνωση, τον αποκλεισμό και τα σκληρά μέτρα άρχισαν οι δηλώσεις για την κατασκήνωσή μας…το ΑΘΑΜΑΝΙΟ μας!
28 Ιουλίου. Ξεκίνησε η ανάβαση. Για τις επόμενες δέκα μέρες ζήσαμε στον δροσερό αέρα, στις καταπράσινες κορυφές, στον καθαρό ουρανό και πιο κοντά στον Θεό.
«Καί πύλαι Ἄδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», ήταν το σύνθημα της κατασκήνωσης μας. Η εκκλησία δεν ηττάται αλλά νικά!
Το Αθαμάνιο γέμισε και ομόρφυνε και μεγάλωσε με γλυκές μελωδίες, άφθονο παιχνίδι, παραδοσιακούς χορούς, πλούσιες νοστιμιές, αξέχαστες βόλτες και πολλές πνευματικές ευκαιρίες με τα αναγνώσματα, τις απογευματινές συναντήσεις της ομάδας, τις ευκαιρίες με τους σεβαστούς πατέρες και μοναδικούς καλεσμένους!
Στον εκκλησάκι της Αγίας Μακρίνας ζήσαμε τα μυστήρια της Ιερής Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας, τις παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο, τις πρωινές και βραδινές προσευχές και το ημερονύκτιο προσευχής. Ζήσαμε μια άλλη Μεταμόρφωση, εκεί στα 1100 μέτρα υψόμετρο. Εκτός από όλα αυτά «ακουμπήσαμε» και κάθε σκέψη μας, επιθυμία, πόνο και χαρά μας!
Το ΑΘΑΜΑΝΙΟ για την κάθε μια είναι κάτι διαφορετικό, αλλά και για όλες μια τεράστια ευλογία!
Όταν ακούς «ΑΘΑΜΑΝΙΟ» ένα πλατύ χαμόγελο γεμίζει κάθε πρόσωπο, η ψυχή πλημμυρίζει αγάπη και αισιοδοξία!
Σε ευχαριστούμε Θεέ μου που φέτος μας αξιώσες να ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ με ΕΣΕΝΑ συντροφιά!!!
Αθαμάνιο του ’21 σε περιμένουμεεεε…!
Με αγάπη
Φοιτήτρια με σπουδές στο Αθαμάνιο!