Loading...«Μέχρι πριν από τρία χρόνια είχα τηλεόραση στο σπίτι μου. Έκτοτε, αποφάσισα να την απομακρύνω. Φίλοι μου που ήδη την είχαν κλείσει οριστικά με έπεισαν πως στην ουσία δεν επιλέγεις εσύ τι θα δεις στη μικρή οθόνη, αλλά ό,τι οι άλλοι θέλουν να σου σερβίρουν. Είπα, λοιπόν, να δω και εγώ στην πράξη πώς θα είναι η ζωή μου από τη στιγμή που θα αποχωριστώ τελείως το κουτί…».
Δεν το πολυσκέφτηκε πριν επιχειρήσει να ενταχθεί οικειοθελώς στο μόλις 0,5% του ελληνικού πληθυσμού που δεν θέλει —ή και δεν μπορεί— να έχει τηλεόραση κατ’ οίκον. Στη Θεσσαλονίκη, ο 30χρονος αρχιτέκτονας κ. Κυριάκος Φαλελάκης είναι πια ιδεολογικά αντίθετος με το να βλέπει κάποιος τηλεόραση. «Διαπίστωσα πως δεν ήταν και η πιο δύσκολη απόφαση να κάνω πιο… ευρύχωρο το δωμάτιό μου, να το αδειάσω από ένα περιττό έπιπλο. Μου έφτανε να συνειδητοποιήσω κάποια στιγμή πως μπροστά στο γυαλί έχανα την ευκαιρία για άλλα πράγματα, τα οποία ήθελα αλλά δεν προλάβαινα να κάνω. Με το που σταμάτησα όμως να παρακολουθώ, ένιωσα τον χρόνο μου να αυξάνεται: είχα πλέον περισσότερες ελεύθερες ώρες για επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, αλλά και για να σκεφτώ. Άρχισα να διαβάζω περισσότερα βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά, να ακούω ραδιόφωνο, να πηγαίνω βόλτες ή και επισκέψεις. Αν θελήσω να δω ένα DVD, χρησιμοποιώ το laptop μου…», λέει στα «ΝΕΑ».
Το κερδισμένο καθημερινό δίωρο που παλαιότερα ξόδευε ως τηλεθεατής είναι το λιγότερο. Το κυριότερο όφελος είναι ψυχικό, όπως εξηγεί. «Εξασφάλισα μεγαλύτερη ηρεμία στη ζωή μου! Όταν δεν έχεις τηλεόραση, βλέπεις πιο νηφάλια τα πράγματα. Στα δελτία ειδήσεων δεν υπάρχει πια ψύχραιμη ενημέρωση. Με τη γρίπη, για παράδειγμα, έβλεπα κόσμο να πανικοβάλλεται και δεν καταλάβαινα γιατί, ενώ εγώ είχα ενημερωθεί σωστά από άλλες πηγές. Κατάλαβα πως τα κανάλια δεν σου μεταδίδουν απλώς ειδήσεις, αλλά τις κατασκευάζουν για να σ’ τις πουλήσουν ως εμπορικό είδος. Βλέπεις ένα δελτίο με 250 εικόνες, μουσικές και ένα σωρό παραστάσεις που περισσότερο σε μπερδεύουν…», υποστηρίζει. «Προφανώς και υπάρχουν αξιόλογα προγράμματα. Αλλά, όταν αποφάσισα να σταματήσω να βλέπω, η ελληνική τηλεόραση ήταν ήδη γεμάτη ξενόφερτα ριάλιτι που μάλλον αποβλακώνουν παρά προσφέρουν κάτι. Καταλαβαίνω, βέβαια, πως για μοναχικούς ανθρώπους ή ηλικιωμένους ένα σίριαλ είναι ίσως και λύση ανάγκης. Για τους υπόλοιπους, ωστόσο, που βλέπουν πολλές ώρες καθημερινά, μπορεί να γίνει και εθισμός, ψυχολογική εξάρτηση…», επισημαίνει.
Κακή γλώσσα
«Με την τηλεόραση έχουμε τσακωθεί. Δεν έχουμε καθόλου καλή σχέση!», λέει η 53χρονη καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας κ. Μαρία Μανέτα, κάτοικος Πατρών. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια λειτουργίας της τηλεόρασης δεν πείστηκε πως άξιζε τον κόπο να τη βάλει στο σπίτι της. «Όσες φορές έτυχε να δω, ήταν σε σπίτια συγγενικών προσώπων. Στην αρχή πειραματίστηκα. Ήθελα και εγώ να δω τι είναι αυτό το νέο προϊόν —τότε μόνο κρατική τηλεόραση υπήρχε. Στα μάτια, ωστόσο, και στα αυτιά μου το αποτέλεσμα με έκανε να μην τη βάλω ποτέ στο σαλόνι μου. Αντιλήφθηκα πως δεν χρησιμοποιείται σωστά η ελληνική γλώσσα. Κι αυτή η κακή έκφραση σε ένα πρόγραμμα που το παρακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι είναι πολύ σοβαρή υπόθεση…», λέει. «Και στην ιδιωτική τηλεόραση με ενοχλεί που δεν αφήνουν ο ένας τον άλλον να διατυπώσει ολοκληρωμένα την άποψή του. Ο τρόπος διαχείρισης μιας συζήτησης είναι τέτοιος, που τελικά μόνο νόημα δεν βγάζεις. Δεν μπορώ να καταλάβω, πάλι, γιατί τα πολύ καλά σίριαλ —μεταφορές μυθιστορημάτων— τα προβάλλουν πολύ αργά. Προφανώς γιατί δεν είναι εμπορικά. Με άλλα λόγια, βάζουμε όλο τον κόσμο σε ένα σακί, στον βωμό της τηλεθέασης…», τονίζει.
Η ΟΘΟΝΗ… ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ
«Υπάρχει και ζωή χωρίς τηλεόραση, μπορούμε καλύτερα χωρίς αυτήν», λέει ο 30χρονος Κυριάκος Φαλελάκης
[…]
Απόσπασμα από δημοσίευση της εφημερίδας “Τα Νέα” της 04 Ιαν 2010 με τίτλο “Η ζωή μου είναι καλύτερη χωρίς TV”. Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Τα παραπάνω γράφτηκαν σε μία από τις δημοφιλέστερες ελληνικές εφημερίδες. Το υπόλοιπο άρθρο μιλάει για οικογένειες που έχουν επιλέξει να έχουν δύο ή και τρεις τηλεοράσεις στο σπίτι τους, ώστε να μπορεί ο καθένας να επιλέγει ανενόχλητος το πρόγραμμα που θα παρακολουθήσει. Παλιότερα λέγαμε ότι η τηλεόραση δημιουργεί σιωπηλές οικογένειες, επειδή γονείς και παιδιά στέκονταν με νωχέλεια μπροστά στη μικρή (κάποτε) οθόνη, χωρίς ουσιαστικά να συζητούν μεταξύ τους. Σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν και αυτή την ψευδή αίσθηση της συνύπαρξης, καθώς ο καθένας έχει τη δική του οθόνη.
Όσο για το πρόγραμμα, αυτό κάθε χρόνο υποτιμά και περισσότερο τη νοημοσύνη μας, προάγει ως πρότυπα ανθρώπους που άλλοτε θεωρούνταν αποτυχημένοι και αποτελεί μια άριστη εισαγωγή σε κάθε αντιχριστιανική θεωρία. Από την άλλη, οι ειδήσεις και οι ενημερωτικές εκπομπές αποτελούν σήμερα το δυνατότερο εργαλείο στα χέρια της εξουσίας. Όχι απαραίτητα της κυβερνητικής, αλλά προφανώς των πολυεθνικών ινστιτούτων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.
Η τηλεθέαση είναι για το χριστιανό σοβαρή αιτία αλλοτρίωσης, συσχηματισμού με τον κόσμο, αλλοίωσης της γνώμης του, εξασθένισης του ζήλου του. Στην ουσία είναι ένα πρόγραμμα που άλλοι επέλεξαν για μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Στις όποιες αντιρρήσεις μας ήταν απορριπτικοί. Από την πλευρά μας, απορρίπτοντας την τηλεόραση ως στοιχείο της καθημερινότητάς μας κάνουμε την επιλογή να διατηρήσουμε τα πιστεύω και την αξιοπρέπειά μας. Επιλέγουμε να παραμείνουμε ο εαυτός μας, να παραμείνουμε χριστιανοί. Μια επιλογή διόλου ασήμαντη.
Ζείδωρος
πολυ ωραιο αρθρο. και εγώ αντι για τηλεοραση, εβλεπα στο λαπτοπ 1 με 2 ταινιες καθε μερα. Οταν βλεπεις αυτα τα αθεα και βλαβερα θεαματα, ζεις μονο για αυτα και οχι για ΣΕΝΑ. ΕΧΩ 3 εβδομαδεσ που το εχω κοψει και δοξα το θεο δεν εχω ερθει σε πειρασμο και νιωθω ψυχικα ελευθερη.
παιδια μην αφησετε ενα κουτι να σας εξουσιαζει και περισσότερο τον πονηρο που κρυβεται πισω απο αυτο. Η τηλεοραση ειναι βρομερο παθος και για οποιον λεει οτι παρακολουθει μονο ντοκιμαντερ εχω να πω οτι πολυ γρήγορα θα ερθει στον πειρασμο να δει και αλλα.
καλη απελευθερωση
τελός και το θεο δοξα
Θαυμάζω και μακαρίζω τις οικογένειες που αποφασίζουν εξ αρχής να μην τοποθετήσουν συσκευή τηλεόρασης στο σπίτι τους. Από κει και πέρα όμως, όπως ισχύει για πολλά-πολλά πράγματα, εξαρτάται από το χρήστη πόσο ωφέλιμη ή βλαβερή θα του αποβεί η χρήση ενός αντικειμένου, υπηρεσίας κτλ.. Ασφαλώς κάποια χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή από άλλα, όπως η τηλεόραση.
Είμαι της άποψης πως η τηλεόραση είναι ένα ταγκαλάκι, είναι ένας πειρασμός που εμείς οι ίδιοι χαρίζουμε απλόχερα στον εαυτό μας…Το μόνο που μας προσφέρει, πλέον, είναι η αμαρτία, “σερβιρισμένη” με τρόπο έξυπνο και γλυκό που μας κάνει να θέλουμε όλα και περισσότερο να καθόμαστε μπροστά στο γυάλινο κουτί.. Η επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας έχει γίνει παρελθόν και την θέση της έχει πάρει η τηλεόραση αφού με δυσκολία πατάμε το off για να ασχοληθούμε, να μιλήσουμε, να ακούσουμε τον συνάνθρωπό μας..
Βέβαια συμφωνώ με τον friedlich ότι εξαρτάται και από τον χρήστη, μόνο που σήμερα τέτοιου είδους χρήστες είναι υπό εξαφάνιση…
Αναρωτιέμαι αν θα λάβουν ποτέ τέλος η μη σωστή πληροφόρηση, τα άσεμνα, άσχημα και βλαβερά προγράμματα που γίνονται αιτία να έχουμε λάθος πρότυπα…
Συμφωνώ μαζί σου Νεφελη. Είναι ένα βρομερό ταγκαλάκι όπως έλεγε και ο μακαριστός γέροντας Παίσιος. Αν την βάλεις στο σπίτι σου ,δε θα τη βγάλεις ποτε. Ειναι σαν ένα ναρκωτικό που εξαρτάσαι και δεν μπορείς να σταματήσεις να το παίρνεις. Παρακαλάτε το Θεό ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΚΟΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΟΜΕΡΟ αυτό πάθος που θα μας οδηγήσει στην βρομερή κόλαση.
τέλος και το θεό δόξα!!!!!!
Δυστυχώς η τηλεόραση έχει γίνει κομμάτι της ζωής των περισσοτέρων ανθρώπων. Επόμενο είναι να έρθει η αποξένωση, τα πάθη, η αγάπη της ύλης και κυρίως τα διάφορα μηνύματα που περνάν μέσα από αυτήν (δεν εννοώ μόνο τα υποσυνείδητα).. Γνώμη μου είναι να παρακινούμε τους φίλους μας, οι οποίοι έχουν αυτό το πάθος, να κάνουν άλλα πράγματα πολύ πιο ωφέλιμα π.χ. ανάγνωση ενός βιβλίου, συζήτηση μαζί τους, προσευχή και άλλα πολλά.. Ας το κάνουμε και να μην μείνουμε στα λόγια..!!!
Ήταν αναγκαίο και επιβεβλημένο να θιχτεί στην ιστοσελίδα μας το θέμα της τηλεόρασης. Είναι επειγόντως σημαντικό να ενσκύψουμε και να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με το θέμα της τηλεόρασης, που σαν “άγγελος φωτός” προσπαθεί δεκαετίες τώρα να διεισδύσει μέσα στις ψυχές μας και να τις αλλοτριώσει. Είπα πρωτύτερα ότι είναι επιβεβλημένο να προβάλουμε το φαινόμενο της τηλεόρασης, γιατί 1) σαν Χριστιανοί που είμαστε έχουμε χρέος να το κάνουμε 2) η τηλεόραση αποτελεί το Νο1 κίνδυνο αλλοτρίωσης της κοινωνίας μας 3) η καταστρεπτική της δράση δεν είναι πάντα άμεσα αντιληπτή είτε εξαιτίας του αγγελικού προσωπείου που ενδύεται είτε εξαιτίας του αργού και σιωπηλού ρυθμού δράσης της. Ολόκληρος σχεδόν ο πλανήτης έχει καταστεί φορέας τη νόσου της “TVmania”, φανατικός οπαδός και λάτρης της, αχώριστος σύντροφός της. Έχουμε υποστεί διεθνή πλύση εγκεφάλου και ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε απ’ το λήθαργο στον οποίο έχουμε πέσει. Και όλο αυτό το κακό δεν έγινε απ’ τη μια στιγμή στην άλλη… Σιγά-σιγά, ο διάβολος με υπομονή καυτηριάζει κάθε ζωντανό κύτταρο της ψυχής μας. Από τότε λοιπόν που η αρρώστια αυτή εισχώρησε στα μέλη της Εκκλησίας, θρηνούμε κατά εκατοντάδες τα θύματα της πλανεύτρας τηλεόρασης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εμείς οι Χριστιανοί είμαστε αυτοί που πρώτοι καλούμαστε να μπούμε στην εντατική για να απαλλαγούμε απ’ τον ιό της τηλεόρασης. Να αρχίσουμε από σήμερα κιόλας την θεραπευτική αγωγή, η οποία θα έχει ως φάρμακα την αποδέσμευσή μας από τα υλικά και τις μέριμνες, τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων μας σύμφωνα με τις Ευαγγελικές επιταγές και την αναζωπύρωση του ζήλου μας για πνευματικό αγώνα, προσευχή, εντονότερη και ενσυνειδητότερη συμμετοχή στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας.
Μπράβο, Ζωτικέ, πολύ ωραία έθεσες το θέμα. Παιδιά, πρεπει να αποκοπουμε απο τον ιο της τηλεωρασης γιατι αυτο το φαινομενικα μικρο παθος μπορει να μας στερήσει τον ουρανιο παραδεισο!!!!
καλο αγωνα παιδια
Τέλος και το Θεό δοξα!!!
Δυστυχώς, η τηλεόραση σε πολλά σπίτια έχει γίνει η δασκάλα των παιδιών. Η παιδική ψυχή τραυματίζεται καθημερινά από τα τηλεοπτικά προγράμματα, που προβάλλουν τη βία, την εγκληματικότητα και βάζουν το παιδί να σκέφτεται και να ενεργεί με τρόπο παράλογο και αφύσικο της ηλικίας του. Στα περισσότερα σπίτια η τηλεόραση αποτελεί αντικείμενο του παιδικού δωματίου και εδώ φαίνεται η τραγικότητα των νεοσύστατων κυρίως οικογενειών.
Σε κάποιο σχολείο που δόθηκε ερωτηματολόγιο στους γονείς, με θέμα τη τηλεόραση και πόσες ώρες βλέπουν καθημερινά τα παιδιά τους, σχεδόν όλοι οι γονείς ήταν αρνητικοί για την ποιότητα των τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά τα παιδιά τους (με ελάχιστες εξαιρέσεις) έβλεπαν καθημερινά 1-2 ώρες τηλεόραση και παραπάνω. Είναι αυτό που έλεγε και ο π. Παΐσιος ναρκωτικό η τηλεόραση.
Μπράβο στους γονείς που μπορούν να την ελέγχουν (αν αυτό μπορεί να γίνει στο τέλειο βαθμό), αλλά χίλια μπράβο και ευλογημένα τα σπίτια που δεν την έχουν καθόλου.
Η κατάσταση που επικρατεί στις μέρες μας είναι απελπιστική και εκπληρώνει την προφητεία του αγ. Κοσμά του Αιτωλού ότι θα έρθουν μέρες που ο διάβολος θα είναι μέσα στα σπίτια μας και τα κέρατά του στην στέγη τους.Μέχρι ένα διάστημα μου άρεζαν πάρα πολύ τα αμερικανικά αστυνομικά έργα και οι ταινίες περιπέτειας και τα έβλεπα ανελειπώς.Ομολογώ ότι δε δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να την σταματήσω γιατί έβαλα άλλες υποχρεώσεις στο πρόγραμμά μουοπότε δεν προλάβαινα να δω.Για τους επίδοξους αγωνιστές προτείνω να μη βλέπετε τον πρώτο καιρό ούτε ντοκυμαντέρ ούτε καν κάποιο χριστιανικό κανάλιπ.χ 4Ε γιατί τον πρώτο καιρό είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα μείνει εκεί.
Ένα επιπλέον προνόμιο είναι η μείωση των πονηρών και αισχρών λογισμών αφού ο διάβολος δε βρίσκει “τροφή” και έδαφος για να ενεργήσει εύκολα.
Ναι δίκιο έχεις Σταύρο.Ο αγώνας για να αποκοπείς από την τηλεόραση είναι δύσκολος άλλα ταυτόχρονα εύκολος. Οταν νικάς νιώθεις ότι βγαίνεις από μια αιώνια φυλακή και από τα αιώνια δεσμά που σε κρατούν μακριά από την γλυκύτητα του Χριστου.Οταν απελευθερώθηκα από αυτό το πάθος εΝΙωσα ουράνια γλυκύτητα.
Να επικαλείστε το Χριστό και την Παναγία ,με τη δύναμη του θα νικάτε αιώνια τις παγιδε3ς του πονηρού.
καλό αγώνα Και καλό παράδεισο παιδιά!!!
τέλος και το Θεο δόξα!!!!
Ευχαριστώ τους γονείς μου που δεν έβαλαν ΠΟΤΕ τηλεόραση στο σπίτι μας. Απόκτησα έτσι τον καλύτερο φίλο:το βιβλίο. Παράλληλα διατήρησα την ψυχή μου καθαρή όσον αφορά τα θεάματα της τηλεόρασης! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Έχω πολλές φορές διαπιστώσει στη ζωή μου το πνευματικό κακό που “προσφέρει” η τηλεόραση. Θα ήθελα όμως να συμπληρώσω στις παραπάνω απαντήσεις ότι όταν λέμε να απεξαρτητοποιηθούμε από την τηλεόραση εννοούμε από αυτά που προβάλλει, τα οποία άνετα μπορούμε να δούμε στον υπολογιστή μας και στο ίντερνετ. Το λέω γιατί την πάτησα στο συγκεκριμένο: δηλαδή όταν την σταμάτησα στο γυμνάσιο, επειδή ήθελα κάτι να βλέπω άρχισα σειρές και ταινίες στο ίντερνετ που εγώ διάλεγα. Πάλι όμως όσο καλές και να ήταν έφτασα στο σημείο να βλέπω συνέχεια με αποτέλεσμα να πάψω να ασχολούμαι με τη δική μου ζωή καθώς ζούσα την φανταστική ζωή των σειρών που έβλεπα. Δόξα όμως τω Θεω επιχείρησα και τις έκοψα και κατάλαβα τι όμορφη που είναι ζωή γύρω μου! Αυτό φυσικά με βοήθησε και στον πνευματικό μου αγώνα καθώς ήρθα πιο κοντά στο Θεό αφού άρχισα να “ασχολούμαι” περισσότερο με Αυτόν. Όλα αυτά τα είπα γιατί πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε τη χαλάστρα που μας κάνουν οι ταινίες και οι σειρές όχι μόνο της τηλεόρασης αλλά κάθε είδους….