Loading...Το πρώτο και αιώνιο κήρυγμα του Χριστού είναι η μετάνοια: «Μετανοείτε · ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Η βασιλεία του Θεού είναι εδώ, έτοιμη να μας δεχτεί όλους. Για το Χριστό δεν έχει καμιά σημασία πόσο αμαρτωλοί είμαστε και αν είμαστε «μέσα ή έξω» από την Εκκλησία. Όποιοι κι αν είμαστε, μπορεί και θέλει να μας σώσει. Αρκεί να ποθήσουμε τη μετάνοια.
Χριστός ενηνθρώπησε, καλέσας εις μετάνοιαν ληστάς και πόρνας·
ψυχή μετανόησον, η θύρα ηνέωκται, της βασιλείας ήδη·
και προαρπάζουσιν αυτήν, φαρισαίοι και τελώναι και μοιχοί μεταποιούμενοι.
(Από το Απόδειπνο της Καθαράς Δευτέρας)
Ο πνευματικός μας αγώνας, χρειάζεται σταθερότητα και επιμέλεια καθημερινή. Ο Χριστός μας καλεί, όπως ο προφήτης του Ηλίας, να κερδίσουμε το δικό μας άρμα, που θα μας ανεβάσει στον ουρανό, αγιάζοντας όλα μας τα μέλη: το νου με την αποφυγή κάθε πάθους, τη σάρκα με την αγνότητα, τα χέρια μας με την ελεημοσύνη, τα πόδια μας με την ιεραποστολική δράση, κατανικώντας έτσι τον εχθρό.
Τα των Νηστειών νυν δισέβδομα φαιδρώς εναρξώμεθα τελούντες,
ημέραν εξ ημέρας, αδελφοί, άρμα πυρός εργασάμενοι ημίν,
ως Ηλίας ο Θεσβίτης, τας τέσσαρας μεγάλας αρετάς,
τον νουν ανυψώσωμεν απαθεία, την σάρκαν οπλίσωμεν τη αγνεία,
τας χείρας ελεημοσύνη, τους πόδας ωραΐζοντες τω κηρύγματι·
τρέποντες και νικώντες τον εχθρόν.
(Στιχηρό από το 2ο Κατανυκτικό Εσπερινό)
Καλά λένε ότι η πνευματική ζωή είναι για τους έξυπνους. Αυτό λέει και ένα τροπάριο της 3ης Τρίτης των Νηστειών:
Μηδείς ημών ραθυμία και όκνω, βαλλέσθω, ω αδελφοί·
ο καιρός εργασίας, ώρα πανηγύρεως·
τις ο φρόνιμος άρα,
εν μια ημέρα, κερδήσαι όλους αιώνας.
Εσύ είσαι έτοιμος για το πανηγύρι, αδελφέ;
