(5 ψήφοι,
μέσος όρος: 4,20
από 5)
Loading...Πολλά έχουν γραφεί για τα τελώνια. Όμως η πιο συνοπτική και σαφής περιγραφή είναι ό,τι είπε ο άγγελος Κυρίου στον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο. Παραθέτουμε ό,τι σχετικό:
«Από τη γη έως τον ουρανό υπάρχει σκάλα, και κάθε σκαλοπάτι έχει τάγμα δαιμονικό, που λέγονται τελώνια, και συναντούν την ψυχή εκείνη τα πονηρά πνεύματα, και φέρνουν τα χειρόγραφά της και τα δείχνουν στους Αγγέλους, λέγοντας «την τάδε μέρα, στις τόσο του τάδε μήνα, έκανε αυτή η ψυχή αυτό. Είτε έκλεψε, είτε πόρνευσε, είτε μοίχευσε, […] είτε είπε ψέματα, είτε παρότρυνε κάποιον άνθρωπο σε κάποιο κακό έργο κι ό,τι άλλο κακό έκανε, όλα τα δείχνουν στους Αγγέλους.
Τότε δείχνουν και οι Άγγελοι ό,τι αγαθό έκανε εκείνη η ψυχή, είτε ελεημοσύνη, είτε προσευχή, είτε λειτουργίες, είτε νηστείες, ή ό,τι άλλο καλό. Και αντισταθμίζουν οι Άγγελοι και οι δαίμονες και αν βρεθεί κάπως περισσότερο το αγαθό, αρπάζουν την ψυχή οι Άγγελοι και ανεβαίνει σε άλλο σκαλοπάτι, και τρίζουν τα δόντια τους οι δαίμονες σαν άγρια σκυλιά, και βάζουν βία για να αρπάξουν την ελεεινή εκείνη ψυχή από τα χέρια των Αγγέλων. Η ψυχή τότε συστέλλεται και τη συνέχει τρόμος, και σαν να κρύβεται στις αγκαλιές των αγγέλων και γίνεται μεγάλη λογομαχία και μεγάλος θόρυβος, μέχρι να ελευθερώσουν εκείνη την ελεεινή ψυχή από τα χέρια εκείνων των δαιμόνων.
Και πάλι ανέρχονται σε άλλο σκαλοπάτι και εκεί βρίσκουν άλλο τελώνιο δυσκολότερο και αγριότερο. Και εδώ πάλι γίνεται πολλή όχληση και μεγάλη και ανεκδιήγητη ταραχή, ποιος να λάβει εκείνη την ελεεινή ψυχή. Και οι δαίμονες ελέγχουν την ψυχή εκείνη με κραυγές και της προξενούν φόβο, και λένε «πού πας; Εσύ δεν είσαι που πόρνευσες και κατεμόλυνες το άγιο Βάπτισμα; Εσύ δεν είσαι που μόλυνες το αγγελικό σχήμα; Γύρνα πίσω. Τράβα κάτω. Πήγαινε στο σκοτεινό άδη. Πήγαινε στο πυρ το εξώτερο. Πήγαινε στο σκώληκα τον ακοίμητο».
Τότε αν είναι εκείνη η ψυχή να καταδικαστεί, την επιστρέφουν οι πονηροί δαίμονες κάτω από τη γη, σε τόπο σκοτεινό και οδυνηρό, και αλίμονο στην ψυχή εκείνη και στον άνθρωπο εκείνο. Και ποιος να διηγηθεί, πάτερ άγιε, τις δυσκολίες εκείνες, που περνούν οι ψυχές οι καταδικασμένες στον τόπο εκείνο! Αν όμως βρεθεί η ψυχή καθαρή και αναμάρτητη, ανεβαίνει με τέτοια χαρά στον ουρανό».
Τι πρέπει να κάνουμε;
Τα τελώνια είναι, λοιπόν, για την ψυχή φοβερή δοκιμασία. Φόβος, τρόμος, αγωνία, κυριεύουν την ψυχή (Ψαλμ. 123, 3-5). Στις κρίσιμες αυτές στιγμές η ψυχή χρειάζεται από μας βοήθεια. Ο Κύριος είπε: «Αυτό το γένος δεν απομακρύνεται παρά με προσευχή και νηστεία» (Ματθ. Ιζ΄ 21). Προσευχή, λοιπόν, χρειάζεται από μας η ψυχή! Οι δαίμονες θερμοπαρακαλούσαν τον Κύριο «για να μην τους προστάξει να απέλθουν στην άβυσσο» (Λουκ. Ιη΄ 23), αλλά να τους επιτρέψει να μπούνε στα γουρούνια. Και ο Κύριος εισάκουσε την ικεσία των δαιμόνων! Ποιων; Των δαιμόνων, που αντιστρατεύονται συνεχώς τον Κύριο! Δε θα ακούσει, λοιπόν, ο Κύριος παρόμοια ικεσία των Χριστιανών, που αγωνίζονται να επιτελέσουν το θέλημά του; Ασφαλώς! Πιο πολύ θα εισακουσθεί! (Άγ. Ιωάννης ο Καρπάθιος). Γι’ αυτό, λοιπόν, να κάνουμε θερμά την προσευχή μας προς τον Οικτίρμονα Θεό. Και γι’ αυτό ξενυχτούμε το νεκρό. Συγκεκριμένα: Για να διαβάζουμε το «Ψαλτήρι».
Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ διηγείται: «Κοιμήθηκαν δυο μοναχές. Και οι δύο είχαν χρηματίσει ηγουμένισσες. Ο Κύριος μού αποκάλυψε ότι οι ψυχές τους περνώντας μέσα από τα εναέρια τελώνια δυσκολεύθηκαν. Τρία ημερόνυχτα προσευχόμουν ο ταπεινός και ικέτευα την Παναγία για τη σωτηρία τους. Η αγαθότητα του Κυρίου δι’ ευχών της Υπεραγίας Θεοτόκου, τελικά τις ελέησε. Πέρασαν τα εναέρια τελώνια και έλαβαν την άφεση των αμαρτιών» (Αρχιμ. Τιμοθέου, Όσιος Σεραφείμ, σ. 232). Και έχει σημασία εδώ πώς ο Κύριος αποκάλυψε στον άγιο Σεραφείμ πως οι ψυχές εκείνες δυσκολεύονταν στα τελώνια! Γιατί το αποκάλυψε ο Κύριος; Για να προσευχηθεί ο Όσιος! Και γιατί στον Όσιο; Γιατί ήταν Όσιος! Και η προσευχή του είχε παρρησία! Γι’ αυτό και εισακούσθηκε!
Και τα κεριά που ανάβουμε δίπλα στο νεκρό αυτό το νόημα έχουν: Είναι προσευχή! Ακόμη και τα χέρια του νεκρού δεν είναι σε «προσοχή», αλλά σε σχήμα σταυρού! Ούτως ώστε και το νεκρό σώμα, με το σημείο του σταυρού να ενισχύει την ψυχή!
(Από το βιβλίο «Μετά Θάνατον» του π. Βασιλείου Μπακογιάννη)
Καλά όλα αυτά περί τελωνίων, αλλά κάπου χάνουμε κάτι… Έχει καταντήσει πολύ γραφική στη συνείδησή μας η αόριστη εικόνα των τελωνίων, που διεκδικούν την ψυχή μας μετά τον θάνατό μας. Όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε κάποιο σχετικό περιστατικό, κάποια διήγηση με τελώνια, που εμφανίζονται μετά τον θάνατο και ζητούν την ψυχή από τους αγγέλους. Τολμούν και να την κρίνουν κιόλας (“Τότε έκανες αυτό, τότε το άλλο. Άρα κερδίζουμε εμείς”)!
Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν τα τελώνια – η συγκεκριμένη διαδικασία δηλαδή – ή ποιος τα έχει δει (και αν τα ‘χει δει!). Αμφιβάλλω πολλές φορές και για τις διηγήσεις των αββάδων της ερήμου. Μήπως πρόκειται για εικόνες που μας έμειναν από την μακροχρόνια παρουσία των παπικών και των προτεσταντών στην Ελλάδα με τον ερχομό του Όθωνα; Το σίγουρο είναι ότι ο Χριστός κρίνει και κανένας άλλος (μας το είπε ο Ίδιος). Πώς τολμάνε λοιπόν κάποιοι δαίμονες να κάνουν την κρίση των ψυχών, έστω και υπό την επίβλεψη του Χριστού; Προσωπικά εμπιστεύομαι περισσότερο το Ευαγγέλιο, παρά το Γεροντικό.
Όπως και νά ‘χει, είτε υπάρχουν τελώνια είτε δεν υπάρχουν, σημασία έχει ένα και μόνο πράγμα. Αυτός που αγωνίζεται και ζει εν μετανοία, κατά το θέλημα του Θεού, δεν έχει να φοβάται απολύτως τίποτα – μάλλον τα τέλώνια πρέπει να τον φοβούνται…
Ας αφήσουμε λοιπόν τα τελώνια (αν υπάρχουν) να κάνουν τη δουλειά τους και ας αφοσιωθούμε στον αγιασμό μας, ειδικά στα (πνευματικά) πέτρινα χρόνια που διανύουμε.
Χαίρετε! Συμφωνώ με όλα όσα αναφέρθηκαν αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω σε κάποια σημεία, αλλά ιδιαίτερα με τη τελευταία πρόταση. Για τα τελώνια δεν γνωρίζουμε μόνο απο διηγήσεις αλλά σε πολλά βιβλία αναφέρεται η πάλη των αγγέλων με τους δαίμονες κατα την έξοδο μιας ψυχής ακόμα και δίκαιης.
Στη σημερινή εποχή δεν μπορούμε να στηριζόμαστε μόνο στην Αγία Γραφή. Υπάρχουν ένα σωρό θέματα που απασχολούν τον κόσμο -υπαρξιακά επιστημονικά κ.α.- και γι΄αυτό χρειάζοντα και τα άλλα πνευματικά βιβλία.
Νομίζω οτι δεν μπορούμε να μιλάμε για αγιασμό και για πνευματική πρόοδο αν αφήσουμε τα τελώνια και τους δαίμονες να κάνουν τη δουλειά τους. Ουσιαστικά με αυτούς παλεύουμε. Ο ίδιος ο Χριστός στην έρημο αγωνίστηκε εναντίον τους και νίκησε και αυτό μας προτρέπει να κάνουμε κι εμείς. Η μελέτη των δαιμόνων δεν μας αποσπά απο τον πνευματικό αγώνα. Αντίθετα μας βοηθά να ισχυροποιήσουμε τα όπλα μας και να στραφούμε στον Θεό με τη προσευχή.
Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός, αν δε το έχεις διαβάσει ακόμα.
Καταπληκτικό βιβλίο θα έλεγα,απλά και για να κατανοούμε και κάποια βιβλία όπως π.χ.,,,,,καλό θα ήταν και λίγο προσευχούλα πριν για να ανοίγουν και πνευματικά λίγο τα ματάκια μας…
Φοβάμαι πολύ!
Μερικοί λένε πως δεν ξέρουν τι να πουν στην εξομολόγηση. Τα 23 τελωνεια ειναι ένας καλός οδηγός!
Αδέρφια μια ερώτηση έχω να κάνω. Αναφέρονται τα τελωνια στην Αγία Γραφή; Απ ότι λέει η Καινούργια Διαθήκη εάν μετανοησουμε με την καρδιά μας, ζητήσουμε συγχωρέσει, απομακρυνθουμε από τις αμαρτιες και ομολογησουμε ότι ο Ιησούς είναι Κύριος και Σωτήρας μας, θα σώσουμε. Όχι επειδή κάναμε καλές πράξεις αλλά η πίστη μας στον Ιησού μας κάνει σωστός με το Θεο…
Ο θεός να σας ευλογεί.
Το τι πρέπει να κάνουμε είναι βασισμένο στην Αγία Γραφή αλλά τα τελώνια δεν είναι γραμμένα σε Αυτήν.Αρα που βασίζεται τα τελώνια από τα λόγο του Θεού?