Διάλεξη για φοιτητές, Αθήνα

Ο Μέγας Αλέξανδρος και το έργο του.

Αγαπητέ Στάθη, ωραίο το θέμα που θέτεις. Αν θυμηθώ από την ζωηρή αναφορά στο Μ.Αλέξανδρο, που είχε κάνει ο κ. Μποζοβίτης στα θέματα περί Αποκαλύψεως, θα γίνει μία σπουδαία εισήγηση. Απλά θέτω κι εγώ ένα θέμα, ίσως πιο επίκαιρο: Η ασκητική της Ορθόδοξης Εκκλησίας: αφορμή αγιασμού κι αφορμή αιρέσεων.

Μια άλλη εκδοχή. Η Ορθόδοξη ασκητική εχθρός τους σώματος και της χαράς;

Ποια η διαφορά του πνεύματος και της ψυχής? Τι είναι η συνείδηση?

Προτείνω γι᾿ αὐτὴ τὴ φορὰ συνδυασμὸ τῶν δύο περὶ ἀσκητισμοῦ:
Ἀσκητισμός: Ἁγιασμὸς ἢ πλάνη; Πηγὴ χαρᾶς ἢ ἀναρχία;

Θα μου επιτρέψετε να εκφράσω μια μικρή ένσταση σχετικά με τη θεματολογία. Θα πρότεινα κάτι περισσότερο αληθινό ή σχετικό με την καθημερινότητα. Εαν ο ασκητισμός είναι πλάνη ή όχι, χαρά ή αναρχία, νομίζω ξέρουμε καλά όλοι μας ποιά είναι η απάντηση. Η ανακύκλωση στις διαλέξεις και το προκαθορισμένο των συμπερασμάτων δεν μας βοηθά να προσελκύσουμε νέο κοινό. Επιτρέψτε μου να εκφράσω την δυσκολία μου να παρευρεθώ σε διαλέξεις που δεν έχουν να μου πουν κάτι περισσότερο από αυτό που φαντάζομαι να ακούσω. Μια πολύ καλή όμως διάλεξη θα ήταν αυτή που θα αναφερόταν στην Εκκλησία και στην διδασκαλία της: Η Εκκλησία γιατί σταματάει εδώ την ζωή και υπόσχεται να τη συνεχίσει μετά το θάνατο? Γιατί σταματάει την ηδονή της γης που είναι τόσο απτή και αληθινή και υπόσχεται την ηδονή του ουρανού που είναι μεταφυσική και πιθανώς όχι τόσο θελκτική? Αυτό το ερώτημα μου έκαναν προχτές στο Κατηχητικό μου και δεν ήξερα τι να τους απαντήσω..Για ασκητισμό ούτε λόγος..πιστέψτε με…

Κε Μποζοβίτη, διαβάζοντας το βιβλίο του Αλ. Καλόμοιρου “Οι έξι αυγές” (εκδ. Ζέφυρος), στο κεφ. ι΄ του 2ου μέρους συναντάει κανείς μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία για τον ρόλο του Αδάμ ως πρωτοπλάστου και γενικά για την σχέση του με τις απαρχές της ανθρωπότητας. Φαίνεται πως δίδεται φως σε ένα θέμα που, λόγω φαινομενικής ασάφειας και ερμηνευτικής δυσκολίας της Αγ. Γραφής επί του θέματος, μένει ανέγγιχτο από εμάς. Επειδή νομίζω πως είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη θα ήθελα να τη σχολιάσετε μέσα από το πρίσμα της Πατερικής Θεολογίας και Δογματικής.

Τὸ θέμα ποὺ θέτεις Κυρηναίε, εἶναι θαυμάσιο!
Θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε, αν συμφωνήσετε, στὴ μεθεπόμενη συνάντηση, δεδομένου ὅτι για τις 17 Μαρτίου ἔχουμε ἤδη προαναγγείλει τὸ θέμα γιὰ τὸν Μ. Ἀλέξανδρο.
Βέβαια δὲν συμμερίζομαι τὴν κρίση σου γιὰ τὸ θέμα περὶ ἀσκητισμοῦ.
Ἂν παρακολούθησες τὴν ἀνἀπτυξή του καὶ δὲν ἔμεινες ἱκανοποιημένος… δὲν μπορῶ νὰ πῶ τίποτε καὶ σίγουρα ἐπωμίζομαι τὴν εὐθύνη μιᾶς ἀποτυχημένης διαπραγμάτευσης. Ἂν δὲν τὸ παρακολούθησες, οἱ σκέψεις σου δικαιολογοῦνται. Πιθανὸν ὅμως νὰ εἶχες διαφορετικὴ γνώμη, ἂν μετεῖχες στὴ διαπραγμάτευσή του.
Οὕτως ἢ ἄλλως τὰ θέματα τὰ θέτετε ἐσεῖς, ὁπότε κινοῦμαι στὸν χῶρο ποὺ μοῦ ἀνοίγετε.

Τὸ θέμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀλ. Καλόμοιρου “Οἱ ἕξι αὐγές”, δὲν τὸ γνωρίζω, διότι δὲν ἔχω μελετήσει τὸ σχετικὸ βιβλίο. Γράψτε κάτι παραπάνω πληροφοριακά. Δὲν ὑπάρχει χρόνος νὰ μελετήσουμε ὅλα ὅσα γράφονται!

Δεν βλέπω να υπάρχει κάτι άλλο. Συνεπώς αύριο βράδυ (31.3.09) θα συζητήσουμε το θέμα που έθεσε ο Kyrinaios: «Η Εκκλησία γιατί σταματάει εδώ την ζωή και υπόσχεται να τη συνεχίσει μετά το θάνατο? Γιατί σταματάει την ηδονή της γης που είναι τόσο απτή και αληθινή και υπόσχεται την ηδονή του ουρανού που είναι μεταφυσική και πιθανώς όχι τόσο θελκτική?»
Περίμενα και κάτι συμπληρωματικό από τον Γιώργο αλλά δεν ήρθε ακόμη…

Για την ερχόμενη Τρίτη (7.4.09):
Σταυρός: Ικανοποίηση δικαιοσύνης ή ξεχείλισμα αγάπης;

Για την Τρίτη, 28.4.2009, το θέμα μας:
Ανάσταση· ο θρίαμβος του σώματος!

Για την Τρίτη, 5 Μαΐου, όπως ήδη έχουμε ανακοινώσει, θα συζητήσουμε το θέμα που έχει θέσει εδώ και καιρό ο Γιώργος Σχοινάς με αφορμή τις ιδέες του βιβλίου “Οι έξι αυγές” του Αλ. Καλόμοιρου. Θα το τιτλοφορούσα: «ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟΣ»

Χριστός ανέστη! Θα ήθελα να προτείνω θέμα για τη Τρίτη που μας έρχεται:
Ουσία και ενέργειες του Θεού. Γιατί η ουσία του Θεού είναι αμέθεκτος από κάθε κτίσμα (και τώρα αλλά και στην αιωνιότητα), ενώ οι ενέργειες όχι;
Επίσης, τι συνέβη κατά την Ανάληψη του Χριστού με το σώμα Του; Μετέχει στη θεϊκή ουσία ή όχι; Κατ’ επέκταση, γιατί κατά τη Θ. Κοινωνία δεν κοινωνάμε θεϊκή ουσία, αφού πρόκειται για θεανθρώπινο σώμα, το οποίο μάλιστα έχει αναληφθεί;
Ευχαριστώ!

Πολύ σημαντικό το θέμα που θέτει ο perastikos. Είχα κατά νουν κάποτε να το συζητήσουμε. Είναι και δύσκολο αλλά και καίριο για τη ζωή της Εκκλησίας, δηλαδή τη ζωή του καθενός μας. Όλων μας! Πράγματι μπορούμε να το διαπραγματευτούμε την ερχόμενη Τρίτη 12 Μαΐου 2009. Θα του έδινα τον τίτλο: «ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ: ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ»

Πωπω τι υπεροχο που τα θεματα προτεινονται απο τα παιδια και τοσο αμεσα και ανοιχτα ολα..!! Συγχαρητηρια γι΄αυτο!
Ελαχιστες φορες εγινε στις δικες μας συγκεντρωσεις!
Μηπως κ. μποζοβιτη να προωθησετε καποια ενημερωση σχετικα με αυτο στις αλλες πολεις περαν της αθηνας που ηδη εφαρμοζεται;

Αναζητητής