καταπληκτικά και ιδιαίτερα συγκινητικά τα “Υπερπόντια κάλαντα” και το “Σκόνταψε και αγκάλιασε το σταυρό”..Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά!

Καθε φορα που διαβαζω τη Δραση αναρωτιεμαι ποσο πιο ωραιο μπορει να γινει το επομενο τευχος …αφου δν γινεται ..Σας ευχαριστω ολοψυχα που παντα καταφερνετε κ με διαψευδετε…η Δραση καθε μηνα ειναι πραγματικα ενας πνευματικος θησαυρος…Σας παρακαλουμε συνεχιστε ετσι..Μας δινετε απιστευτη δυναμη

Αν διαβάσει κάποιος τα δελτία της “Δράσεως” των πρώτων ετών θα διαπιστώσει ότι όντως η στόχευσή τους ήταν φοιτητική. Σταδιακά από τη δεκαετία του 80-90 η “Δράσις” μετασχηματίστηκε σε “περιοδικόν φοιτητών και επιστημόνων”, κάτι που επικυρώθηκε λίγο μετά το Millenium. Έτσι, όμως, κατέστη ακατάλληλη για πανεπιστημιακές εξορμήσεις. Διαβάζοντας την ύλη υποθέτει κανείς ότι οι συντάκτες του δεν έχουν -σχεδόν- καμία σχέση με τη φοιτητική πραγματικότητα, σε αντίθεση με τις δεκαετίες 60-70. Εύχομαι το περιοδικό να διαλέξει target group και να πάψει να προσπαθεί ανεπιτυχώς να μας εκφράσει.

Το περιοδικό είναι πολύ καλό για έναν αγωνιζόμενο Χριστιανό φοιτητή. Δεν είναι όμως κατάλληλο για ιεραποστολή. Απλά ελπίζω ότι θα υπάρξει ένα πιο πρόσφορο για τις εξορμήσεις μας έντυπο.

Η απήχηση που αναφέρετε δεν είναι και τόσο μεγάλη. Το ότι κάποιοι -λίγοι- φοιτητές θα αγοράσουν το περιοδικό στα αμφιθέατρα, μετά από μία παρουσίαση 30 δευτερολέπτων δεν είναι απόδειξη καταλληλότητας.

Εξάλλου, τα ίδια τα μέλη της Χ.Φ.Δ. αμφισβητούν την καταλληλότητα του περιοδικού και -συγγνώμη- ελάχιστοι από αυτούς μελετούν το περιοδικό σε σταθερή βάση.
Το ότι “εκεί έξω γίνεται πόλεμος” δεν το αμφισβητώ. Αλλά το G3 δε φτάνει για “αντιαεροπορική άμυνα”. Ίσως πρέπει να προσαρμόσουμε τον οπλισμό μας στο είδος της μάχης.
Κατά τη γνώμη μου, η διακίνηση του “Σωτήρα” θα ήταν πιο ενδεδειγμένη.

Νομίζω ότι εκφράστηκα λάθος. Σε κάθε περίπτωση, δε θα πρέπει να απαξιώνουμε την προσφορά κανενός. Η προσφορά που αθόρυβα επιτελούν οι αδελφότητες στο χώρο της Εκκλησίας είναι αδιαμφισβήτητη. Όπως λέει κι ο π. Νικόλαος στο κείμενό του για τον π. Ευσέβιο, «προοδευτικό στην Εκκλησία είναι αυτό που γίνεται όχι επειδή έχει ανθρώπινη ικανότητα, αλλά επειδή αποτελεί καρπό υπακοής στο θέλημα του Θεού». Συγχωρήστε με, αν σας σκανδάλισα.

Συμφωνώ με τα σχόλια του Ζείδωρου. Το περιοδικό είναι πραγματικά ένας πνευματικός θησαυρός και οπωσδήποτε αξίζουν πολλά συγχαρητήρια αυτοί που θυσιάζουν το χρόνο τους για να το επιμεληθούν. Αυτά δεν τα αμφισβητεί κανείς! Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι το περιοδικό το διαβάζει τακτικά η συντριπτική μειοψηφία των φοιτητών της Δράσης, επειδή σύμφωνα με τα λεγόμενά τους είναι πολύ λόγιο και ανεβασμένου επιπέδου…Προτιμούν οι περισσότεροι το “Σωτήρ”. Για πανεπιστημιακή δε χρήση, το θεωρώ καταλληλότατο για καθηγητές και ακατάλληλο για φοιτητές που βρίσκονται στο “χάος”. Σίγουρα, απ’ το τίποτα είναι κάτι και μάλιστα σημαντικό, αφού περιέχει Χριστό, αλλά θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ πιο προσαρμοσμένο στους φοιτητές που ζουν στην άγνοια… Και αναφέρομαι σε όλα τα επίπεδα. Σχεδιαστικό, αισθητικό, περιεχόμενο, θεματολογία, τρόπος διατύπωσης και έκφρασης των λεχθέντων…Δόξα τω Θεό, το προμηθεύονται κάποιοι φοιτητές, αλλά είναι και πολλοί που ενώ έχουν διάθεση να το πάρουν, το ξεφυλλίζουν και συμπεραίνουν ότι δεν είναι γι’ αυτούς, δεν τους αγγίζει… Νομίζω, ότι θα έπρεπε να φτιάξουμε περιοδικό κατάλληλο για αμφιθέατρα που θα τύχαινε ευρείας αποδοχής. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα μπορούσαμε να δίνουμε όχι δεκάδες, αλλά εκατοντάδες περιοδικά!

Αγαπητοί συνδρασίτες,

Αναμφίβολα το περιοδικό χαρακτηρίζεται από μια αξιόλογη συλλογή άρθρων ορθόδοξης πνευματικότητας αλλά και κειμένων εθνικού προβληματισμού.

Σχετικά με το target group θα έλεγα ότι αυτό στοχεύει να εμπνεύσει αγωνιζόμενους χριστιανούς όλων των ηλικιών με τουλάχιστον στοιχειώδη κατάρτιση στα της πίστεως. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν μπορεί να προβληματίσει, έχω την αίσθηση ότι δεν αποτελεί το πλέον ενδεδειγμένο έντυπο προσέγγισης του μέσου έλληνα φοιτητή.

Η αξία του εντύπου ασφαλώς και δεν μειώνεται. Είναι χρησιμότατο για το target group του, στο οποίο ανάλογα προσαρμόζει και το περιεχόμενο του. Αναμφίβολα σε αυτή την προσαρμογή παίζουν ρόλο και λόγοι βιοπορισμού των εκδοτών. Αν το περιοδικό ξαφνικά, τροποποιώντας τα αρθρα του, προσπαθήσει να επηρεάσει το μέσο φοιτητή, είναι πιθάνο να μην διατηρήσει μέρος των συνδρομητών του.

Πιστεύω βέβαια ότι παρά τις παραπάνω ανεπάρκειες, το περιοδικό παραμένει μια όαση ορθόδοξης πνευματικότητας στο χώρο των πανεπιστημιακών εντύπων. Αρκεί βέβαια κατά την ταπεινή μου γνώμη να είναι πιο συνεπές στη διατήρηση μιας εννοιαίας ταυτότητας ορθόδοξης πατερικότητας. Έχω την αίσθηση ότι πολλές φορές συναντούμε διαφορετικες συχνότητες άρθρων. Από τη μια συναντούμε άρθρα φιλοκαλικής πνευματικότητας για την κενωτική αγάπη του Ευαγγελίου και από την άλλη συχνά βλέπουμε στη σελίδα της αλληλογραφίας ή στις “Παρεμβάσεις” μια διάθεσης στυλίτευσης κακών κειμένων, με τρόπο δικαιολογημένο μεν, αλλά μη απόλυτα συμβατό με την “άλλη λογική” της Εκκλησίας.

(Για την τάση μιας κάποιας ρομαντικής παρουσίασης της Ελληνικής Ιστορίας και της υπερβολικής ενασχόλησης με τα κακώς κείμενα του τουρκικού έθνους λόγος είχε γίνει παλαιότερα).

Προσωπικά θα επιθυμούσα να έβλεπα αυτήν την καρδιακότητα του πατερικού ήθους που χαρακτηρίζει πολλά σημεία του περιοδικού να διαπερνά όλα τα άρθρα και τις επιστολές του.

Ειλικρινά,
Παρμενάς

Θα ήθελα να συμφωνήσω εν μέρει με κάποια από τα γραφόμενά σας. Έχω την εντύπωση οτι οι περισσότεροι μιλάμε για το Περιοδικό αποπλαισιώνοντάς το από την εποχή και τα ιδεορεύματα. Θέλω να πω οτι, ως Περιοδικό, σαφώς και έχει δώσει εξετάσεις και έχει καταξιωθεί, αποτελώντας σημείο αναφοράς για Χριστιανούς Επιστήμονες εδώ πάρα πολλά χρόνια. Έχει κερδίσει πύρρειες νίκες σε εποχές που κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει, να γράψει ή να ομολογήσει την πίστη του. Προέβλεψε με απίστευτη ακρίβεια την πτώση του Μαρξισμού και του Αριστερισμού, γι΄αυτό και κονταροχτυπήθηκε ανελέητα από την τάση να αποκτήσει μια πιο μοντέρνη και σύγχρονη μορφή -και εν μέρει το κατάφερε σαν ένα πρώτο στάδιο- και ίσως για το λόγο αυτό να περιχαρακώθηκε ακόμη περισσότερο και να ενέδωσε στην ομφαλοσκόπηση, για να προστατεύσει αυτό που το ίδιο άλλαξε. Μην ξεχνάμε και την πρόσφατη επίθεση που δέχτηκε από τα ΕΛΤΑ ως προς την αύξηση της συνδρομής ομαδικής αποστολής και με τη βοήθεια του Θεού άντεξε. Σίγουρα όμως πρέπει να αλλάξει, να περάσει σε ένα μεταεπίπεδο. Να αλλάξει η Συντακτική Επιτροπή και από πλευράς σύνθεσης (δεν συμμετείχε ποτέ φοιτητής ή φοιτήτρια) αλλά και από πλευράς μέσου όρου ηλικίας συμμετεχόντων, να μπούν νέες ειδικότητες επιστημόνων (όχι πια μόνο Φιλόλογοι, Γιατροί και Θεολόγοι, Δασκάλες και Φυσικοί αλλά και Μηχανικοί, Πληροφορικάριοι, Καλών Τεχνών, Μουσικοί, Γραφίστες, Νοσηλεύτριες, Βιολόγοι, Γενετιστές, Ψυχολόγοι, Κοινωνικοί Επιστήμονες), να τροποποιηθεί η γραμματοσειρά και η εικονοεπιλογή (όχι τόσα τοπία και νερά και ηλιοβασιλέματα), να περιοριστεί η θεματολογία για την Κύπρο-Αγγλία και την Νεοειδωλολατρεία-Παπισμό (νομίζω οτι μοιάζει πια με σήριαλ χωρίς ακροαματικότητα), να προστεθούν περισσότερα κείμενα για τους νέους, για τρέχοντα ζητήματα (π.χ. Θρησκευτικός Τουρισμός), να φιλοξενηθούν επιτέλους Συνεντεύξεις (δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου, παρά ελάχιστες και μη ενδιαφέρουσες), να καλλιεργηθεί η ηθική διλημματική σκέψη με τα νέα δεδομένα και θα συμφωνήσω οτι μάλλον οι “απόψεις και κρίσεις” φαίνεται να αποτελούν ένα ξεχωριστό, διαφορετικό και αντιφατικό “Περιοδικό” από μόνες τους […]. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν τίποτε από όλα αυτά δεν αλλάξει, δεν θα αλλάξει επίσης και η αγάπη μας για το Περιοδικό. Βαθειά μου επιθυμία είναι κάποια μέρα η Δράση (ξέχασα να πω οτι ήρθε ο καιρός να εκδημοτικοποιηθεί το όνομα του Περιοδικού) να μπορεί να στέκεται με περηφάνεια σε περισσότερα χέρια, σε περισσότερα αμφιθέατρα, σε περισσότερους ακαδημαϊκούς, σε περισσότερες καρδιές. Να δώσει ο Θεός να το ζήσουμε!

Αδελφέ, Κυρηναίε νομίζω ότι προτάσεις σου είναι αξιόλογες και πρέπει να ληφθούν υπόψη από τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού.Θα ήθελα να εκφράσω τη χαρά μου που επιτέλους δημιουργήθηκε ένας διαδικτυακός χώρος για τα μέλη της Χ.Φ.Δ. και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται ένας πλουραλισμός απόψεων με μοναδικό στόχο την πρόοδο της Χ.Φ.Δ. σε όλους τους τομείς. Πού αλλού θα μπορούσε να υπάρχει ένα γόνιμο περιβάλλον, για την ανάδειξη ξεχασμένων θεμάτων, για τη κατάθεση προτάσεων, για την υποβολή προβληματισμών ποικίλου περιεχομένου..;
Όσον αφορά την άποψη του Parmena, ήθελα να διασαφηνίσω ότι δεν πρέπει απαραίτητα να προσαρμοστεί το περιοδικό στις ανάγκες των εξορμήσεων. Θα μπορούσε να εκδοθεί ένα νέο περιοδικό που θα ήταν προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις των εξορμήσεων.