Loading...To πρώτο και κύριο που έχουμε να πούμε για την προσευχή είναι ότι όποιος προσεύχεται συνομιλεί με το Θεό. Τι θα πει να είσαι άνθρωπος και να μιλάς στο Θεό ποιος δεν το ξέρει. Να εκφράσει όμως με λόγια αυτή την τιμή κανείς δεν το μπορεί. […]
Η προσευχή σε χωρίζει από τα άλογα ζώα και σε ενώνει με τους αγγέλους. Κι ο άνθρωπος που αφιερώνει όλη του τη ζωή με επιμέλεια στις προσευχές και στη λατρεία του Θεού γρήγορα θα μετατεθεί στην πολιτεία των αγγέλων, στη δική τους την τιμή, την ευγένεια , τη σοφία και τη σύνεση. Τι πιο άγιο, πιο καλό, πιο ευγενικό και γεμάτο σοφία από τους συνομιλητές του Θεού; Αν αυτούς που μιλούν με τους σοφούς τους κάνει η συνεχής συναναστροφή να πάρουν γρήγορα κάτι από τη σοφία τους, τι θα μπορούσαμε να πούμε για κείνους που μιλούν με το Θεό και προσεύχονται; Πόση σοφία, πόση αρετή, και σύνεση και αγνότητα, πόση γλυκύτητα συμπεριφοράς τους γεμίζει η προσευχή και η δέηση; […]
Νομίζω πως λέει την αλήθεια όποιος πει πως οι προσευχές είναι τα νεύρα της ψυχής. Το σώμα συγκρατείται με τα νεύρα και τρέχει και στέκεται όρθιο και ζωντανό και στέρεο. Αν κάποιος κόψει τα νεύρα, τότε καταστρέφει κάθε ισορροπία του σώματος. Έτσι και οι ψυχές στερεώνονται με τις άγιες προσευχές και στήνονται όρθιες και τρέχουν με ευκολία το δρόμο του Θεού. Κι αν αποστερήσεις τον εαυτό σου από την προσευχή, είναι σαν να βγάζεις ένα ψάρι από το νερό. Όπως για το ψάρι ζωτικός χώρος είναι το νερό, για σένα ζωτικός χώρος είναι η προσευχή. Όπως το ψάρι γλιστράει στο νερό, έτσι και συ με την προσευχή μπορείς να πετάξεις, να διαπεράσεις τους ουρανούς και να βρεθείς κοντά στο Θεό.
Από το βιβλίο “Μικρή φιλοκαλία της καρδιάς”
Σήμερα, ασφυκτιούμε μέσα στην καταχνιά και το ρύπο της αμαρτίας! Το οξυγόνο που αναφέρεται παραπάνω… ζωογονεί! Αλλά εμείς έχουμε εθιστεί πλέον στην ψυχοφθόρα ρύπανση και αρνούμαστε κατηγορηματικά να το δούμε. Δεν θα αργήσει και ο… πνευματικός μας θάνατος… λόγω ασφυξίας!
Χριστός Ανέστη!
Η επιστήμη αναφέρει πως η πρόσληψη οξυγόνου καθίσταται απαραίτητη για την απελευθέρωση ενέργειας σε έναν οργανισμό. Μάλιστα, όσο πιο πολύ ενέργεια χρειάζεται ο οργανισμός (π.χ στην άθληση καθώς κουράζεται) τόσο πιο γρήγορα και έντονα αναγκάζεται να αναπνεύσει.
Παραλληλίζοντας την πραγματικότητα αυτή με τη ζωή του Χριστιανού, συνειδητοποιεί κανείς πως χριστιανική, πνευματική ζωή χωρίς προσευχή δεν υφίσταται. Όπως ο οργανισμός καταλήγει-πεθαίνει-χωρίς οξυγόνο, έτσι και η ψυχή πεθαίνει χωρίς την προσευχή. Μάλιστα, επειδή ο Χριστιανός αθλείται(κουράζεται), αγωνίζεται σκληρά και εντατικά στο στίβο κατά των παθών του, χρειάζεται και πολύ-πολύ περισσότερο “οξυγόνο”-προσευχή.
..Αν “καμιά” φορά, μάλιστα, συλλαμβάνουμε τη ψυχή μας κουρασμένη (κι έτσι νευρική), εξουθενωμένη, να σέρνεται, να της φταίνε όλα και όλοι…σίγουρα της χρειάζεται ενέργεια (πνευματική) Η οποία και θα της δοθεί μέσω του “πνευματικού οξυγόνου”, της προσευχής.
Όπως τονίζει, ακόμη,(αν δεν κάνω λάθος)ο αγ.Γρηγόριος ο Θεολόγος και ισχύει ανά τους αιώνες “µνηµονευτέον Θεού µάλλον ή αναπνευστέον”, ασύγκριτα σημαντικότερη η προσευχή απο την ίδια μας την αναπνοή.
Ο Μ.Βασίλειος τονίζει τη μεγάλη αναγκαιότητα και σπουδαιότητα της προσευχής με τα έξής λόγια: “Κάθε φορά που προσκαλείσαι για προσευχή, να σιγοψιθυρίζει το στόμα σου και να τηρείς τον κανόνα, παραμένοντας μέχρι την τελευταία προσευχή, θεωρώντας την εγκατάλειψη, ως μεγάλη ζημιά.
Γιατί, αν τρώγωντας για τη στήρηξη της σάρκας σου, δεν απομακρύνεσαι εύκολα απ’ το τραπέζι έως ότου χορτάσεις, και δε θα απομακρυνόσουνα εύκολα χωρίς μεγάλη ανάγκη, πόσο περισσότερο πρέπει να παραμένεις στο πνευματικό τραπέζι και να ενισχύεις την ψυχή σου με την προσευχή;
Γιατί όσο διαφέρει ο ουρανός από τη γη και τα ουράνια αγαθά απ’ τα επίγεια, τόσο διαφέρει και η ψυχή από το σώμα”.
Υ.Γ. Απίστευτο και όμως αληθινό! Μία δελεαστική πρόταση -κατ’ εξαίρεση- για να δούμε τηλεόραση!!! Σήμερα στο NET στις 10μμ και στην εκπομπή “Ουδείς Αναμάρτητος”, η Άννα Παναγιωταρέα φιλοξενεί τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο, ο οποίος θα απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που έχουν τεθεί τον τελευταίο καιρό για τα εκκλησιαστικά πράγματα!
Τέτοιες ευκαιρίες δε χάνονται!
Μου κάνει εντύπωση αυτό που έλεγε ο π. Σωφρόνιος:
“Αν ο άνθρωπος δεν προσεύχεται, βιώνει την αποτυχία της δημιουργίας του και της υπάρξεώς του”.
[…] Χ.Φ.Δ – Το οξυγόνο της ψυχής […]
θα ήθελα να πω πως υπάρχει τρόπος να μην στεναχωριέμαι για το παραμικρό,έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση και δόξα τω Θεώ εργάζομαι ως δημόσιος υπάλληλος. Βέβαια απόφοιτη λυκείου είμαι αλλά πιστεύω πως δεν τα καταφέρνω ένα απλό αντικείμενο χειρίζομαι,έχω δυο κόρες μεγάλες θέλω να χαίρομαι την κάθε στιγμή ,ημέρα χωρίς επιπλέον σωματική και ψυχική πίεση.