Loading...
Περιεχόμενα
- Ἡρωική στάση ζωῆς (Τοῦτος ὁ τόπος φέρει μέσα του ἕνα παράδοξο γενετικό ὑλικό. Τοῦτα τά χώματα βαστοῦν πάνω τους ἀνθρώπους, ἄντρες καί γυναῖκες,πού στίς φλέβες τους μαζί με τό αἷμα κυλᾶ καί κάτι ἄλλο,πού προξενεῖ κάποια ἰδιότυπη αἴσθηση ζωῆς. Κάτι ἀδιόριστο, ἀρχέτυπο, κουβαλημένο ἀπό τούς αἰῶνες.)
- «Ξυπνῆστε, τέκνα…» (Ἡ πατρίδα χτυπάει ξανά τίς καμπάνες καί καλεῖ: «Ξυπνῆστε, τέκνα, κι ἦλθε ἡ ὥρα…»)
- Θησαυρός στά ἀζήτητα (Τρέχουν οἱ μέρες τοῦ Μάρτη, θαμμένες στήν καθημερινή ἀντιηρωική αἰθάλη.Ἡ πνευματική μας ἀνέχεια ἀφήνει στά ἀζήτητα τούς θησαυρούς ἐκείνου τοῦ παλιοῦ Μαρτιοῦ τοῦ λησμονημένου… Κάποτε καί τούς συκοφαντεῖ…)
- Ἀγώνας μέ αὐτοθυσία (Ἥρωες. Κάτι μάθαμε γι’ αὐτούς στό σχολεῖο. Λίγα στήν ἱστορία, λίγα στίς γιορτές. Κι ὕστερα τίποτα, κενό. Δέν τούς ξανασυναντήσαμε. Δέν τούς δείχνει ἡ τηλεόραση σχεδόν ποτέ. Καί κάποτε πού καταπιάστηκε μέ αὐτούς, τό ἀποτέλεσμα ἦταν… )
- Μέ αὔριο ἤ χωρίς αὔριο; (Ἔχουμε ἔξυπνα νειάτα, γενναῖα, ἐνθουσιώδη. Γιατί τά ἀδικοῦμε μέ τή σιωπή μας; Ἄς τά βοηθήσουμε νά ἐννοήσουν ὅτι ἡ ἀναρχία, τό σπάσιμο, τό κάψιμο, δέν εἶναι λύσεις. Καιρός νά πάψουμε νά δημαγωγοῦμε. Ἄς ἀνασκουμπωθοῦμε ὅλοι γιά νά βοηθήσουμε καί νά ἐμπνεύσουμε τούς νέους μας ν᾽ ἀνέβουν. Νά ἀποδείξουν ὅτι εἶναι γνήσιοι ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρτύρων.)
- Γυναίκα ἀνδρεία (Ἡ σύγχρονη γυναίκα, στό κέντρο τῆς ζωῆς καί τῆς κοινωνίας, προσπαθεῖ νά ἰσορροπήσει ἀνάμεσα στούς ρόλους της: ἐργαζόμενη, ἐπιστήμονας, σύζυγος, μητέρα…)
- Μάθε με νά ἀντέχω! (Αναφορά στον βίος τῆς Ἁγίας Θεοδώρας Βασίλισσας τῆς Ἄρτας)
- Ἡρωισμός καί Ἁγιότητα (Τί εἶναι ἡρωισμός καί τί εἶναι ἁγιότητα; Δύσκολο νά διαχωρίσει κανείς καταστάσεις ψυχικοῦ μεγαλείου,πού μερικές φορές τά ὅριά τους εἶναι δυσδιάκριτα ἤ καί συναντῶνται.)
- Καταφύγια ἡρώων στήν ἀντιηρωική ἐποχή μας (Μάρτης! Καί τό Πάσχα φέτος νωρίς! Μόλις πού μαζεύτηκαν ἀπό τά ἐμπορικά καί τά σπίτια οἱ ἀποκριάτικες στολές τῶν παιδιῶν! Αὐτές πού ἐνσαρκώνουν τά παιδικά τους πρότυπα. Πού τούς μετατρέπουν ἔστω γιά λίγο,ἔστω ψεύτικα καί μασκαρεμένα σέ… «ἥρωες». Αὐτές πού τούς φοράει ἡ σύγχρονη καί μοντέρνα κοινωνία μας γιά νά τούς γαλουχήσει καί νά τούς «παιδαγωγήσει» στό χῶρο τῶν ἡρώων.)
- «Μ᾽ ἄν ἀστοχήση μιά καί δυό…» («Τόν ἀντρειωμένο μήν τόν κλαῖς ὄντε κι ἄν ἀστοχήση. Μ’ ἄν ἀστοχήση μιά καί δυό πάλ’ ἀντρειωμένος εἶναι. Πάντα ν’ ἡ πόρτα τ’ ἀνοιχτή κι ἡ τάβλα του στρωμένη… Χαροκοποῦν οἱ φίλοι ντου κάθονται τρῶν καί πίνουν…»)
- Νικητής τραυματισμένος (Ὅλη τή νύχτα πάλευε ὁ Πατριάρχης. Οὔτε μιά ὥρα οὔτε δύο. Ὁλονυκτίς. Μόνος. ≪Ἕως πρωΐ. Δύσκολη πάλη. Φρικτή. Δραματική. Ἄνιση ὅσο ποτέ ἄλλοτε, πουθενά ἀλλοῦ δέν ἔχει ἀκουσθεῖ…)
- Ἡ τόλμη τῆς Πίστεως («Ὅ,τι καί νά γίνει, ὁ Χριστός εἶναι ἀνάμεσά μας, εἶναι καί θά εἶναι πάντα. Οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνάμεσά μας, εἶναι καί θά εἶναι πάντα». Αὐτά τά λόγια ἑνός ἱερέως τῆς σοβιετικῆς ἐποχῆς ἐκφράζουν τήν πίστη, στήν ὁποία στηριζόταν ἡ τόλμη τῶν χριστιανῶν καί ἡ ἀνδρεία στήν τότε ἀθεϊστική Ρωσία.)
- Οἱ ἥρωες πού δέν γνώριζαν ὅτι ἦταν ἥρωες (Τί τελικά πιό ἡρωικό ἀπό τό νά μήν κάνει κανείς στιγμιαίους ἡρωισμούς; Νά γίνεται κάθε στιγμή ἐπί τόσες συνεχόμενες ἡμέρες ἥρωας, χωρίς νά καταλαβαίνει ὅτι εἶναι ἥρωας;)
- Ἀνώνυμοι ἥρωες τοῦ παρελθόντος (Ἀληθινά περιστατικά)
- Στό ταξίδι σου (Ποίημα)
- Ἄς ἀνακαλύψουμε τόν ἡρωικό μας ἑαυτό (Τό Ἔθνος, ὡς σύστημα, ἀναμένει τά «δικά μας χέρια» νά τό ἐπαναπροσανατολίσουν. Θά ἀντεπεξέλθουμε στίς προκλήσεις, μόνο ἄν προτάξουμε ἡρωικό ἑαυτό, αὐτόν πού κάνει τό καθῆκον του μέ καλοσύνη,γενναιότητα, ἀξιοπιστία καί ἐντιμότητα. Λύση δέν θά ἔρθει ἀπό τίς Βρυξέλλες, οὔτε ἀπό τό Μαξίμου ἤ ἀλλοῦ…)
- Ἡ Ἑλλάδα τῆς διασπορᾶς στό Βρετ. Μουσεῖο ( Ἀμερικανικό σχολεῖο μπροστά στά μάρμαρα τοῦ Παρθενώνα)
- «Κύριε, εἶμαι μόνη μου…» (Κύριέ μου, Ἐσύ μπορεῖς μόνος, ὁλομόναχος νά συντρίψεις ὅλα «τά ἀλλά» τῶν καθηγητῶν, τῶν φοιτητῶν, τοῦ κάθε ἀνθρώπου, καί νά μᾶς φέρεις ἑνωμένους καί ἀγαπημένους στή θεϊκή ἀγκαλιά Σου…)
- Τό δημογραφικό ὡς ἑθνικό πρόβλημα
- Σταυροβούνι (Ποίημα)
- Ἀπό τά βιβλία πού μᾶς στέλνουν
Μόνιμες στήλες
- ᾽Απόψεις καί σκέψεις
