Loading...Ο κόσμος έμοιαζε κατάδικος χωρίς ελπίδα. Τραγικός στην ύπαρξη και στη ζωή του.
Μέχρι τότε που «έπνευσεν η θεόρρυτος χάρις» στον κόσμο και εργάσθηκε την «οθνείαν» και «ευπρεπεστάτην αλλοίωσιν», την παράδοξη και θαυμαστή μεταβολή. Την αγία ημέρα της Πεντηκοστής μία άλλη δύναμη εμφανίζεται στον κόσμο, ένας άλλος νόμος τίθεται σε ισχύ, «ο νόμος του πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού», ο οποίος ελευθερώνει «από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου» (Ρωμ. η΄ 2). Είναι η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που είναι ζωή και μεταδίδει ζωή σ’ εκείνους που ζουν ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτούς παραλύει η δύναμη της αμαρτίας και καταργείται ο θάνατος.
Λαμπρή, φωτόμορφη, στολισμένη την απαστράπτουσα θεία δόξα της φανερώνεται στον κόσμο η Εκκλησία του Χριστού, στηριζόμενη στη δύναμη του ζωοποιού θανάτου και της ενδόξου Αναστάσεως Εκείνου, που είναι η αόρατη και θεία της κεφαλή, και εμπνεόμενη από την πανσθενή χάρη του Παναγίου Πνεύματος, που είναι η ζωοποιός ψυχή της.
Στον ιερό και άγιο χώρο της μία πνευματική κοσμογονία συντελείται, τα αρχαία παρέρχονται, όλα γίνονται καινά, νέα, θαυμαστά! Ο δούλος της αμαρτίας και υπηρέτης του κακού άνθρωπος μεταμορφώνεται. Εισέρχεται στην αυλή της Εκκλησίας λύκος και γίνεται πρόβατο. Δέχεται τη χάρη της ο φιλόδοξος και γίνεται ταπεινός, ο φιλάργυρος και γίνεται ελεήμων, ο φιλήδονος και αναδεικνύεται φίλαγνος και καθαρός.
Υπάρχει μία δύναμη αόρατη, μυστική, αλλά συγχρόνως βέβαιη και αισθητή, η οποία καταργεί όλες τις δυνάμεις και τις ροπές που οδηγούν χαμηλά και ανεβάζει στα ύψη, σώζει τον αμαρτωλό και αναδεικνύει άγιο τον κατάδικο. Κάνει τα αδύνατα δυνατά και επί πλέον εύκολα. Είναι «η άνωθεν βοήθεια», που δημιουργεί την «κορωνίδα της ευκολίας», όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, διότι προσφέρεται άφθονη στον αγωνιζόμενο πιστό και «πάντα ποιεί ράδια».
Το Πνεύμα το Άγιο, διαρκώς παρόν στη ζωή της Εκκλησίας, συγκροτεί τον ιερό θεσμό της, οδηγεί στη γνώση του Θεού, εμπνέει τους προφήτες, σοφίζει τους νομοθέτες, καθιστά τελείους τους ιερείς, καταρτίζει τους δικαίους, ενεργεί τις θαυμαστές θεραπείες, ζωοποιεί τους νεκρούς. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μέγας Βασίλειος, «εάν τελώνην λάβη πιστεύοντα, ευαγγελιστήν αποδείκνυσιν, εάν εν αλιεί γένηται, θεολόγον αποτελεί, εάν διώκτην εύρη μετανοούντα, απόστολον εθνών απεργάζεται, κήρυκα πίστεως, σκεύος εκλογής. Δι’ αυτού οι ασθενείς ισχυροί, οι πτωχοί πλουτίζουσιν, οι ιδιώται τω λόγω σοφώτεροί εισι των σοφών». Όπως ο άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης, που δε γνώριζε τη σοφία του κόσμου, αλλά με τη δύναμη του Πνεύματος είπε λόγους με τους οποίους καμιά ανθρώπινη σοφία δεν μπορεί να συγκριθεί.
Μέσα στη νέα Σιών, στην Εκκλησία του Χριστού, «τα φοβερά τελεσιουργείται». Κόσμοι παλαιοί συντρίβονται και νέοι κόσμοι γεννιούνται, με τη δύναμη της Χάριτος. Γι’ αυτό και η θερμή και εκ βαθέων ευχή της πρώτης Εκκλησίας: «Ελθέτω η χάρις · παρελθέτω κόσμος». Όλοι οι νόμοι καταργούνται, όλες οι σκοτεινές δυνάμεις του κόσμου συντρίβονται από την ακατάλυτη δύναμη που ενεργεί και δρα και θαυματουργεί μέσα στην Εκκλησία: «Νυν εκ Σιών γαρ εξελήλυθε νόμος, η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις».
