Σαν τη Χίο νησί δεν ξανάδα!

Υπάρχουν κάποιοι μήνες που ξεχωρίζουν μέσα στον χρόνο! Μήνες που είναι αφιερωμένοι εξολοκλήρου στην πατρίδα! Μήνες που σε γεμίζουν εθνική υπερηφάνεια και σε αφήνουν γεμάτο συγκίνηση! Ένας από αυτούς τους μήνες είναι και ο Μάρτιος. Σαν μπαίνει η άνοιξη, κάθε ελληνική γωνιά προετοιμάζεται για τον μεγάλο εορτασμό. Όλα ντύνονται στα γαλανόλευκα, έτοιμα να υποδεχτούν την μεγάλη ημέρα.

Μέσα στο εορταστικό κλίμα αυτού του μηνός, οι φοιτήτριες της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσεως Αθηνών τίμησαν με το δικό τους τρόπο την πατρίδα. Την Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012 κατέκλυσαν το χώρο του φοιτητικού οικοτροφείου «Η Αγία Αικατερίνη» για να ζήσουν μια μοναδική ευκαιρία. Σκοπός τους… να τιμήσουν το Αρχοντονήσι του Αιγαίου, το μυροβόλο νησί με το ένδοξο παρελθόν του… την πανέμορφη Χίο!

Η προβολή που παρουσίασαν γνήσιες Χιώτισσες σήμανε την αρχή του προγράμματος. Σαλπάραμε έχοντας για προορισμό μας το λιμάνι της Χίου, διασχίζοντας τα Αιγαιοπελαγίτικα νερά. Φθάνοντας, περιηγηθήκαμε στους ιστορικούς τόπους του νησιού και στα Μαστιχοχώρια. Νιώθοντας ότι μεταφερθήκαμε στη Χίο μέσα από την προβολή, περάσαμε στο κύριο μέρος της εκδήλωσης. Η κ.Άννα Σιδηροπούλου-Λούλη μας ανέπτυξε με έντονη παραστατικότητα το θέμα «Τα γιασεμιά κοκκίνισαν στο χρονικό της σφαγής σου». Ζωντάνεψε μπροστά μας το χρονικό της μεγάλης θυσίας. Βιώσαμε βαθιά τον πόνο κάθε Έλληνα μπροστά σε αυτό το θέαμα. Ρίζωσε μέσα μας η αγάπη για τον γεμάτο αίμα τόπο μας. Το αφιέρωμα στη σφαγή της Χίου ολοκληρώθηκε με τα λόγια του Ανδρέα Κάλβου:

«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία».

  Πατριωτικά τραγούδια με την συνοδεία μουσικών οργάνων πλαισίωναν το πρόγραμμα μας. Δίνοντας διαφορετικό παλμό στη γιορτή, ξεσήκωναν κάθε ελληνική ψυχή. Στη συνέχεια, σειρά είχαν οι παραδοσιακοί χοροί. Η χορευτική μας ομάδα παρουσίασε χιώτικους χορούς. Ο Μεστούσικος Δετός, ο Ναζιζιές και ο Πυργούσικος είναι χαρακτηριστικοί νησιώτικοι χοροί και χορεύτηκαν εκείνο το βράδυ.

Τελειώνοντας η εκδήλωση γευτήκαμε χιώτικα κεράσματα με άρωμα μαστίχας. Το γλέντι συνεχίστηκε με χορούς από όλη την Ελλάδα.  Με την λήξη του εθνικού μας πανηγυριού, πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Οι καρδιές μας είχαν πλημμυρίσει με τα όσα είδαμε, ακούσαμε, βιώσαμε! Η συγκίνηση ήταν εμφανής στα πρόσωπα όλων μας. Ναι! Αξίζει ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας γιατί… είναι ποτισμένη με αίμα ηρώων!!!

                                                                              Μ. Σ.
                                         Φοιτήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης 

Μια μικρή γεύση απ’ ό,τι μεγάλο ζήσαμε: