Loading...Περπατώντας πριν λίγες μέρες στους διαδρόμους της Νομικής Σχολής και διάφορων άλλων σχολών, το μάτι σου ασυναίσθητα θα έπεφτε σε μια από τις πολλές αφίσες. Στο κέντρο δέσποζε ο τίτλος “Η υπαρξιακή αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου” και γύρω γύρω πληροφορίες για τον ομιλητή, τον τόπο και την ώρα.
Έτσι, την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2012 μαζευτήκαμε στη Νομική Σχολή η Χριστιανική Φοιτητική Δράση, η Χριστιανική Φοιτητική Ένωση και αρκετοί ακόμη φοιτητές διάφορων σχολών για να ακούσουμε την ομιλία του κ. Καραγιάννη. Μια ομιλία-έκπληξη από την αρχή ως το τέλος. Η έννοια του ανθρώπου νοείται από τον κ.Καραγιάννη μόνο όταν το άτομο επικοινωνεί με τους γύρω του. Έτσι ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον τοποθετείται στις φυσικές του διαστάσεις μέσα (πια ) στην κοινωνία και γίνεται φορέας σχέσεων που ο ίδιος μπορεί να διαχειριστεί. Σχέσεις φιλικές, σχέσεις συγκρουσιακές, σχέσεις επαναστατικές, σχέσεις αγάπης, σχέσεις τρυφερότητας, σχέσεις μίσους, σχέσεις περιφρόνησης, ακόμα και η στενότερη σχέση στην ζωή ενός ατόμου (και σημαντικότερη για την υπόλοιπη ζωή του) διαμορφώνονται μέσα σε αυτό το πεδίο. Η υπαρξιακή αγωνία, λοιπόν, δεν είναι παρά η αγωνία που προκύπτει από την ελευθερία του ανθρώπου,το σημαντικότερο δώρο του θεού στο δημιούργημά του, όταν το τελευταίο καλείται να την “κουμαντάρει”. Μία έννοια, τελικά, θετική που μας προ(σ)καλεί να σκεφτούμε διαφορετικά πάνω στην πραγματικότητα μας.
Στην εποχή της οικονομικής κρίσης , μια εποχή αβέβαιη και μετέωρη, σε μια κοινωνία που όλο και περισσότερο χάνει την ταυτότητα της και αποχρωματίζεται έχουμε, εμείς οι νέοι, την δυνατότητα της επιλογής. Μπορούμε είτε να θρηνήσουμε τα χαμένα όνειρα που άλλοι μας στέρησαν είτε με θάρρος να προχωρήσουμε στην συγκρότηση μιας μοναδικής δικής μας ταυτότητας που να μην υπαγορεύεται από τους “ηθικούς κανόνες” και αξίες μιας αποπνικτικής και συμπαγούς κοινωνίας όπως οι προηγούμενες γενιές, διαψεύδοντας αυτούς που μας θεωρούν νέους χωρίς μέλλον και ελπίδα. Εμείς αρκεί να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας και να διαμηνύσουμε πως υπάρχει ελπίδα που μας τη χαρίζει Εκείνος που μας καθησύχασε λέγοντάς μας «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί˙ μή φοβεῖσθε». Εκείνος που δέχθηκε την ανθρώπινη φύση για να κάνει τον άνθρωπο θεό! Ας μετατρέπουμε λοιπόν κάθε αγωνία μας σε αγώνα και ας καταθέτουμε την ύπαρξή μας σε Εκείνον!
Κ. Μ.
φοιτήτρια Ψυχολογίας Παντείου
