Φοιτητική Κατασκήνωση ΧΦΔ Αγρινίου

0
327
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (1 ψήφοι, μέσος όρος: 5,00 από 5)
Loading...

Φοιτητική Κατασκήνωση Αγίου Βλασίου 2025

‘’ΕΠΙ ΤΑΣ ΠΗΓΑΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ…. ‘’

Τέλη Ιουλίου και οι πιο πολλοί ετοιμάζονται για τις διακοπές τους. Όλοι ονειρεύονται πώς θα διασκεδάσουν, θα ζήσουν ανέμελα για λίγες μέρες και θα κάνουν «delete» από το βαρύ πρόγραμμα της καθημερινότητας. Όλοι; Μάλλον όχι! Μια ομάδα νέων ανθρώπων, κυρίως φοιτητών, περίμενε πολύ καιρό αυτές τις μέρες για να ανέβει στα 1100 μέτρα στην κατασκήνωση του Αγίου Βλασίου και να μπει σε ταχύρρυθμο πρόγραμμα πνευματικής αναζωογόνησης. Μάλιστα φέτος το ηλικιακό όριο διευρύνθηκε λίγο, και κάποιοι παλιότεροι κατασκηνωτές, οικογενειάρχες οι πιο πολλοί, ανέβηκαν και αυτοί την ίδια περίοδο για να θυμηθούν τα παλιά.

Ήταν 5 μέρες, στην διάρκεια των οποίων ο ουρανός και η γη ήρθαν πιο κοντά μέσα από προσευχές, πνευματικές συζητήσεις και αναζητήσεις.

Αναπτύχθηκαν θέματα εκκλησιαστικά αλλά και θέματα που έχουν να κάνουν με την επικαιρότητα και μας απασχολούν όλους. Μιλήσαμε εκτενώς για την 1η Οικουμενική Σύνοδο και πώς αυτή αντιμετώπισε την πρώτη σοβαρή απειλή για την ενότητα της εκκλησίας όπως ήταν αυτή του Αρείου. Γνωρίσαμε και εμβαθύναμε σε μια μεγάλη μορφή της Ορθοδοξίας, αυτή του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, ο οποίος όρθωσε το ανάστημά του στη Σύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας και υπερασπίστηκε σχεδόν μόνος του την Ορθοδοξία απέναντι στις ύπουλες βλέψεις των παπικών.

Στα θέματα επικαιρότητας, αναφερθήκαμε στην αρνητική επίδραση που έχουν τα social media στην πνευματική, προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή του χριστιανού και αναζητήσαμε τρόπους με τους οποίους θα απεξαρτηθούμε από αυτά.

Την Κυριακή 3/8/2025 είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στην κατασκήνωσή μας τον δικηγόρο κ. Ιατρού Γεώργιο από την Πάτρα ο οποίος μας ανέλυσε διεξοδικά το θέμα του προσωπικού αριθμού και των νέων ταυτοτήτων, τα δικαιώματα που έχουμε ως Έλληνες πολίτες αλλά και τις μελλοντικές απειλές που ελλοχεύουν από την χρήση τους.

Δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το 5ήμερο, ένα αφιέρωμα σε μια γωνιά της Ελλάδος μας. Και φέτος είχε την τιμητική της η Κύπρος και συγκεκριμένα ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α το 1955-1959. Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Γρηγόρης Αυξεντίου, Μάρκος Δράκος, Στυλιανός Λένας και πολλοί άλλοι, υπό τις οδηγίες του στρατηγού Διγενή ρεζίλεψαν ολόκληρη Βρετανική αυτοκρατορία και την ανάγκασαν σε υποχώρηση. Παρακολουθήσαμε σε ζωντανή σύνδεση με την Κύπρο, μια ομιλία του πατρός Χρήστου Κλεάνθους ο οποίος μας ανέπτυξε μέσα σε μία ώρα ολόκληρο τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., από την προετοιμασία, με την στρατολόγηση  κυρίως παιδιών από τα κατηχητικά, έως την διεξαγωγή του και την κατάληξή του. Ταυτόχρονα με όλα αυτά, ένας αγαπημένος φίλος από τα παλιά, ο κ. Γαρυφάλλου Ιωάννης, μας παραχώρησε το προσωπικό του αρχείο με έγγραφα και βιβλία της εποχής εκείνης που μας έβαλαν στο πνεύμα του αγώνα.

Κατασκήνωση χωρίς εκδρομές όμως δεν γίνεται. Κατεβήκαμε πεζή στο χωριό του Αγίου Βλασίου, όπου απολαύσαμε τον υπέροχο καφέ που μας   ετοίμασαν εκεί, ενώ κάποιοι τολμηροί πήγαν για μπάνιο στον Καρπενησιώτη, το ποτάμι που βρίσκεται κοντά στην γέφυρα της Επισκοπής. Ανεβήκαμε μέχρι τα Ταμπούρια του Καραϊσκάκη και την Νεραϊδόβρυση  για να χαιρετήσουμε από μακριά τις τρεις κορυφές του Κούτουπα και τον Προφήτη Ηλία που αποτέλεσαν βασικούς στόχους κατάκτησης στα εφηβικά μας χρόνια.

Όσο δεν μας άρεσε η τήρηση του προγράμματος όταν είμασταν κατασκηνωτές, τόσο μας γέμιζε τώρα. Πρωινή και βραδινή προσευχή στο προσευχητήριο, έπαρση και υποστολή της σημαίας, τραπεζαρία με όμορφα και νοσταλγικά τραγούδια και έντονες συζητήσεις, οι παρακλήσεις της Παναγίας και ο κοινός εκκλησιασμός της Κυριακής μας ένωσαν πνευματικά και μας έφεραν πιο κοντά στον Κύριό μας.

Αυτές οι 5 μέρες ήταν σαν μια ολόκληρη ζωή για πολλούς από εμάς. Πήγαμε κουρασμένοι, ίσως στενοχωρημένοι και πνευματικά «κοιμισμένοι» από τις σκοτούρες της καθημερινότητας, και φύγαμε ξεκούραστοι, χαρούμενοι και με αποφάσεις για αγώνα πνευματικό. Σίγουρα υπήρχε μια λύπη γιατί κάτι τόσο όμορφο τελείωσε, όμως η ελπίδα ότι σε ένα χρόνο, με την βοήθεια του Θεού, θα ξαναβρεθούμε εκεί ψηλά, μας δημιουργεί μια γλυκιά προσμονή.

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ