Εορτολόγιο

Μιὰ πονεμένη χήρα ὁδηγεῖ στὸν τάφο τὸ μονάκριβο παιδί της. Θέαμα τραγικό. Ὁ Κύριος τὴ συμπονεῖ: «Μὴ κλαῖε», τῆς λέει μὲ στοργή. Ἔπειτα στρέφεται πρὸς τὸ νεκρὸ παιδὶ καὶ μὲ τόνο προστακτικὸ λέει: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι».

Απαντήσεις σε αμφισβητήσεις της Ανάστασης του Χριστού, βασισμένες στην ιατρική επιστήμη.

...Ὄχι μόνο ὁ Σταυρός ἀλλά καί τά ἴδια τά λόγια πού εἶπε πάνω στόν Σταυρό ὁ Κύριος, δείχνουν τήν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία Του.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Απὸ τὴν Καθαρὰ Δευτέρα ἀρχίζει, ὡς γνωστόν, ἡ νηστεία τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ νηστεία αὐτὴ καθορίσθηκε γιὰ νὰ θυμόμαστε τὴ νηστεία τῶν...

Ματθ. κε΄ 14-30 Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ ᾧ μὲν...

Χαράματα. Οι μοναχοί της μονής των Ασωμάτων βγαίνουν από την εκκλησία και κατευθύνονται στα κελιά τους. Αύριο Χριστούγεννα. Η μητρόπολη των εορτών. Η καρδιά τους...

Η χρονιά του 1943, όπως όλες οι χρονιές της μαύρης Κατοχής, ήταν φρικτή˙ πείνα, αρρώστια και δυστυχία μάστιζαν τον τόπο. Ό,τι καλό είχε ο τόπος το έπαιρναν οι Γερμανοί˙ και ό,τι άφηναν εκείνοι το άρπαζαν οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι. [...]

– Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου»;
– Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νούς να είναι στα θεία νοήματα. [...]

Ήταν παραμονές Χριστουγέννων. Εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα στην Πάτρα, η Νατάσα, πρωτοετής φοιτήτρια στο Μαθηματικό θυμήθηκε να τηλεφωνήσει στην κ. Σταματία, την ηλικιωμένη γυναίκα...

[...] Ἀξίζει ὅμως νά σταθοῦμε στή λιγότερο γνωστή παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς, πού συνδέει τό Χριστουγεννιάτικο δένδρο μέ τό «ξύλον τῆς ζωῆς» ,πού βρισκόταν στό κέντρο τοῦ Παραδείσου.

Παραμονή Χριστουγέννων! Όλη η Τραπεζούντα σκεπασμένη με χιόνι, που δεν έπαψε να πέφτει πυκνό...

Είχε περάσει ήδη το Σάββατο εκείνο που ο Κύριος Ιησούς Χριστός βρισκόταν μέσα στο μνήμα. Και ξημερώματα της επομένης, η Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με τη Μαρία τη μητέρα του Ιακώβου και τη Σαλώμη, πήραν τον δρόμο για να ’ρθούν στον Τάφο...

Χώθηκε στον λαμπρό χορό κάπως άτσαλα και ακούσθηκε τότε ένα αλλιώτικο επιφώνημα, τόσο ειλικρινές και βαθύ, σαν κόμπος του λαιμού που λύνεται, που ουδείς πρόσεξε πως ήταν φάλτσο: «…Ὤ-ω-ω, Πάσχα λύτρον λύπης!…»

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η ημέρα των σκανδάλων και των αποτυχιών...

Τι αξία είχαν οι νεκροί πύργοι της Ιερουσαλήμ με τους ζωντανούς νεκρούς μέσα τους, μπροστά στις πεινασμένες και διψασμένες ψυχές του λαού που αναζητούσαν ένα παράθυρο στους κλειστούς ουρανούς, για να δουν λίγο το ζωντανό Θεό;...

Ο Κύριος είπε στους παριστάμενους όταν επρόκειτο να αναστήσει τον Λάζαρο: «ἄρατε τόν λίθον», σηκώστε δηλαδή την πέτρα του τάφου. Και αυτοί «ἦραν τόν λίθον οὗ ἦν ὁ τεθνηκώς κείμενος»...

Παράδοξα και θαυμαστά στη φύση! Χιλιετίες ο άνθρωπος αχόρταγα δεν σταματά… να θαυμάζει! Εκεί όμως που σταματά ο νους, είναι το θαύμα! Ύδωρ εκ πέτρας!

Ποιος είναι ο σκοπός της άσκησης στην πνευματική ζωή; Ποιες οι συνέπειες, οι κίνδυνοι και τα αποτελέσματά της;

Μια ημέρα ακριβώς πριν την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας καθόρισε να τελούμε την ανάμνηση της εξορίας των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο...

Η Κρίση ως ελπίδα, χαρά, δράση.
(Μητρ. Anthony Bloom)