Περιοδικό “Η Δράση μας” – Μάιος 2010

18
939
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Η Δράσις μας, Μάιος 2010
Η Δράσις μας, έτος ΜΘ’, τ. 479, Μάιος 2010

Περιεχόμενα

  • Κοντά Σου (ποίημα)
  • Απειλείται η συνοχή του έθνους μας
  • “Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις”, Ιθαγένια, υπηκοότητα ή ιδιότητα του πολίτη;
  • Μεταναστευτική νομοθετική μεταρρύθμιση: Πώς η λαϊκή κυριαρχία γίνεται αιχμάλωτη των “ιθαγενών”, Ιωάννης Χ. Ευστρατιάδης, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
  • Η ιθαγένεια σε μετανάστες: καίρια ερωτήματα που περιμένουν απάντηση…
  • “Ξένος ήμην…”
  • Μονόλογοι της Πεντηκοστής Έλληνα Χριστιανού Ορθοδόξου
  • Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, καύχημα και δόξα της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδος
  • Το πρώτο και το τελευταίο Nobel Ειρήνης
  • Πόσο διαφέρουν οι 2 εικόνες
  • “Αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού”
  • Ευθανασία: λύση για το “ασημένιο τσουνάμι”; Εμμ. Παναγόπουλου, Αμ. Επ. Καθηγητού Χειρουργικής, Διευθυντού Χειρουργού Ε.Σ.Υ.
  • “Πιστεύω εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν…”
  • Η κομμένη λειτουργία (ποίημα)
  • Το πιο ακριβό όνειρό μου
  • Μία συγκλονιστική μαρτυρία
  • Με τους Δροσουλίτες στον ίσκιο του Φραγκοκάστελλου

Μόνιμες στήλες

  • Γράμματα στη Σύνταξη
  • Παρεμβάσεις: “Να μαθαίνετε καλά την ελληνική γλώσσα”
  • Απόψεις & Σκέψεις

18 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το τεύχος του Μαϊου είναι πραγματικά αποκαλυπτικό και παρα πολύ επίκαιρο κυρίως με αυτά τα 4 άρθρα όπου διαβάζοντάς τα κάποιος θα πάρει μία πλήρη εικόνα με τα τραγικά αποτελέσματα που θα έχει η Πατρίδα μας με αυτές τις επιλογές που την “βάζουν” να κάνει αναγκαστικά και απροκάλυπτα..! Για άλλη μια φορά συγχαρητήρια στην σηντακτική ομάδα για την επιλογή των άρθρων.

  2. Χριστός Ανέστη!!
    Καταπληκτικό το εξώφυλλο!!!!! στο περιεχόμενο δεν μπήκα ακόμη, διότι δεν χορταίνω να θαυμάζω και να απολαμβάνω την καταπλητκική αυτή σύλληψη, που αποδεικνύει περίτρανα για άλλη μια φορά την αγάπη του περιοδικού μας για τον Χριστό μας και την Ελλάδα μας!!
    Ιδιαίτερα με εντυπωσίασαν τα μάτια του παιδιού στα οποία και αντανακλάται η γαλανόλευκη μας!! Αυτό, αδέλφια! Χριστός και Ελλάδα να’ναι βαθιά χαραγμένα στην καρδιά μας, Χριστός και Ελλάδα να καθρεπτίζονται στα μάτια μας!!

    • Πράγματι πολύ ωραίο το εξώφυλλο! Θα σου προτείνω κάτι όμως: Άνοιξέ το και ρίξε και μέσα μια ματιά. Θα σ’ αρέσει περισσότερο…

      • Συγχωρέστε με, αδελφέ/ή, αλλά υπήρχε περίπτωση να μείνω μόνο στο εξώφυλλο;;;;; και η “μια ματιά” στο περιεχόμενο του, όπως μου προτείνετε, δεν επαρκεί για να συνειδητοπιήσει και βιώσει κανείς το μέγεθος των όσων αναφέρονται. Τόσο τα πνευματικά όσο και τα κυρίως εθνικά ζητήματα που πραγματεύεται το παρόν τεύχος, χρήζουν ωριμότερη αντιμετώπιση! Χρήζουν κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή, επιπόλαιη ματιά ή και ακόμη από μια προσεχτική ανάγνωση. Αν, αδελφέ/ή, δεν “περάσουν βαθιά στο πετσί μας”, αν δεν αγγίξουν και πληγώσουν την ορθόδοξη κι ελληνική καρδιά μας…κάτι δεν πάει καλά…και όντως τότε τα πράγματα για την Ελλάδα μας είναι τραγικά…

  3. Ναι καλό είναι..
    αλλα νομίζω οτι κλίνει προς την Ελλάδα περισσότερο και όχι προς το Χριστό

    • Στο μέσο της εικόνας δεσπόζει ο λευκός τρούλος με το σταυρό… Ακριβώς από κάτω η γαλανόλευκη. Τι άλλο θα αποδείκνυε και την κλίση μας προς το Χριστό;

      • Δε λέει κάτι αυτό..
        Τη γαλανόλευκη την τιμούν και πολλοί άλλοι εκτός από τους Ορθοδόξους Έλληνες.
        Για τον τρούλο πάω πάσο.
        Πάντως μοιάζει περισσότερο με εθνικό!

        • Το αναφέρεις απλώς σαν μια απλή παρατήρηση ή εννοείς κάτι παραπάνω; Ότι δηλαδή για παράδειγμα έπρεπε να εστιάζει περισσότερο στο Χριστό παρά στο έθνος. Αν είναι έτσι διαφωνώ μαζί σου. Το περιοδικό σαν σύνολο αναντίρρητα έχει σαν πρώτη προτεραιότητά του να εμπνέει το χριστιανικό πνεύμα και έπειτα τις αναφορές του σε εθνικά θέματα. Όμως το συγκεκριμένο τέυχος επιλέχθηκε να αφιερωθεί στην Ελλάδα για διαφόρους λόγους. Υποθέτω πως ένας απ αυτούς είναι και διάφορα επίκαιρα γεγονότα, όπως η κρίση. Οπότε δε βρίσκω κάποιο λόγο να διαφωνήσω σε αυτήν την επιλογή… Ένα αφιέρωμα σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί ούτε υπερκαλύπτει την όλη κατεύθυνση του περιοδικού.

  4. Α Ν Α Τ Ρ Ι Χ Ι Α Σ Τ Ι Κ Ο το άρθρο “Μια συγκλονιστική μαρτυρία”…!!! Φοβερό! Αχ, να ήξεραν όλοι την αλήθεια…!
    Γενικώς αυτό το τεύχος πραγματεύεται πολύ αμφιλεγόμενα θέματα! Ιθαγένεια, εκτρώσεις, ευθανασία… Καλή μελέτη!!

  5. Το τεύχος του Μαΐου ήταν μια απρόσμενα ευχάριστη έκπληξη! Είχαμε συνηθίσει στα καλαίσθητα και καλοδουλεμένα εξώφυλλα των τελευταίων τευχών, αλλά αιφνιδιαστήκαμε, όταν διαβάζοντας το περιοδικό διαπιστώσαμε ότι καιτο περιεχόμενό του σημείωσε εξέλιξη ανάλογη με αυτή του εξωφύλλου.

    Οι τομές που έγιναν σ’ αυτό το τεύχος ήταν –κατά την ταπεινή μου άποψη- τρεις:
    1)Για πρώτη φορά το περιοδικό μου ‘δωσε την αίσθηση ότι ξέρει τι θέλει και ότι συμπεριλαμβάνει στο αναγνωστικό κοινό που απευθύνεται και τους φοιτητές. Η θεματολογία του κάλυπτε αναντίρρητα, ζητήματα που θα απασχολούσαν το μέσο φοιτητή/τρια.
    2)Τα άρθρα παρουσιάζονται , αναλύονται και περατώνονται με τον καλύτερο τρόπο. Νομίζω, ότι οι απαντήσεις που δίνονται σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, η ευθανασία και οι εκτρώσεις είναι πλήρεις, αποστομωτικές και διαφωτιστικές. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το άρθρο με τίτλο «Μια συγκλονιστική μαρτυρία», το οποίο πιστεύω ότι μπορεί να συγκινήσει και τους πιο αναίσθητους, να κάμψει και τους πιο αδιάλλακτους.
    3)Πολύ καινοτόμα και πρωτότυπη η ιδέα να εστιάζει το τεύχος σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα και να αφιερώνει σ’ αυτό την πλειονότητα των άρθρων του. Του προσδίδεται έτσι ένας ξεκάθαρος στόχος και μία ιδιαίτερη ταυτότητα. Μέχρι τώρα αυτή την μορφή του περιοδικού τη συναντούσαμε μόνο στις μεγάλες θρησκευτικές ή εθνικές γιορτές.

    ΑΞΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ: Η κάθετη πλευρική λεζάντα που υπενθύμιζε το θέμα με το οποίο καταπιάνονταν τα άρθρα και η διαφημιστική στήλη της ιστοσελίδας μας, αν και την είδα κάπως καταχωνιασμένη και στριμωγμένη στις «ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ». Θα προτιμούσα η ιστοσελίδα μας να καταλάμβανε μια πιο περιωπής θέση, αντίστοιχη με αυτή της διαφημιστικής λεζάντας του βιβλίου «Ορθοδοξία, Ισλάμ και Πολιτισμός». Πάραυτα, ας μην είμαστε αχάριστοι! Ας αναλογιστούμε ότι εκπληρώθηκε η διακαής επιθυμία της «Μerkia», ότι τα εξώφυλλα έγιναν ελκυστικά, ότι το περιεχόμενο άγγιξε περισσότερο τους νέους, ότι επιτέλους εισακούεται η φωνή μας! Δόξα τω Θεώ!

    • Συμφωνώ μαζί σου!!! Πραγματικά αυτό το τεύχος θα το χαρακτήριζα σαν μια τομή στην ιστορία του περιδικού! Από τί να ξεκινήσω… Από το υπέροχο εξώφυλλο; Από τα πολύ ενδιαφέροντα, καίρια και επίκαιρα θέματα που πραγματεύεται; Πραγματικά το θεωρώ αψεγάδιαστο σχεδόν στα πάντα(για να μην είμαι και απόλυτος)! Συμφωνώ με όλη την κριτική του Ζωτικού. Ειδικά το “μια συγκλονιστική μαρτυρία” νομίζω ότι είναι χωρίς υπερβολή απ τα καλύτερα άρθρα που έχουν μπει ποτέ στο περιδικό! Και αυτό ακριβώς λόγω του ότι η Gianna Jessen μιλάει-γράφει μέσα απ την καρδιά της! Και πιστεύω πως είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί οποιαδήπωτε ψυχή το διαβάσει! Πραγματικά αδύνατον! Επίσης θα ήθελα να εστιάσω σε ἐνα σημείο του άρθρου που λέει συνοπτικά ότι το να μιλάς για τον Χριστό ή και έστω να αναφέρεις το όνομά Του, πολλές φορές κάνει τους άλλους να νιώθουν τρομακτικά άβολα. Νομίζω πως είναι ένα απ τα βασικά που πάσχουμε οι σύγχρονοι χριστιανοί. Εννοώ πως αυτό ακριβώς φοβόμαστε και κρατάμε για τον εαυτό μας την αλήθεια. Φοβόμαστε δηλαδή πώς θα νιώσει ο άλλος… πώς θα το πάρει… φόβομαστε μη μας βγάλουν όνομα… μη μας περιθωριοποιήσουν… και πολλά άλλα… Δε χρειάζεται να τα ανεφέρω. Ήδη είπα αρκετά. Ο καθένας ξέρει τον εαυτό του. Και επιπλέον θεωρώ πως αυτό το τεύχος επιτέλους είναι να το πάρει να το διαβάσει ο οποιοσδήπωτε(τουλάχιστον φοιτητής/τρια οποιασδήποτε αντίληψης-ιδεολογίας κλπ). Για τα προηγούμενα δεν κρύβω πως είχα ενδοιασμούς. Ίσως να χω άδικο αλλά αυτές τις αυθόρμητες εντυπώσεις είχα διαβάζοντάς το και αισθάνθηκα την ανάγκη να τις καταθέσω εδώ. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη στους συντάκτες! Εύχομαι ο Θεός να τους φωτίζει! Τόσο απλά…

      • Θα συμφωνήσω για το περιεχόμενο του περιοδικού ότι αυτή τη φορά είναι πάρα πολύ καλό. Η αντιμετώπιση του θέματος της ιθαγένειας των λαθρομεταναστών -θέμα επίκαιρο εδώ και μερικούς μήνες- είναι πραγματικά πολύ καλή και όντως αντικειμενική. Προσωπικά θεωρώ ότι το “Ξένος ήμην”, που έχει ανέβει και εδώ στην ιστοσελίδα, είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφεί -επί εθνικών θεμάτων- στο περιοδικό, καθώς καταδεικνύει μια πλευρά του μεταναστευτικού προβλήματος που ίσως πολλοί δεν την είχαμε σκεφθεί. Το “αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις” επίσης, είναι νομίζω από τα καλύτερα και κατατοπιστικότερα που έχουμε διαβάσει. Νομίζω βέβαια ότι καλό θα ήταν οι απόψεις για ένα τόσο σοβαρό θέμα να είναι επώνυμες.
        Η ιστορία της Gianna Jensen είναι φοβερά συγκινητική. Χάρηκα που είδα και αυτήν μέσα σε ένα συνολικά πλήρες από άποψη περιεχομένου τεύχος.
        Δε νομίζω όμως ότι είμαστε μπροστά σε “τομή” στην ιστορία του περιοδικού. Το εξώφυλλο, αν και είναι καλό, δεν είναι ακριβώς αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί “σύγχρονο”. Από την άλλη, φίλε Fany, πίστεψέ με, για να φτάσει το περιοδικό “Η Δράσις μας” να είναι προσιτό σε φοιτητές “οποιασδήποτε αντίληψης-ιδεολογίας”, όπως λες, υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμη. Βέβαια αν γίνει αυτό, ίσως το περιοδικό χρειαστεί να ζημιωθεί σε κάποιους τομείς (π.χ. να “ρίξει” λίγο το όντως υψηλό θεολογικό επίπεδο των κειμένων), και δεν ξέρω αν έχει νόημα να γίνει κάτι τέτοιο. Σχεδιαστικά πάντως μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά ακόμη! Το πιο θετικό είναι ότι βλέπουμε πως υπάρχει συνεχώς τους τελευταίους μήνες η διάθεση από τους αρμοδίους να φέρουν μεγάλες αλλαγές προς όφελος του περιοδικού και τέρψιν του αναγνωστικού κοινού, πράγμα που σημαίνει ότι η “τομή” στην ιστορία του περιοδικού είναι κοντά!
        Ευχαριστώ.

        • Δεκτές οι παρατηρήσεις-διαφωνίες σου αγαπητέ Αλέξανδρε. Είναι αλήθεια πως μέχρι στιγμής επικρατεί ένα κλίμα ενθουσιασμού διάχυτο στην πλειονότητα των σχολίων για το παρόν τεύχος. Και ως γνωστόν ο πολύς ενθουσιασμός ενέχει τον κίνδυνο της υπερβολής. Και όπως μπορεί να διακρίνει ο οποιοσδήποτε αναγνώστης νομίζω, ο παραπάνω σχολιασμός μου αποτελείται από φράσεις και λέξεις συναισθηματικά φορτισμένες. Είμαι σίγουρος λοιπόν ότι υπερέβαλλα, τουλάχιστον σε μερικά. Εξ άλλου, όπως ανέφερα, οι κατατεθειμένες εντυπώσεις μου διακατέχονταν από μεγάλη δόση αυθορμητισμού. Δεν είμαι και ούτε ήμουν ποτέ οπαδός του στείρου και ορθολογιστικού σχολιασμού(πράγμα το οποίο κάνω ακριβώς τώρα). Θα μου επιτρέψεις να πω ότι πάντα πίστευα -και έχω την πεποίθηση πως δεν είμαι ο μόνος- στις πολυπληθείς δυνατότητες του γραπτού λόγου. Σε μία από αυτές εντάσσω και τη ικανότητά του να λειτουργεί ως δίαυλος μεταφοράς πολυποίκιλων συναισθημάτων-υφών, όποτε βέβαια αυτά καθίστανται αναγνωρίσιμα. Δεδομένου αυτού, αισθάνομαι πως στον παραπάνω σχολιασμό μου δεν τίθεται καν θέμα αναγνώρισης του ύφους. Είναι από τα πλέον προφανή, όπως εξ άλλου προανέφερα. Πρέπει όμως να ζητήσω συγνώμη, και σε αυτό έχεις δίκιο, γιατί στο βωμό της δημιουργίας θετικού κλίματος και απρόσμενης έκπληξης στους συντάκτες, θυσίασα την αντικειμενική-εποικοδομητική κριτική της οποίας την ακεραιότητα ήμουν υποχρεωμένος να διαφυλάξω, ακριβώς λόγω του ότι αποτελεί απαραίτητο αρωγό σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού του περιοδικού. Θα μπορούσε με μια με λίγη παραπάνω επιμέλεια ο σχολιασμός μου να είναι και ενθουσιώδης αλλά και να μην ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Ήμουν βιαστικός. Πιστεύω όμως πως υπάρχουν και περιπτώσεις όπου μια μικρή δόση υπερβολής περισσότερο καλό θα κάνει παρά θα παραπλανήσει. Με αυτό το σκεπτικό θεώρησα την παρούσα στιγμή κατάλληλη για κάτι τέτοιο. Μπορεί το τεύχος του Μαΐου 2010 να μην χαρακτηριστεί ως “τομή” τελικά, αλλά αναμφίβολα σημείωσε μια από τις μεγαλύτερες προόδους τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό, αν το εξέλαβα καλά, όλοι συμφωνούμε. Γι αυτό λοιπόν θα σου πρότεινα να προσπαθείς να διατηρείς σε αντίστοιχες συζητήσεις-σχολιασμούς το κλίμα, ακόμα και στην περίπτωση που κάποιες κριτικές δε σε βρίσκουν σύμφωνο. Αυτές τις σκέψεις έκανα εξ αφορμής της παρατήρησής σου, για την οποία παρεμπιπτόντως πραγματικά σε ευχαριστώ, και να με συγχωρέσεις και εσύ και όλοι οι υπόλοιποι, όσοι υποχρεωθήκατε στην ανάγνωση αυτού του αρκετά μεγάλου σχολίου. Αισθάνθηκα την ανάγκη να διαχωρίσω τη θέση μου… Ευχαριστώ!

  6. Υπέροχο τεύχος. Δεν περίμενα το αφιέρωμα στο μεταναστευτικό να είναι τόσο ενδιαφέρον, νηφάλιο, πολύπλευρο, κατατοπιστικό. Πέντε άρθρα που φωτίζουν όλες τις μεγάλες πλευρές του μεταναστευτικού ζητήματος και προτείνουν πνευματικές λύσεις.

    Επιπλέον, και η υπόλοιπη ύλη του περιοδικού είναι εξαιρετική. Θα συμφωνήσω με το Ζωτικό: Μόλις διάβασα το τεύχος, ἐνιωσα ότι πρόκειται για ένα νεανικό περιοδικό. Φαίνεται ότι κάτι αλλάζει. Ας πούμε τις ευχαριστίες μας στην επιτροπή.

  7. Απλά ΤΕΛΕΙΟ!!!
    Το εξώφυλλο είναι πολύ ωραίο που σε προκαλεί να το ανοίξεις!!
    Για πρώτη φορά, διάβασα τη Δράση μας με τόσο ενδιαφέρον!!!
    Ευχαριστούμε πολύ τους υπεύθυνους που για ακόμη μια φορά το περιοδικό μας ανταποκρίθηκε στις επιθυμίες-αιτήματά μας και έγινε πιο νεανικό!
    Όσο για την διαφήμιση της ιστοσελίδας μας, θα συμφωνήσω με το Ζωτικό ότι θα ήταν καλύτερο να βρίσκεται σε μια περίοπτη θέση!
    Καλή μελέτη!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ