Από το αφιέρωμα στον Κυπριακό Αγώνα!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ 1955-59

Με αφορμή την επέτειο της 1^ης Απριλίου 1955 η Δράση μας διοργάνωσε αφιέρωμα στον Κυπριακό Αγώνα του 1955-59. Στόχος, η επαφή με μια άγνωστη στους πολλούς πτυχή της ελληνικής ιστορίας,  της Κυπριακής ιστορίας και η απόδοση φόρου τιμής στους αγωνιστές.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε θεατρικό, προβολή και πλαισιωνόταν από τραγούδια της τότε εποχής… Όλα με πολλή φροντίδα και αγωνιστικό πνεύμα ετοιμασμένα από τις Τριτοετείς με την ευθύνη της Κας Αικατερίνης Κονέ, Φιλολόγου με κυπριακή καταγωγή!

Παράδειγμα ηρωισμού ζωντάνεψε μπροστά μας η ιστορία της τότε 17χρονης μαθήτριας Χαραλαμπίας Κωνσταντίνου, η δράση της οποίας ξετυλίχθηκε μέσα από τη θεατρική μας παράσταση. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, της έναρξης του Αγώνα, εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. Το 1956 πιάστηκε  από Άγγλους αστυνομικούς να μεταφέρει πυρομαχικά όπλα. Για αυτή της την πράξη φυλακίστηκε και ελευθερώθηκε με το τέλος του Αγώνα το 1959.

Μέσα από τις αφηγήσεις μάθαμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξέσπασε ο κυπριακός αγώνας του 1955-59, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε, το ηρωικό φρόνημα των αγωνιστών… Ζήσαμε το μεγάλο ΟΧΙ που είπαν με τη ζωή, τη δράση τους και τη θυσία τους στην Αγγλοκρατία και συνάμα τη δίψα και τον πόθο για ΕΝΩΣΗ με την Μητέρα Ελλάδα.

Αυτό το μεγάλο και δίκαιο αίτημα των Κυπρίων για ΈΝΩΣΗ με τη Μητέρα Ελλάδα προέκυψε ως επακόλουθο της εθνικής συνειδήσεως και της αντί-αποικιακής προσπάθειας, κατά του αγγλικού ζυγού και χρονολογείται από τις αρχές του 20^ου αιώνα. Ωστόσο, λόγω της γεωστρατηγικής θέσης του νησιού η Βρετανική Αυτοκρατορία δεν ήθελε να δώσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης στο λαό της Κύπρου, όπως έκανε σε άλλες αποικίες της.

Στις 15 Ιανουαρίου 1950, η Εκκλησία της Κύπρου πραγματοποίησε Δημοψήφισμα και με ποσοστό 95,7% ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα.  Οι Άγγλοι, όμως, πάλι τήρησαν αρνητική στάση.  Η Ελλάδα, με αίτηση της στον ΟΗΕ το 1954, ζήτησε «Εφαρμογή της Αρχής των ίσων δικαιωμάτων και αυτοδιάθεσης των λαών» και για τον Κυπριακό λαό. Στις 17 Δεκεμβρίου 1954 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ απέρριψε την αίτησης της Ελλάδος.

Έτσι, την 1^η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τη δράση της η Ε.Ο.Κ.Α, η «Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών», με προκήρυξη του στρατηγού Γεώργιου Γρίβα «ΔΙΓΕΝΗ».

Η μορφή του Αγώνα ήταν ο αντάρτικος πόλεμος. Απλοί πολίτες και κυρίως νεαρά παιδιά, ηλικίας 17 έως 25 ετών, ενεργούσαν με δολιοφθορές εναντίον των Άγγλων, πραγματοποιώντας αιφνίδιες επιθέσεις σε αστυνομικούς σταθμούς, κυβερνητικά κτήρια, στρατιωτικές εγκα­ταστάσεις και σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας. Έστηναν, επίσης, ενέδρες και οργάνωναν διαδηλώσεις και απεργίες.

Ο αγώνας κράτησε τέσσερα χρόνια και ανάγκασε τους… Μεγάλους να ασχοληθούν με το θέμα της Κύπρου. Μόνο που η λύση που δόθηκε στη συνθήκη της Ζυρίχης και στο Λονδίνο το 1959 δεν ήταν αυτή για την οποία οι Έλληνες της Κύπρου αγωνίστηκαν.

Οι θυσίες του κυπριακού Ελληνισμού για ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα δεν απέδωσαν… Γι’ αυτό και ο αγώνας συνεχίζεται… ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ…Κι εμείς οι νεότεροι  ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ το αίμα και τις θυσίες που μας χάρισαν την Ελευθερία, την ευγνωμοσύνη που οφείλουμε… Να μην ξεχνάμε πως πρέπει να κρατήσουμε την παρακαταθήκη ηρωισμού, αυταπάρνησης και χριστιανικής πίστης για να ζήσει η πατρίδα μας, ΝΑ ΖΗΣΕΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΣ!

Ε.Τ

Φοιτήτρια Βιολογίας

Εκ Κύπρου