Loading...Από τη Βηθλεέμ…στη Γαλιλαία
Η ώρα λίγο μετά τις 9 το πρωί και έχουμε φύγει…για μια δράση εκτός Αθηνών.
Πρώτος σταθμός η Ι. Μ. Βηθλεέμ στο Κορωπί. Ανηφορίζουμε προς το Μοναστήρι και οι ψυχές μας κατακλύζονται από την γαλήνη της φύσης και την ηρεμία που αποπνέει ο χώρος. Χτυπάμε το καμπανάκι και μια μοναχή μας καλωσορίζει. Κατευθυνόμαστε στον Ναό, που είναι αφιερωμένος στη Γέννηση του Χριστού. Καθώς βρισκόμαστε στην αρχή της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, το προσκύνημα στη… Βηθλεέμ βάζει μπροστά μας το στόχο της περιόδου. Οι μοναχές με απλότητα μας μιλούν για τη ζωή τους: ζωή προσευχής και διακονίας. Στο αρχονταρίκι μάς περιμένει το μοναστηριακό κέρασμα, ενώ έχουμε την ευλογία να πάρουμε και την ευχή της Γερόντισσας Μαγδαληνής. Λίγο πριν φύγουμε προσκυνούμε λείψανα Αγίων στο παρεκκλήσι της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας και περνάμε από το εργαστήρι των μοναχών για να δούμε από κοντά τις Αδελφές να κεντούν και να αγιογραφούν.
Επόμενος σταθμός τα Σπάτα και συγκεκριμένα το Προσκύνημα του Χριστού και η Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας «Γαλιλαία». Εγκάρδια μας υποδέχονται ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαος μαζί με τον εφημέριο του Ναού π. Τιμόθεο. Προσκυνούμε τμήμα από τον βράχο του Γολγοθά, τον τόπο Σταύρωσης του Κυρίου και μαθαίνουμε την ιστορία του προσκυνήματος που σήμερα προσελκύει εκατοντάδες κόσμου. Απρόβλεπτες και θαυμαστές οι επισκέψεις της Χάριτος του Θεού, μας εξηγεί ο Σεβασμιώτατος.
Ύστερα ανοίχτηκε μπροστά μας το έργο της «Γαλιλαίας». Η «Γαλιλαία» είναι μια μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας για ασθενείς που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου. Η φροντίδα που παρέχεται από τη «Γαλιλαία» είναι είτε ημερήσια στο κέντρο είτε κατ’ οίκον από εθελοντές και εξειδικευμένο προσωπικό. Μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε κάποιους από αυτούς και να γίνουμε μάρτυρες της ευγνωμοσύνης που ήθελαν να εκφράσουν στον Σεβασμιώτατο για αυτό το μεγαλόπνοο πρόγραμμα φροντίδας. Εμείς, δεν είχαμε να προσφέρουμε κάτι περισσότερο στους δοκιμαζόμενους αδελφούς μας από το ζωντανό τραγούδι μας και ένα φωτεινό χαμόγελο.
Η αγάπη του Σεβασμιωτάτου μάς επεφύλασσε και κάτι άλλο: τη δυνατότητα να μιλήσουμε μαζί του στη διάρκεια γεύματος. Ένα πλούσιο καλοστρωμένο τραπέζι μάς περίμενε. Στη διάρκεια του γεύματος συζητήσαμε εκτενέστερα για αυτό το πρόγραμμα και το όραμα που βρίσκεται πίσω απ’ όλη αυτή την προσπάθεια. Τα λόγια του Σεβασμιότατου μάς ενέπνευσαν και εκεί συνειδητοποιήσαμε τη δύναμη που έχει το Σώμα της Εκκλησίας και την αγάπη για τον συνάνθρωπο που δονεί την καρδιά των γνησίων λειτουργών του Θεού. Θα μπορούσαμε να πούμε πως όσα μάς είπε μάς ταρακούνησαν από την αναπαυτική καρέκλα που έχουμε θρονιαστεί και την παθητική στάση που έχουμε απέναντι στη ζωή. Οι μαρτυρίες συγγενών ή ακόμα και των ίδιων των ασθενών που έλαβαν φροντίδα από τη «Γαλιλαία», τη στιγμή που η επιστήμη σήκωνε τα χέρια ψηλά, ήταν αρκετές για να ξυπνήσουμε εμείς οι υγιείς και να στοχεύσουμε σε μια ζωή γεμάτη δράση και προσφορά στον συνάνθρωπο.
17 Νοεμβρίου 2016: Για τους περισσότερους μια καθημερινή, για κάποιους άλλους μια επέτειος. Για τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση μια πνευματική εξέγερση!
Α.Σ. Φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας
