Loading...Ομιλία με θέμα «Χριστιανός και πολιτική»
Την Τρίτη 30 Οκτωβρίου στις 8 το βράδυ μίλησε στο εντευκτήριό μας ο σεβαστός μας πατέρας και ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Αρχιμανδρίτης π.Μιχαήλ Σαντοριναίος με θέμα «Χριστιανός και πολιτική». Ξεκινώντας την ομιλία του, τόνισε ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, εκτός από τέλειος Θεός, κατά την επί γης παρουσία του υπήρξε και τέλειος άνθρωπος, γι’ αυτό άλλωστε ο ίδιος τις περισσότερες φορές αποκαλούσε τον εαυτό του ως «υιό του ανθρώπου», προτιμώντας αυτόν τον χαρακτηρισμό αντί άλλων. Ως τέλειος άνθρωπος, λοιπόν, αποτελεί σε όλες τις πτυχές της ζωής του παράδειγμα προς μίμηση: ως παιδί, ως εργαζόμενος, ως πολίτης, ως δάσκαλος, ως προσευχόμενος. Συνεπώς, όπως ο Κύριος υπήρξε υπόδειγμα πολίτη, σεβόμενος τους νόμους της πολιτείας και μη επαναστατών εναντίον της ρωμαϊκής εξουσίας, παρομοίως και ο χριστιανός καλείται να είναι νομοταγής, φιλήσυχος και ειρηνικός. Ασφαλώς, η υπακοή του στους νόμους προϋποθέτει ότι αυτοί δεν αντιστρατεύονται το θείο θέλημα, διότι «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄ 29), όπως απέδειξε η στάση των αγίων μαρτύρων, οι οποίοι δεν υποτάχθηκαν στην απαίτηση της κοσμικής εξουσίας να αρνηθούν την πίστη τους στον ένα Θεό.
Όπως κάποιος που βρίσκεται σε διακοπές γνωρίζει ότι θα διαρκέσουν για λίγες μέρες, όπως κάποιος που εκτελεί τη στρατιωτική του θητεία ξέρει ότι κάποια στιγμή θα απολυθεί και θα επανέλθει στον τόπο καταγωγής του και όπως ένας φυλακισμένος προσδοκά ότι θα απελευθερωθεί και θα επιστρέψει στην ελευθερία του, έτσι και ο χριστιανός ζει σε αυτό τον πρόσκαιρο κόσμο, αλλά ατενίζει συνεχώς την άνω μόνιμη κατοικία του, αυτήν ποθεί και σε αυτήν αποβλέπει, αφού, όπως αναφέρει ο απόστολος των εθνών Παύλος, «ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν» (Φιλιπ. γ΄20). Όταν δηλαδή λαχταρούμε την αιωνιότητα και δεν δεσμευόμαστε από την κοσμικότητα της παρούσης ζωής, αναγνωρίζουμε ως μοναδικό σωτήρα μας τον Κύριο και δε θαμπωνόμαστε από οποιονδήποτε ικανό και ταλαντούχο πολιτικό που παρουσιάζεται ως σωτήρας, ακολουθώντας και την προτροπή του ψαλμωδού «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ. ρμε΄ 3). Ασφαλώς, αυτό δε συνεπάγεται ότι καταργείται η αξία και η αναγκαιότητα ενός συγκροτημένου πολιτικού συστήματος: ο γνήσιος χριστιανός αναγνωρίζει ότι είναι απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας να διέπεται από μια ιεράρχηση εξουσιών, απλώς σε καμία περίπτωση ο ίδιος δεν υπερεκτιμά αυτές τις εξουσίες. Είναι ικανός να συμμετέχει στα κοινά, να ψηφίζει με σύνεση και υπευθυνότητα, να διατυπώνει ελεύθερα την άποψή του, ακόμα και να διαμαρτύρεται έντονα, στο πλαίσιο διαφωνίας του με κάποια πολιτική εξέλιξη. Αλλά μια τέτοια διαμαρτυρία πηγάζει από άδολη αγάπη για το συμφέρον των συνανθρώπων και του τόπου γενικότερα, όχι από εμπάθεια και μισαλλοδοξία, όπως άλλωστε από αγάπη έλεγχε ο Κύριος τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, ο Τίμιος Πρόδρομος τον Ηρώδη, ο ιερός Χρυσόστομος την Ευδοξία.
Μετά από αυτά τα σπουδαία που ανέφερε ο π. Μιχαήλ ακολούθησε συζήτηση με τους φοιτητές. Το ενδιαφέρον ήταν μεγάλο λόγω και της επικαιρότητας του θέματος και τα διδάγματα προς τους νέους φοιτητές πολύ σημαντικά για την φοιτητική τους ζωή που ξεκινάει τώρα.
Υποδοχή πρωτοετών
Μετά το πέρας και της συζήτησης πραγματοποιήθηκε η επίσημη υποδοχή πρωτοετών, στο πλαίσιο της οποίας παρουσιάστηκαν οι βασικοί τομείς της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης (Γενική Γραμματεία και Τομείς Εκδηλώσεων, Εξορμήσεων, Αγάπης, Εκδρομών) προς ενημέρωση των φοιτητών για τις ποικίλες δραστηριότητες που αναπτύσσει η ΧΦΔ. Η θέα νέων προσώπων στο εντευκτήριό μας μας συγκίνησε και μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Ακολούθησε η πρώτη συνεστίαση της Δράσης μας.
Εκφράζοντας τα θερμά μας συγχαρητήρια στους πρωτοετείς για την επιτυχία τους στις εξετάσεις και το νέο τους ξεκίνημα, ευχόμαστε από καρδίας ο Κύριος να τους στηρίζει στον αγώνα για την αναζήτηση της γνώσης, την περάτωση των σπουδών τους και την επαγγελματική τους αποκατάσταση, πρωτίστως όμως να τους φωτίζει και να τους καθοδηγεί στον πνευματικό αγώνα, ώστε με την πολιτεία τους να εξαγιάσουν την πιο δυνατή (από πλευράς βιωμάτων, εμπειριών και ωρίμασης) περίοδο της ζωής του ανθρώπου, αυτήν των φοιτητικών χρόνων.
