Οι φοιτήτριες της Χ.Φ.Δ. στη Βόρειο Ήπειρο

4
1055
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Στη σημερινή κοινωνία, όπου κυριαρχεί το καταναλωτικό πνεύμα και φαίνεται να εκλείπουν τα ιδανικά και το εθνικό φρόνημα των νέων να εξασθενεί, σε μια εποχή που τα εθνικά ζητήματα συζητούνται με κάποια επιφύλαξη για να μη θεωρηθούν εθνικισμός και φανατισμός, κάποιοι επιμένουν να τα θυμούνται για να αποδίδουν την τιμή σε αυτούς που μας χάρισαν την ελευθερία μας.

Φέτος, λοιπόν, η Χριστιανική Φοιτητική Δράση μας έδωσε την ευκαιρία να γιορτάσουμε την επέτειο του «Όχι» στα μέρη όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα του έπους του ’40, στα χώματα που ποτίστηκαν με το αίμα των ηρώων φαντάρων μας.

Την ώρα που παραδιδόταν το τελεσίγραφο από τον Ιταλό απεσταλμένο Γκράτσι, ξεκινούσαμε για το προσκύνημα μας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας μας συντρόφευαν ο πρόεδρος της ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος Κεμετσετζίδης και βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, οι οποίοι προσπάθησαν να μας εντάξουν στο όλο κλίμα μέσα από ενημερωτικά video αλλά και προσωπικές τους εμπειρίες.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε Θ. Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου στους Βουλιαράτες  το πρώτο ελληνικό χωριό που συναντάμε στον κάμπο της Δρόπολης περνώντας τα σύνορα. Από το μητροπολίτη Αργυροκάστρου  κ.κ. Δημήτριο τελέστηκε τρισάγιο στα μνήματα των πεσόντων και η όμορφη γιορτή των μαθητών της περιοχής που ακολούθησε κορυφώθηκε με το προσκλητήριο των νεκρών. Οι ραγισμένες φωνές των παιδιών και τα δακρυσμένα μάτια του πλήθους ενώθηκαν σε μια μυστική δέηση για την ανάσταση της περιοχής και την εθνική απελευθέρωση του φρονήματος των κατοίκων.

Επόμενος σταθμός η πόλη του Αργυροκάστρου. Πάνω από το θρυλικό κάστρο της πριγκίπισσας Αργύρως  θαυμάσαμε την υπέροχη θέα παρατηρώντας τη διαφορά παλαιάς και νέας πόλης. Στο κέντρο της, μάλιστα, εντοπίσαμε το χώρο όπου βρισκόταν το 9μετρο άγαλμα του Χότζα, σημάδι του βαρβαρικού καθεστώτος που καθιστούσε μαρτυρικές τις ζωές όσων επέμεναν να κρατάνε την ορθόδοξη πίστη τους και την ελληνική συνείδηση. Παρά τις δυσκολίες όμως η ελληνορθόδοξη ψυχή άντεξε και μεταγγίστηκε στη νέα γενιά η οποία μαθαίνει να κρατάει τα ήθη και τις παραδόσεις του λαού μας. Αυτό το άγαλμα γκρέμισαν οι κάτοικοι εις ένδειξη αγανάκτησης για την κατάσταση που επικρατούσε μέχρι πρότινος στην περιοχή.

Το μεσημέρι μας βρήκε στη Δελβιτσάνη, όπου κατά τη διάρκεια του γεύματος μάλιστα μοιράστηκε μαζί μας τις εμπειρίες του ο πρώτος πρόεδρος της «Ομόνοιας», του πολιτικού συνδυασμού που δημιούργησαν οι Έλληνες για την επανάκτηση των δικαιωμάτων τους.

Κατά τη διάρκεια της βόλτας μας στην πλατεία του “Γρηγόρη Ντριγκόγια” είχαμε την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να ακούσουμε τους μαθητές του χωριού να παρουσιάζουν έξω από το σχολείο τους μόνο για μας τα ποιήματά τους λίγο πριν την έναρξη της γιορτής τους!   Η θέα των μικρών παιδιών να απαγγέλουν με ενθουσιασμό ντυμένα με τις παραδοσιακές φορεσιές του τόπου και κρατώντας ελληνικές σημαιούλες, σε συνδυασμό με τα τεράστια πανό με πατριωτικά συνθήματα που είχαν τοποθετηθεί στο κέντρο της πλατείας, μας γέμισε με εθνική υπερηφάνεια και μας έκανε να αναρριγήσουμε στη σκέψη ότι πατάμε πάνω σε χώμα ιερό, σε χώμα που ποτίστηκε με αίμα ελληνικό!

Με δυσκολία αποχαιρετήσαμε τους αδελφούς μας και την όμορφη Βόρειο Ήπειρο και αργά το απόγευμα πήραμε το δρόμο του γυρισμού.

Το κλίμα που επικρατούσε στο λεωφορείο έσφυζε από εθνική συγκίνηση και παλμό. Τα πατριωτικά τραγούδια μας συνόδευαν σε όλη τη διαδρομή και γέμιζαν τις καρδιές μας με ευγνωμοσύνη προς τους ήρωες που μας χάρισαν μια ελεύθερη πατρίδα, προς τους βορειοηπειρώτες αδελφούς μας που κρατούν την ελληνικότητα του τόπου και προς το Θεό για την ευκαιρία που μας χάρισε.

“‘Ελληνες ενωμένοι αγωνιστείτε!

Τη Βόρειο Ήπειρο μη λησμονείτε!

Οι αιώνες της σκλαβιάς τη βασανίζουν

μα την ψυχή της ΔΕ ΛΥΓΙΖΟΥΝ!!!”

Οι εκδρομείς

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ήμουν και εγώ παρούσα στην εκδρομή και σας διαβεβαιώνω πως οι εμπειρίες που μάζεψα θα με οδηγούν κάθε 28η Οκτωβρίου να ζω την ημέρα αυτή γεμάτη συγκίνηση, σεβασμό και αναγνώριση των αγώνων τους. Κάνοντας αυτήν την εκδρομή, ήρθα σε επαφή με την κατάσταση που υπάρχει στη Βόρεια Ήπειρο στις μέρες μας και την οποία αγνοούσα. Θέλω να υπογραμμίσω κάποια από τα στοιχεία που έμαθα. Κατανόησα πως υπάρχει μεγάλη δυσκολία με τους/τις εκπαιδευτικούς, καθώς νιώθω πως το να αποφασίσει κάποιος/α να υπηρετήσει εκεί είναι θυσία και προϋποθέτει αυταπάρνηση. Επίσης, το γεγονός που αναφέρθηκε ότι για να πάρουν σύνταξη οι ηλικιωμένοι πρέπει να κατοικούν στην Ελλάδα. Ένιωσα απέραντη συγκίνηση και θαυμασμό να κατακλύζει την ψυχή μου όταν κατέθεσα το στεφάνι στους πεσόντες υπέρ πατρίδος.

  2. Οι υποχρεώσεις για την εκδήλωση των 50χρονων ήταν τόσες πολλές που δεν υπήρχε ούτε λεπτό ελεύθερο.Τώρα λοιπόν που η μεγάλη μέρα πέρασε(αφήνοντάς μας τόσο ωραίες αναμνήσεις!),ας αναπολήσουμε το προσκύνημα των φοιτητριών στη Βόρειο Ήπειρο!
    Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και πραγματικά πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό -αλλά και τους ανθρώπους- που μας έδωσαν αυτήν την ευκαιρία!Πόσες φορές βουρκώσαμε ακούγοντας τα αδέλφια μας και πόσες φορές παρακαλέσαμε από τα βάθη της ψυχής μας για την απελευθέρωση των ελληνικότατων εκείνων περιοχών!Γιατί είναι ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ!!!Όλα γύρω μας φώναζαν αλλά το καταλαβαίναμε κι εμείς οι ίδιοι από τα πραγματικά περιστατικά που μας διηγούνταν οι κάτοικοι και τα μέλη της ΣΦΕΒΑ που μας συνόδευαν.
    Θα ήθελα να επισημάνω τη μεγάλη ανάγκη που νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι να ξέρουν ότι δεν τους ξεχνάμε!Μας το έλεγαν οι ίδιοι αλλά το καταλαβαίναμε κι εμείς από τον τρόπο που μας μιλούσαν.Για την ακρίβεια μας παρακαλούσαν!-και δεν υπερβάλλω καθόλου- να μην τους ξεχνάμε ούτε στην καθημερινότητά μας ούτε στην προσευχή μας!Γιατί τον τελευταίο καιρό συναντούν πολλές δυσκολίες σε πολλούς τομείς.Πρόσφατο παράδειγμα το έγκλημα στη Χειμάρρα ( http://tideon.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1863:2010-08-18-08-48-09&catid=85:2008-11-30-20-45-19&Itemid=486 ) αλλά και αυτό που αναφέρει το triantafillo πιο πάνω,το ότι δεν δίνουν τη σύνταξη στους ηλικιωμένους!Όπως μας είπε όμως ένας από τους κατοίκους “Εμείς δεν θα φύγουμε από ‘δω κι ας πεθάνουμε!Δεν αφήνουμε τα μέρη μας στα χέρια τους!” Αυτός είναι ο ελληνισμός της Β.Ηπείρου…Και φύγαμε πιο Έλληνες απ’ ότι πήγαμε…

  3. Χαίρετε,
    Θέλω να διατυπώσω μία απορία μου. Προκειμένου να πάει ένας/μία εκπαιδευτικός να δουλέψει σε σχολείο της Βόρεια Ηπείρου πρέπει να δουλέψει εντός Ελλάδας μία πενταετία και μετά να πάει και να πληρώνεται από το εδώ κράτος;

    • Κοίτα, η φετινή χρονιά ως γνωστό είναι χρονιά των “νέων μέτρων”. Και την Υπουργό να ρωτήσεις…άδικος κόπος, ούτε η ίδια θυμάται σε ποιο απ’ όλα όσα έχει αλλάξει αναφέρεσαι. Δοκίμασε, ωστόσο, να επικοινωνήσεις με κανένα γραφείο Α/θμιας ή Β/θμιας εκπ/σης και ρώτησε τους, τι ισχύει τελικά για φέτος. Αν ενδιαφέρεσαι όμως για του χρόνου, καν’ το άμεσα. Ίσως προλάβεις κάποια παράταση χρόνου. Οι ημερομηνίες γενικά για τις αιτήσεις μεταθέσεων λήξαν χθες…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ