Πέμπτη 16 Νοεμβρίου απόγευμα ξεκινήσαμε μια όμορφη παρέα από την Θεσσαλονίκη με προορισμό τα Τρίκαλα. Ο λόγος; Διαφορετικός από τις άλλες φορές εκδρομές, δεν ήταν προσκυνηματικός όπως συνήθως. Με πρόσφατες τις αναμνήσεις της μεγάλης καταστροφής που έπληξε ολόκληρη την Θεσσαλία, ξεκινήσαμε να βοηθήσουμε να καθαριστούν μια εκκλησία και ένα σπίτι ενός ηλικιωμένου ανάπηρου ανθρώπου. Φτάσαμε βράδυ στα Τρίκαλα όπου φιλοξενηθήκαμε στην κυρία Δώρα. Το επόμενο πρωί αφού πήραμε πρωινό στην ΓΕΧΑ Τρικάλων κινήσαμε για το χωριό Μεγάλα Καλύβια στο οποίο βρισκόταν η εκκλησία. Εκεί χωριστήκαμε και οι μισοί κατευθύνθηκαν στο σπίτι του ηλικιωμένου. Με εφόδιο την καλή μας διάθεση και το χαμόγελο “ριχτήκαμε” στην δουλειά. Δουλειά που αντί να μας κουράζει, μας γέμιζε με χαρά, την χαρά του να προσφέρεις. Δεν καταλάβαμε πώς πέρασαν οι ώρες, και πότε ήρθε η ώρα να φύγουμε. Ένα είναι σίγουρο: ότι φύγαμε γεμάτοι! Φύγαμε έχοντας πάρει πολλή αγάπη από την άριστη φιλοξενία και έχοντας δώσει αγάπη με την προσφορά. Άλλωστε αυτό που μας ενώνει με τον Χριστό είναι η αγάπη που δείχνουμε μεταξύ μας. “Έν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.” (Ιω. ιγ’, στ.35) Πλέον προσμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη εκδρομή!