Loading...«Τους τρεις μεγίστους φωστήρας, της τρισηλίου Θεότητος» εόρτασε η «Χριστιανική Φοιτητική Δράση» Αθηνών και φέτος στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Πολυτεχνειούπολης. Την παραμονή της μεγάλης αυτής εορτής συμμετείχαμε στον μεγάλο πανηγυρικό εσπερινό και την επομένη στον όρθρο και στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του θεοφιλεστάτου επισκόπου Θαυμακού κ.κ Ιακώβου, ο οποίος και επισφράγισε την εορτή με κήρυγμα σχετικό με τους τρεις ιεράρχες.
Στο λόγο του αυτό, κι αφού δυναμικά περιέγραψε τη σχέση που είχαν αναπτύξει οι άγιοι πατέρες με τον Θεό, κατέληξε στο ότι σκοπός του ανθρώπου είναι να γίνει «θεός κατά χάριν» κάτι που θα επιτευχθεί όχι ικανοποιώντας τις προσωπικές μας επιθυμίες αλλά με το να γίνουμε συνεργοί Θεού.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ετελέσθη η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση για τους απελθόντες ευεργέτες, δωρητές, καθηγητές, σπουδαστές, εργασθέντες στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έπειτα ακολούθησε μικρή δεξίωση.
Με την παρουσία τους λάμπρυναν την πανήγυρι ο πρύτανης, μέλη του συμβουλίου του ιδρύματος και καθηγητές. Κυρίως όμως ο ναός γέμισε από φοιτητές και φοιτήτριες, νέους και νέες που παρευρέθηκαν για να τιμήσουν τους μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας, τους «σοφούς Διδασκάλους της οικουμένης».
Τα θεόπνευστα και συνάμα μελωδικότατα τροπάρια του εσπερινού και του όρθρου μας σκιαγράφησαν τρεις από τις μεγαλύτερες μορφές της Εκκλησίας: Τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Είναι «τα της χάριτος όργανα», «της Τριάδος οι πρόμαχοι», οι «ένθεοι και σοφοί διδάσκαλοι της κτίσεως», όπως τόνισε και ο Θεοφιλέστατος. Είναι οι άγιοι των επιστημών και των γραμμάτων, οι προστάτες και πρεσβευτές των σπουδαστών, οι άγιοι για τους οποίους η 30η του μηνός Ιανουαρίου σήμαινε μέχρι προσφάτως αργία αγία για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι οι Άγιοι που, όσο κι αν αυξάνει η μόρφωση και η γνώση της εποχής, πάντα θα αποτελούν άφθαστα πρότυπα καλλιέργειας και αγιοσύνης, μάλιστα πολύ περισσότερο για εμάς, τα μέλη της Χ.Φ.Δ, που είχαμε την τιμή και φέτος να διακονήσουμε στην πανήγυρη από το ιερό αναλόγιο, να ψάλλουμε με χαρά και κατάνυξη και να «σαλπίσωμεν εν σάλπιγγι ασμάτων» στους «υπέρλαμπρους φωστήρες της Εκκλησίας του Χριστού» και να τους παρακαλέσουμε «ὦ Πατέρες τρισόλβιοι, μὴ παύσησθε ἀεὶ πρεσβεύειν Χριστῷ, ὑπὲρ τῶν πίστει καὶ πόθῳ τελούντων ὑμῶν, τὴν πανίερον, καὶ θείαν πανήγυριν».
Και του χρόνου!
Σ.Γ.
