Loading...Η εκδρομή αυτή είχε ανακοινωθεί αρκετό καιρό πριν… Κι επιτέλους, ήρθε! Φτάνοντας στο λιμάνι του Πειραιά η παρουσία των χαρούμενων φοιτητριών της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης γινόταν γρήγορα αισθητή! Ο ενθουσιασμός πολύς αν και ήταν ακόμα αρκετά πρωί! Επιβιβαζόμαστε και αφήνουμε πίσω μας το λιμάνι του Πειραιά, με καιρό ηλιόλουστο κόντρα σε όλες τις προβλέψεις των ειδικών! Πλέουμε στο Αιγαίο με τραγούδι και χορό συνοδευόμενες μάλιστα και από αρκετούς τουρίστες!
Μετά τα πρώτα μας βήματα στο γραφικό νησί της Πάρου, επισκεπτόμαστε την Παναγιά Εκατονταπυλιανή στην Παροικιά. Ναός που διαθέτει το αρχαιότερο βαπτιστήριο, ένα σπάνιο επιστέγασμα της Αγίας Τράπεζας, ένα μικρό αμφιθέατρο μέσα στο ιερό και 99 φανερά ανοίγματα σε όλη την έκτασή του. Βεβαιωμένες ότι η εκατοστή πύλη του θα φανερωθεί όταν πάρουμε την Πόλη, περιηγηθήκαμε στο όμορφο ψαροχώρι της Νάουσας με τα γραφικά σοκάκια του και τo μικρό κάστρο στο λιμάνι! Ύστερα προσκυνήσαμε στον Ι.Ν Αγίου Αρσενίου, προστάτη της Πάρου, και επιστρέψαμε στην Παροικιά για το δείπνο μας. Κλείνοντας το γεύμα μας με παραδοσιακούς χορούς αποχαιρετήσαμε το όμορφο νησί αφήνοντας εκεί ένα κομμάτι της καρδιάς μας!
Ήμασταν πλέον έτοιμες για το βραδινό ταξίδι μας με προορισμό το εύφορο νησί της Νάξου! Η μεγάλη μαρμάρινη πύλη, από τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα, η Πορτάρα, στεκόταν επιβλητικά και ήταν η πρώτη όμορφη εικόνα που αντικρίσαμε καθώς το πλοίο έδενε στο λιμάνι.
Το επόμενο πρωί εκκλησιαστήκαμε και συμμετείχαμε στην λιτανεία, στον καινούργιο πανηγυρίζοντα ναό της Παναγιάς της Αργοκοιλιώτισσας, που αποτελεί τον μεγαλύτερο ναό των Κυκλάδων! Εκεί, στην συνάντησή μας με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παροναξίας, μάθαμε για την 4,5 τόνων καμπάνα του ναού, που έχει ακουστεί μέχρι τα πέρατα της γης! Ακούσαμε τα θαύματα που έχουν συμβεί στο ναό αυτό και μάθαμε για τα 700 εκκλησάκια που διαθέτει το νησί, ένδειξη ευσέβειας των Ναξιωτών. Γνωρίσαμε ταπεινούς ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί μας τα δυνατά βιώματα της πίστης τους, θυμίζοντάς μας πως η απλότητα φέρνει τη χάρη. Εκεί στο γραφικό χωριό του Κορωνού, γευτήκαμε τα νόστιμα παραδοσιακά τυριά και περιηγηθήκαμε στα στενά σοκάκια του, που θυμίζουν τόσο νησί όσο και τοπίο ορεινής Ελλάδας. Καθώς απομακρυνόμασταν από τον Κορωνό κάναμε μια στάση στο χωριό «Απόλλωνας» όπου συναντήσαμε έναν κρυμμένο, μυστηριώδη, μισοτελειωμένο κούρο, που ο τεράστιος όγκος του δεν του επέτρεψε ποτέ να αποκολληθεί από το έδαφος.
Σειρά είχε η βόλτα στην χώρα της Νάξου. Ο ήλιος είχε δύσει και η περιήγησή μας στο κάστρο της, μας είχε σίγουρα μεταφέρει στην περίοδο των Ενετών! Περνώντας από την μεγάλη ξύλινη «Τρανή πόρτα» του, η μουσική που ερχόταν από το καλά κρυμμένο ενετικό μουσείο ενίσχυε τα συναισθήματα μυστηρίου! Με φαγητό δίπλα στη θάλασσα η δεύτερη ημέρα έφτανε στο τέλος της.
Η τελευταία ημέρα της εκδρομής είχε κιόλας φτάσει. Μετά την πρωινή προσευχή μας στο ναό του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και την προσκύνηση των ιερών λειψάνων του, επισκεπτόμαστε έναν από τους βυζαντινούς ναούς του μικρού Μυστρά. Κάνουμε μια ακόμα στάση στον, ιωνικού ρυθμού, ναό της Δήμητρας και αργότερα φίλοι μας από το κατηχητικό μάς υποδέχονται στο μοναστήρι της Παναγιάς της Δροσιανής, δηλαδή της Παναγιάς της βροχής, ένα σπουδαίο πρωτοχριστιανικό μνημείο. Για το μεσημεριανό μας γεύμα φτάνουμε στην Απείρανθο, ένα ξεχωριστό χωριό, αφού κατοικείται από κρητικούς και η παρουσία τους αντανακλάται σε όλα!
Η όμορφη εκδρομή μας θα τελειώσει με μια τελευταία βόλτα στην χώρα της Νάξου· με την εικόνα των δυο όμορφων αλλά διαφορετικών ελληνικών νησιών να γεμίζει το βλέμμα μας, με την ευλογία των Αγίων που προσκυνήσαμε να μας συνοδεύει και, σίγουρα, με ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» σε Αυτόν που, χωρίς την παρουσία Του, δεν θα είχαμε ζήσει τόσο μοναδικά αυτές τις τρεις ημέρες!
Λ.Γ , φοιτήτρια Μηχανικών Βιοϊατρικής Τεχνολογίας
