Loading...
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009. Έφθασε η μεγάλη μέρα! Ήταν πριν έξι μήνες περίπου, όταν ενημερωθήκαμε για το τρίτο πανελλήνιο συνέδριο της χριστιανικής φοιτητικής δράσης. Θέμα του: «Ανιχνεύοντας δρόμους ζωής». Μέσα σε αυτό το διάστημα, πολλές φορές το ανέσυρα από τη μνήμη μου, πάντα με την ίδια έντονη λαχτάρα συνοδευόμενη και από μια απροσδιόριστη απορία. Δύσκολο θέμα, αινιγματικό, αλλά και τόσο ελκυστικό…
Με αυτές τις σκέψεις βρέθηκα καθισμένη στην αίθουσα διεξαγωγής του συνεδρίου, έτοιμη να παρακολουθήσω την πρώτη εισήγηση. Ο αγιασμός που προηγήθηκε, γαλήνεψε την ψυχή και έδιωξε τις έγνοιες της καθημερινότητας που μονοπωλούσαν μέχρι τότε στο μυαλό. Τρεις μεγάλες πόλεις, τρεις εισηγήσεις που το περιεχόμενο τους αισθάνομαι να ταυτίζεται απόλυτα με τους δικούς μου προβληματισμούς. Τελικά, όλες ήρθαμε σήμερα εδώ με τον ίδιο πόθο, με την ίδια ανάγκη, να αναζωογονηθούμε πνευματικά, σκέφτομαι.
Καθώς λοιπόν ο σεβαστός πατήρ Χριστόδουλος καλείται να απαντήσει στο ερώτημα: «Υπάρχει ζωή στο σύγχρονο κόσμο;», νιώθω πως ο χρόνος έχει σταματήσει. Τόσο μεστοί λόγοι, βαθιά θεολογικοί πλέκονται με απλά καθημερινά παραδείγματα. Αυτόματα φωτίζονται και ξεδιαλύνονται τόσες αναζητήσεις της νεανικής μας ψυχής. «Η ζωή του Χριστού είναι ζωντάνια, η ζωή κοντά Του παραδεισένια». Πόσο όμορφα λόγια! Πλημμυρίζουν την ψυχή με μια ανεξήγητη χαρά, ενισχύουν γλυκά τον αγώνα μας! Αίσθηση ευθύνης γεννά ο λόγος: «όπου δόθηκε πολύ, πολύ και θα ζητήσει ο Θεός». Και έπειτα οι δικές μας απορίες. Διατυπώνονται από μια, μας αντιπροσωπεύουν όλες!
Σάββατο πρωί ψέλνουμε όλες μαζί στο ναό κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής. Το αγιογραφικό ανάγνωσμα γεμάτο δυνατά μηνύματα. Καταλαμβάνουν τη δική τους θέση στην καρδιά μας, που ανοίγει διάπλατα για να δεχτεί τους χαριτόβρυτους θησαυρούς που ακολουθούν. «Πνευματική ζωή: άνοιγμα στο άπειρο του Θεού». Θέλουμε να βιώσουμε την πνευματική ζωή στην ουσία της, να συμπορευτούμε με τον Αναστάντα Κύριο, και αυτή η επιθυμία γεννά τόσες απορίες… Φθάνουν η μια μετά την άλλη, στα χέρια του σεβαστού πατρός Αστερίου, ο οποίος ακούραστα απαντά: «Πώς συνδυάζονται τα μεγάλα με τα καθημερινά;»Με προσευχή, με θείο πόθο, η απάντηση. «Είναι αντικοινωνικός ο χριστιανός νέος που αγωνίζεται;» Μα δεν υπάρχει πιο κοινωνικός από τον Άγιο…
Κορύφωση της πνευματικής ζωής η Θεία Λειτουργία. Ζήσαμε μια Κυριακή στο ναό αλλιώτικη από όλες τις άλλες. Τελικά ο κόσμος της Θείας Λειτουργίας είναι προθάλαμος της Βασιλείας Του… Το συνέδριο τελείωσε και τα οφέλη του αμέτρητα. Παιδαγωγηθήκαμε σε θέματα πίστης, πήραμε αποφάσεις ζωής, βάλαμε νέους υψηλότερους στόχους και επιπλέον ενδυναμωθήκαμε η μια από την άλλη!!
Περάσαμε αυτές τις μέρες από τους δρόμους της πολύβουης Αθήνας στους δρόμους του Θεού. Τους ανιχνεύσαμε…τώρα είναι στο χέρι μας να τους βαδίσουμε κρατώντας το δικό Του χέρι σφιχτά, με σιγουριά, με ακλόνητα στραμμένο το βλέμμα στο Τέρμα της διαδρομής…
Καλόν αγώνα και καλή αντάμωση στους δρόμους της προσευχής…
Ε. Π.
