Loading...Αθαμάνιο… Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η εμπειρία στον τόπο αυτόν ήταν μοναδική!
Ένας άλλος τόπος… Κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Είναι, αφενός, ένα τελείως διαφορετικό μέρος από αυτό που καθημερινά ζούμε τον υπόλοιπο χρόνο. Δεν θα ξυπνήσουμε περικυκλωμένοι –περισσότερο ή λιγότερο ασφυκτικά– από τσιμέντα, αλλά μες στην καρδιά της φύσης.
Αφετέρου, ταξιδεύουμε και σε έναν διαφορετικό τόπο ως πνευματική κατάσταση. Γιατί αυτή η έξοδός μας προς τη φύση, κύριο σκοπό έχει να μας βοηθήσει να ανοίξουμε τις καρδιές μας, να καλέσουμε τον Θεό να εισέλθει μέσα μας. Ω –ανάμεσα στις άλλες καθημερινές ευκαιρίες που μας δίνει ο Πανάγαθος– πόσο ξεχωριστή και αλησμόνητη είναι η κατασκηνωτική περίοδος του Αθαμανίου!
Λόγω των φετινών συνθηκών και καταστάσεων ήταν όλα αβέβαια… Με την ευλογία όμως του Θεού ζήσαμε ακόμα πιο δυνατά φέτος το Αθαμάνιο. Για ποιο απ’ όλα να Τον πρωτοευχαριστήσουμε; Τις θείες Λειτουργίες, τον εορτασμό της οσίας Μακρίνας, τη συμμετοχή στην πανηγυρική θεία Λειτουργία της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης, την μελέτη του λόγου του Θεού, τις ποικίλες συζητήσεις, ή τα παιχνίδια, τις αθλητικές δραστηριότητες, όπως το “Πολύαθλον” και τις διάφορες εξορμήσεις μας, όπως η βόλτα στους καταρράκτες και το μπάνιο στο ποτάμι; Πάντως μαζί με τη δοξολογία στον Άγιο Θεό, οφείλουμε και ένα θερμό ευχαριστώ στις κυρίες που θυσιαστικά διακονήσανε για να έχουμε εμείς ένα πιάτο νόστιμο φαγητό καθημερινά μπροστά μας.
Οι εμπειρίες που πήραμε ήταν μοναδικές! Και –ειδικά φέτος– ήταν και… οικουμενικές! Η κατασκήνωσή μας άνοιξε ακόμα περισσότερο, φιλοξενώντας φοιτητές από πολλές πόλεις της Ελλάδας, και μάλιστα τη Θεσσαλονίκη! Γνωριστήκαμε, συζητήσαμε, παίξαμε, προσευχηθήκαμε… προσπαθήσαμε όλοι μαζί να «γεμίσουμε ουρανό», όπως έλεγε και το μότο της κατασκήνωσής μας.
Αγαπητοί συμφοιτητές, όταν κάποιος με ρωτήσει γιατί πηγαίνω στο Αθαμάνιο και τι κάνω εκεί, δεν μπορώ να του απαντήσω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι: «Ἔρχου καὶ ἴδε»!
