Παραθέτουμε έναν ωραίο και σχετικό διάλογο που έγινε κάποτε μεταξύ ενός υποτακτικού και αρχαρίου μοναχού και του πνευματικού πατρός του. Το ερώτημα που έθεσε ο υποτακτικός ήταν σχετικό με τον πόλεμο των πειρασμών που αντιμετώπιζε ο νέος μοναχός και με τους λογισμούς του.
«Τι ποιήσω, πάτερ, ότι οι πολέμιοι θλίβουσί με και σφίγγουσι (είναι επίμονοι) κατ’ εμού;». Ζήτησε δηλαδή ταπεινά βοήθεια από τον έμπειτο γέροντά του, χωρίς να εντραπή να φανερώση αυτό που τον εκούραζε…
Και του απαντά ο πνευματικός πατέρας του: «Ο καιρός των πολέμων, αδελφέ, καιρός εργασίας εστί. Μη παραλυθής αλλά έργασαι. Πολέμησον. Όταν σφίγξη ο πόλεμος σφίγξον και συ κράζων· Κύριε Ιησού Χριστέ, συ βλέπεις την αδυναμίαν και την θλίψιν μου…».
Ο καιρός της εργασίας που συνέστησε ο γέροντας στον ταλαιπωρημένο από τους πειρασμούς υποτακτικό του είναι ο αγώνας κατά των σαρκικών παθών, που εκούραζαν τον νεαρό αρχάριο μοναχό. Εννοούσε ο πνευματικός πατέρας ότι πρέπει να πολεμήση πιο συστηματικά, επικαλούμενος την βοήθεια του Κυρίου Ιησού Χριστού. Με έντονη και θερμή προσευχή αλλά και με ταπείνωσι καρδιάς!
Όταν ο πιστός άνθρωπος, και μάλιστα ο νέος αποβάλη κάθε υπερηφάνεια και εγωιστική αυταρέσκεια, όταν γίνη πράγματι ταπεινόφρων και ομολογήση την αδυναμία του, τότε τον επισκέπτεται η θεία Χάρι και τον κάνει πολύ δυνατώτερο από ό,τι ήταν προηγουμένως. Και με την προσευχή και τις οδηγίες του πνευματικού του, μπορεί να σταθή όρθιος κατά την ψυχή και το φρόνημα και να πολεμήση κατά του πονηρού εχθρού, κατά των παθών του και να νικήση!
Ο Θεός «αλλάζει» την καρδιά μας
Ας αναλύσουμε την παρήγορη αυτή αλήθεια αναφέροντας κάποιους πολύ διδακτικούς λόγους από την Αγία Γραφή.
Στο βιβλίο του προφήτου Ιεζεκιήλ (λς΄ 25-27) βρίσκουμε μια σπουδαία υπόσχεσι που έδωσε ο Θεός στον λαό του: «Ρανώ εφ’ υμάς (θα σας ραντίσω) καθαρόν ύδωρ, και καθαρισθήσεσθε από πασών των ακαθαρσιών υμών (από τους μολυσμούς των αμαρτημάτων σας)… και καθαριώ υμάς».
Χρησιμοποιεί εδώ παραβολικώς την έννοια του καθαρού νερού, διότι με τέτοιο ύδωρ μόνο μπορεί ο άνθρωπος να καθαρισθή. Δηλαδή με την θεία Χάρι ο Θεός μπορεί να εξαγνίση τον άνθρωπο. «Και δώσω υμίν καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν… και αφελώ την καρδίαν την λιθίνην εκ της σαρκός υμών (που έπαθε πώρωσι και σκλήρυνσι λόγω των παθών σας) και δώσω υμίν καρδίαν σαρκίνην. και το πνεύμα μου δώσω εν υμίν και ποιήσω ίνα εν τοις δικαιώμασί μου πορεύησθε, και τα κρίματά μου (τις εντολές μου) φυλάξησθε και ποιήσετε…».
Πόσο ωραίο και συγκινητικό είναι το κείμενο αυτό του προφήτου Ιεζεκιήλ, το οποίο φανερώνει και την αδυναμία του ανθρώπου να ανανήψη μόνος του (διότι έχει υποστή την κακή αλλοίωσι). Αλλά φανερώνει η περικοπή και την αγάπη και σοφία του Θεού, ο Οποίος ποθεί να μεταμορφώση και ανακαινίση τον άνθρωπο και τον λαό Του. Όχι μόνον ποθεί, αλλά και μόνος Αυτός μπορεί να αναγεννά τον πεσμένο στην αμαρτία άνθρωπο. Χρειάζεται όμως οπωσδήποτε να συνεργασθή και η θέλησι του ανθρώπου για να ολοκληρωθή το θαύμα αυτό της σωτηρίας του.