Loading...Ο Πενταδάκτυλος βουβός αντίκρυ περιμένει. Σκύβω και παίρνω λίγο χώμα στις παλάμες. Κλείνω το χέρι και το ακουμπώ στην καρδιά. Προσπαθώ να αφουγκραστώ γιατί κι αυτό το χώμα έχει ψυχή, είναι Ελλάδα, είναι ολόκληρη η Ελλάδα. Είναι βαμμένο με τιμημένο αίμα ηρώων. Πάνω σ’ αυτό το χώμα πάτησε ο λεβέντης έφηβος της Ε.Ο.Κ.Α. πολεμώντας για τη λευτεριά. Πάνω σ’ αυτό το ίδιο χώμα, που κρατώ στα χέρια μου, που δίπλα στην καρδιά μου μιλάει και φωνάζει, έστησε κάποιο παλικάρι τη Γαλανόλευκη φωνάζοντας: ΕΝΩΣΙΣ ή ΘΑΝΑΤΟΣ.
Αυτό το χώμα, που κρατώ απαλά στις χούφτες μου δεν το ανταλλάσσω με όλου του κόσμου το χρυσάφι. Αυτή η χούφτα αξίζει για μένα όσο η καρδιά μου, όσο το αίμα ενός παλικαριού, τόσο, όσο δε μετριέται στα ζύγια, ούτε στα χαρτιά και στα χρηματιστήρια των μεγαλεμπόρων. Αυτό το χώμα είναι όλο ΕΛΛΑΔΑ.
Μπορεί κανείς να το εκτιμήσει αν πρώτα δεν το νιώσει να του μιλά στην καρδιά; Ξανακοιτάζω τον Πενταδάκτυλο. Είναι σαν να μου μιλάει, σαν να μου τραγουδάει: «καρτερούμεν, καρτερούμεν μέρα – νύχτα…», τ’ ακούς; Κλείνω απαλά το γόνυ και υπόσχομαι: Τη ζωή μου, το αίμα μου, το είναι μου, όλα για σένα, Κύπρο μου. Κι αν το δικό μου αίμα δε φτάνει, κι αν είναι ο αγώνας μου μικρός για το μεγάλο όνομα, που μου ’δωσε η φύση, δε θα σταθώ ούτε στιγμή με σταυρωμένα χέρια, μα θα ριχτώ στον πιο σκληρό και πιο ωραίο αγώνα να κάνω ανδρεία την ψυχή κι ατσάλινα τα μπράτσα για να σηκώσουν το βαρύ της Λευτεριάς κλωνάρι. Και να φωνάξω στους δειλούς, κάθε λογής βαρβάρους:
Η Κύπρος δεν είναι μόνο Ελληνική, είναι ατόφια ΕΛΛΑΔΑ.
Μ.Π.
Φοιτήτρια
Νότιος Ελλάδα – Κύπρος
Διαβάζεις όλα τα παραπάνω και δακρύζεις! Είναι ντροπή για μερικούς, μέσα στα φρονήματά τους, να μη συγκαταλέγεται και η Ένωση με την Κύπρο! Η Κύπρος είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!
“Είναι ντροπή για μερικούς, μέσα στα φρονήματά τους, να μη συγκαταλέγεται και η Ένωση με την Κύπρο!”
Στην Κυπρο ζουν εδω και αιωνες δυο εθνοτητες, Ελληνες και Τουρκοι. Οσα δικαιωματα εχουν οι μεν αλλα τοσα εχουν και οι δε. Αν εμεις επιζητουμε την ενωση με την Ελλαδα εχουν και αυτοι τοτε το δικαιωμα να επιζητουν ενωση με την Τουρκια. Αρα το επιχειρημα καταρρεει. Το καλυτερο προφανως ειναι να ζησουν Ελληνες και Τουρκοι στο νησι ειρηνικα σε ενα ενιαιο ανεξαρτητο κρατος. Το τελευταιο δε πραγμα που οποιοσδηποτε πολιτης οποιασδηποτε χωρας φανταζομαι θα ηθελε, ειναι να ενωθει με ενα κρατος τυπου Ελλαδας….και απ οτι ξερω ειναι το τελευταιο που θα ηθελαν και οι Ελληνοκυπριοι….
“Στην Κυπρο ζουν εδω και αιωνες δυο εθνοτητες, Ελληνες και Τουρκοι.” δηλαδή για πόσους αιώνες μιλάμε??
“Το καλυτερο προφανως ειναι να ζησουν Ελληνες και Τουρκοι στο νησι ειρηνικα σε ενα ενιαιο ανεξαρτητο κρατος.”
Βέβαια γι αυτό οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, γιατί ήθελαν να ζούμε ειρηνικά.
Εξάλλου έτσι κάνουν οι “φίλοι”, μπαίνουν με τη βία και τα όπλα…
Αγαπητέ Βαγγέλη, ιστορία ξέρεις;;
-εξισώνεις το 18% των Τούρκων με τους Έλληνες;;
-σε ποιά άλλη χώρα γίνεται αυτό;;
-ότι το ’74 έκαναν εισβολή στο είπε κανείς;;
-ότι το 55-59 πήραν το μέρος των κατακτητών και βασάνιζαν τους αγωνιστές και τους πρόδωναν για να τα έχουν καλά με τους Άγγλους το άκουσες από πουθενά;;
-ότι τώρα πάνε να μας πουλήσουν στην Τουρκία και να πάρουν και το υπόλοιπο νησί έφτασε στο αυτί σου;;
-ότι εν ονόματι της Ελληνοτουρκικής φιλίας καταντήσαμε να δίνουμε περισσότερα δικαιώματα σε αυτούς και να βρισκόμαστε εμείς σε μειονεκτικότερη θέση το ξες;;
-ότι εγώ δεν μπορώ εδώ και 36 χρόνια να πάω στο χωριό μου και να απολαύσω την περιουσία και το σπίτι των προγόνων μου το καταλαβαίνεις;;
-ότι πλέον δεν μπορώ ούτε στο ΕΔΑΔ να καταγγείλω αυτή την παραβίαση του δικαιώματός μου, γιατί πρέπει πρώτα να περάσει από έγκριση του ψευδοκράτους το ξες;;
-ότι δεν έχεις ιδέα του πως είναι κάθε μέρα να ξυπνάς και να βλέπεις στον Πενταδάχτυλο την τουρκική σημαία και αυτήν του ψευδοκράτους και σα να μην έφτανε αυτό.. να παρακαλάς να ρθει το βράδυ για να μη φαίνονται.. αλλά έλα ντε που δε θέλουν να μας αφήσουν ήσυχους… φρόντισαν να τις φωτίσουν για να τις βλέπουμε συνέχεια… το καταλαβαίνεις;;
Όσα γράφτηκαν παραπάνω ήταν το πηγαίο και αυθόρμητο ξεχείλισμα μιας πονεμένης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ καρδιάς…
Αφού συμφωνήσω με το σχόλιο της “Κλεονίκης” θα προσθέσω μερικά ακόμη ιστορικά στοιχεία, γιατί απ’ ότι φαίνεται ο φίλος “Βαγγέλης” είτε δεν διαβάζει ιστορία είτε την διαβάζει επιλεκτικά.
Στον παρακάτω σύνδεσμο http://www.scribd.com/doc/13498022/-1974-2009 φαίνεται ξεκάθαρα η διαχρονική πολιτική της Τουρκίας απέναντιστην Κύπρο, οι εξόφθαλμοι λόγοι που οδήγησαν στην εισβολή του ’74 και η κατάρρευση των επιχειρημάτων που ήθελαν την Τουρκία να εισβάλλει στην Κύπρο για λόγους προστασίας της μειονότητας των Τουρκοκυπρίων (μόλις το 18%). Στη συνέχεια παραθέτω τις απόψεις του Μπουλέντ Ετσεβίτ -πρωθυπουργού της Τουρκίας- για τα πολιτικά ωφέλη που θα είχε για τους Τούρκους η εισβολή στην Κύπρο, όπως μας τις μεταφέρει ο Τούρκος συγγραφέας και δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλί Μπιράντ στο βιβλίο του «Απόφαση-Απόβαση»:
Μπουλέντ Ετσεβίτ(πρωθυπουργός): “Εάν δεν αντιδράσουμε τώρα, η Κύπρος στό μέλλον θα αποτελέσει μεγάλο κίνδυνο. Θα δημιουργηθούν βάσεις σε έναν χώρο επικίνδυνο για την Τουρκία. Η κεντρική και ανατολική Μικρά Ασία θα είναι πλέον εκτεθειμένες στην ακτίνα δράσης της πολεμικής αεροπορίας των Ελλήνων. Η κήρυξη της Ενώσεως Ελλάδας και Κύπρου, μετά από λίγα χρόνια, θα είναι κάτι εύκολο και μάλιστα με επίσημο δημοψήφισμα. Αν δεν βιαστούμε να εμποδίσουμε αυτές τις εξελίξεις, αύριο θα είναι αργά».
Επίσης, αν θες Βαγγέλη να ενημερωθείς για τις θηριωδίες των Τούρκων στα κατεχόμενα σου συνιστώ να μπεις στην παρακάτω διεύθυνση: http://pontosandaristera.wordpress.com/2009/07/15/15-7-2009/
Μάλιστα οι συγκλονιστικές αυτές μαρτυρίες προέρχονται από Τούρκο στρατιώτη, ο οποίος περιγράφει βαρβαρότητες των Τούρκων στρατιωτών στις οποίες ήταν αυτόπτης μάρτυρας.
Νομίζω, ότι αν διαβάσεις τα παραπάνω και επισκεφτείς τις ιστοσελίδες που σε παρέπεμψα θα αναθεωρήσεις τις απόψεις σου, όπως “Το καλυτερο προφανως ειναι να ζησουν Ελληνες και Τουρκοι στο νησι ειρηνικα σε ενα ενιαιο ανεξαρτητο κρατος.”
Και μια απαντηση επι προσωπικου. Με καλεις να αναθεωρησω την αποψη οτι «το καλυτερο προφανως ειναι να ζησουν Ελληνες και Τουρκοι στο νησι ειρηνικα σε ενα ενιαιο ανεξαρτητο κρατος.»
Ωραια, να την αναθεωρησω (λες και ειναι απεχθες να συμφιλιωθεις με καποιον με τον οποιο ισουν παντα εχθρος). Τι καλυτερο ομως εχεις να προτεινεις εσυ? Περιμενω να ακουσω.
Βασικά με πρόλαβαν οι προλαλήσαντες! Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο από αυτά που είπε η Κλεονίκη! Με κάλυψε πιστεύω! Απλά μια απορία θα εκφράσω μόνο… από πότε οι Τούρκοι που με τη βία έχουν κατακτήσει ένα μέρος της Κύπρου, ζουν αρμονικά και ειρηνικά με τους αυτόχθωνες κατοίκους του νησιού, με τους Έλληνες δηλαδή Κύπριους;;; Δεν ξέρω αν ζω σε άλλη χώρα, ή απλά αν ταξιδεύω σε παράλληλο σύμπαν, αλλά με βάση τα δεδομένα της κατάστασης, σε άλλο συμπέρασμα οδηγούμαι! Προσωπικά, έχω μιλήσει με Κύπριους αδερφούς και ξέρω πως πονάνε για την κατάσταση αυτή! “Μητέρα Ελλάδα” αποκαλούν τη χώρα μας! Ίσως με παρεξηγήσεις αγαπητέ Βαγγέλη, αλλά μου δημιούργησαν πολύ άσχημη εντύπωση τα λόγια σου… ξεχνάς πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν όχι για τις ιδέες μου, αλλά για τις ιδέες τους, για αυτά που πίστευαν κι εγώ απλώς ενστερνίστηκα! Θυμήσου μόνο τον Ευαγόρα Παληκαρίδη… ήταν μικρότερος από ‘μένα κι εσένα όταν τον σκότωσαν! Θυμήσου τον Σολωμό Σολωμού… πως έπεσε νεκρός από τα χέρια των “αδερφών” του, των Τούρκων!
Όσο για το τελευταίο που θέλουν οι Ελληνοκύπριοι… δε θα μπω καν στη διαδικασία να πω τίποτε άλλο! Φάνηκε άλλωστε, χρόνια τώρα τι θέλουν!
Η Κύπρος είναι ελληνική.Δυστυχώς η προπαγάνδα εναντίον της πατρίδος μας έχει επηρεάσει και τους αδελφούς μας Έλληνες στην Κύπρο.Οι ξένοι μας θέλουν κομματιασμένους.
Βλεπω οτι προκαλεσα ενα μικρο τσουναμι απαντησεων. Θα προσπαθησω να απαντησω εν συντομια καταχρωμενος ισως τη φιλοξενια της σελιδας.
Ιστορια: Η Κυπρος κατεληφθη απο τους Οθωμανους Τουρκους το 1570. Απο τοτε ξεκινα και η παρουσια του Τουρκοφωνου πληθυσμου στο νησι. Απο τοτε μεχρι σημερα γενιες ολοκληρες Τουρκων γεννθηκαν, εζησαν και πεθαναν στην Κυπρο, εξου και ο ορος “Τουρκοκυπριος” ο οποιος χρησιμοποιειται για να χαρακτηρισει τους ντοπιους Κυπριους με τουρκικη εθνικη συνειδηση (κατ’ αντιστοιχια με τους Ελληνοκυπριους).
Συμπερασμα 1: Υπαρχουν ανθρωποι τουρκικης συνειδησης που αποκαλουν και αισθανονται την Κυπρο πατριδα τους και εχουν καθε δικαιωμα να το κανουν (οπως εξαλλου και οι Ελληνοκυπριοι) διοτι ζουν στο νησι τα τελευταια 500 χρονια.
Συμπερασμα 2: Η Κυπρος δεν ειναι ουτε ελληνικη ουτε τουρκικη. Ειναι πατριδα των Κυπριων καποιοι εκ των οποιων εχουν τουρκικη εθνικη συνειδηση και καποιοι ελληνικη.
Εισβολη του 74: Προφανως και ηταν παρανομη, προφανως και οδηγησε στην αλλοιωση του πληθυσμου (βλεπε Τουρκους μετοικους), προφανως και συνοδευτηκε απο εκγληματα πολεμου. Ναι, πρεπει να τιμωρηθουν οι υπαιτιοι των εκγληματων και να φυγει ο τουρκικος στρατος αλλα αυτο δεν αναιρει με καποιο τροπο τα δυο παραπανω συμπερασματα.
Πολιτικη: Οι Τουρκοι ηταν ολο αυτο το διαστημα μειοψηφια στο νησι. Σε καθε δημοκρατικη κοινωνια, οντως, η πλειοψηφια επιβαλλει τη θεληση της. Αυτο ομως εχει ορια. Δεν μπορει για παραδειγμα μια πλειοψηφια να αποφασισει να σκοτωσει εναν αθωο χωρις λογο, καθως υπαρχουν θεμελιωδη ανθρωπινα δικαιωματα, (οπως στην περιπτωση μας) το δικαιωμα στη ζωη. Το ερωτημα λοιπον ειναι: Ακομα και αν ολοι οι Ελληνοκυπριοι ηθελαν ενωση ολου του νησιου με την Ελλαδα εχουν το δικαιωμα να επιβαλλουν τη θεληση τους αυτη στο 18% των γνησιων Τουρκοκυπριων που ενδεχομενως να μη θελουν? (Θα με ενδιεφεραν πολυ οι αποψεις σας επ αυτου). Η δικη μου γνωμη οτι δεν εχουν το δικαιωμα οπως δε θα ειχε το δικαιωμα και μια πλειοψηφια Τουρκων να εξαναγκασει τους Ελληνες σε ενωση με την Τουρκια…
” Τζείνοι ούλλοι που νομίζουσιν, ή κάλλιο πως μπορούσιν, της ΕΝΩΣΙΣ να θκιώξουσιν πόθο τζιαι πεθυμιά, πέτρες του ήλιου σύρνουσιν ώστι να ποσταθούσιν “.
Μακάριος ο Β’
Ποια προπαγάνδα και ποια αποσύνθεση… εδώ προφανώς “παίζει” κάτι άλλο! Αγαπητέ Βαγγέλη, δεν ξέρω τι κατάλαβες εσύ από όλα αυτά, αλλά κατά την άποψη σου δηλαδή τί θα έπρεπε να γίνει; Να ανοίξουμε όλοι μαζί τις αγκαλιές μας στους Τούρκους και να τους δώσουμε και την υπόλοιπη Κύπρο για παράδειγμα, ή ακόμη να τους δώσουμε κι ένα διόλου ευκαταφρόνητο μέρος της Ελλάδας, όπως αυτό της Θράκης ή κάποιων νησιών! Ας ξεχάσουμε δηλαδή την ιστορία μας, η οποία, δεν ξέρω αν θυμάσαι ή αν έχεις ακούσει ποτέ, αλλά συγκαταλέγει όχι μόνο τις πολύπλευρες επιθέσεις των Οθομανών, όχι μόνο στις κατεχόμενες Ελληνικές περιοχές, όπως αυτές της Μ. Ασίας, του Πόντου και της Κύπρου, αλλά και περιοχές που εντάσσονται νόμιμα, αν θες, στον κυρίως Ελλαδικό χώρο, όπως τα Ίμια, τη Δυτική Θράκη και τις προπαγανδιστικές αντιλήψεις που θέλουν οι μουσουλμάνοι να περάσουν στα Ελληνόπουλα, τον εναέριο Ελληνικό χώρο του Αιγαίου που συνεχως παραβιάζεται…
Θα σου αναφέρω σύντομα κάποια ονόματα: Ισαάκ Σολωμού, Σολωμός Σολωμού, υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σμηναγός Κώστας Ηλιάκης. Τους νεκρούς αυτούς, αλλά και τη ζωντανή (ακόμη!) ηρωική δασκάλα του Μεγάλου Δερείου, Χαρά Νικοπούλου, τους έχει ακούσει άραγε ποτέ; Ξέρεις για ποιο λόγο θυσιάστηκαν; Ξέρεις γιατί τους πολέμησαν και τους σκότωσαν οι Τούρκοι; Για να μπορείς εσύ τώρα να έχεις το δικαιώμα ελεύθερος… να τους αμφισβητείς!
Δεν νομίζω να ειπώθηκε κάποια άποψη περί λιντσαρισμού, αν θες, των Τούρκων που μένουν στην Κύπρο και επίτρεψέ μου να μην τους αποκαλώ Τουρκοκύπριους για ευνόητους λόγους, αλλά το να συμβιβαστεί ένας Έλληνας με κάποιον που συνεχώς τον βάλλει και τον πολεμάει, νομίζω πάει πολύ!
Mε τη «λογική» σου φίλε Βαγγέλη και η Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να ήταν Ελληνοτουρκική, μιας και οι Τούρκοι την είχαν κατακτήσει για πάνω από 500 χρόνια. Δηλαδή, αντί να θαυμάσεις τους Κυπρίους που επί 3000 χρόνια και παρά τις πάμπολλες υποδουλώσεις τους διατήρησαν την ελληνική τους συνείδηση, θεωρείς ότι είναι λογικό οι Τούρκοι να διεκδικούν το 100% (και όχι το 18% ) επειδή εγκαταστάθηκε μια χούφτα απ’ αυτούς το 1571 μ.Χ. ;;
«λες και ειναι απεχθές να συμφιλιωθεις με καποιον με τον οποιο ήσουν παντα εχθρος».
Άλλο «συμφιλιώνομαι» και άλλο σε κάνω αφεντικό μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Δεν είπε κανείς να μισούμε τους Τούρκους. Αντίθετα, είναι θεάρεστο να τους αγαπάμε. Αυτό όμως δε συνεπάγεται ότι μας αρέσει να μας εμπαίζουν και να μας χρησιμοποιούν ως άβουλα ανδρείκελα στα καταχθόνια και επεκτατικά τους σχέδια.
Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τα ξένα χώματα, αλλά αυτά που ήταν ανέκαθεν ελληνικά, που είχαν διαποτιστεί και σφραγιστεί από την ελληνική παρουσία και τον ελληνικό πολιτισμό. Δεν διεκδικούμε τα περιοχές που κατέκτησε ο Μ.Αλέξανδρος ή οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες και ήταν στην κατοχή μας για κάποιες εκαντοντάδες χρόνια, αλλά εκείνα που η ελληνική παρουσία ήταν διαρκής και σφράγισε ανεξίτηλα την ιστορία τους.
Επιπλέον, με την λανθασμένη οπτική σου γωνία, επικροτείς την ιμπεριαλιστική πολιτική που είχε η ανέκαθεν η Τουρκία εις βάρος της Κύπρου και κατά την ταπεινή μου άποψη, απαξιώνεις και καταδικάζεις τις ηρωικές προσπάθειες ενός λαού για αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμό. Θες δε θες, οι Κύπριοι ένιωθαν, νιώθουν και θα νιώθουν πάντοτε Έλληνες. Η συνείδηση, η γλώσσα, η θρησκεία και ο πολιτισμός των Κυπρίων πιστοποιούν και διαλαλούν ότι Κύπρος και Ελλάδα είναι ένα και το αυτό.
Απορώ πάντως, που ενώ εμφανίζεσαι ως υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αποδέχεσαι το 18% να θέλει να επιβληθεί στο 70%, η μειοψηφία στη πλειοψηφία… γιατί περι αυτού πρόκειται, με τις «λύσεις» τύπου «Ανάν».
Συνοψίζοντας: Κατά τη γνώμη μου το 18% θα έπρεπε να είχε πάει σπίτι του, δηλ. στην Τουρκία και αυτό διότι όλοι ξέρουμε ότι αυτή η μειονότητα διατηρούνταν με νύχια και με δόντια απ’ τo κράτος της Τουρκίας για να εξυπηρετηθούν τα ιμπεριαλιστικά οράματα του κεμαλικού κατεστημένου. Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιαίτερα έξυπνος για να καταλάβεις ότι το ίδιο πάει να γίνει και με την Δυτική Θράκη. Και δεν κατηγορώ για όλη αυτή την απαράδεκτη και ανέντιμη πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά απ’ την πολιτική εξουσία της Τουρκίας τους απλούς πολίτες. Αυτοί είναι μαριονέτες που κινούνται στο ρυθμό που τους επιβάλλει το «βαθύ κράτος». Αλλά όποιος είναι Έλληνας και αγαπάει την πατρίδα του δεν μπορεί να μην επισημάνει και να καταδικάζει αυτές τις ύπουλες και απροκάλυπτα ποταπές πολιτικές.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν θέλουμε να κρίνουμε με σφαιρική και ανοιχτόμυαλη αντίληψη το κυπριακό ζήτημα και να αποδοθεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, η Κύπρος θα πρέπει επιστρέψει στην αγκαλιά της Μητέρας-Ελλάδας. Θα μπορούσε να παρομοιαστεί μάλιστα με ένα παιδί που ανέκαθεν ήθελε να ζει με την μητέρα του, αλλά πάντα υπήρχαν κάποιοι που το απομάκρυναν βίαια, απ’ την μητρική της στοργή. Αλλά όσο κι αν προσπάθησαν να αλλοτριώσουν την ψυχή της το γονιδίωμά της θα παραμένει για πάντα ΕΛΛΗΝΙΚΟ!!!
Υ.Γ. Σε παγκόσμια κλίμακα είναι αισθητή η παρουσία των μειονοτήτων και ιδιαίτερα των ισλαμικών. Η χριστιανική ηθική προάγει, καλλιεργεί και εμπνέει το σεβασμό, την ισότητα, την φιλαλληλία. Απ’ τις πλευρά τους όμως και οι μειονότητες δε θα πρέπει να καταχρώνται την φιλόξενη και αλτρουιστική διάθεση των κρατών στα οποία είναι υπήκοοι. Κάθε κρατική και εθνική οντότητα έχει το δικό της στίγμα, τη δική της ταυτότητα, τη δική της πολιτιστική ψηφίδα στο μωσαϊκό του παγκόσμιου πολιτισμού. Αυτός, λοιπόν, ο εξατομικευμένος και αυτοπροσδιοριστικός τους χαρακτήρας δεν μπορεί να υπονομευτεί στο όνομα κάποιας μειονότητας. Διότι σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αποσάθρωσης του υποστατικού είναι του έθνους αυτού. Αν, λοιπόν, ένα κράτος αλλοιώσει το γονιδίωμά του, τότε θα μιλάμε για ένα μεταλλαγμένο κράτος που θα χαρακτηρίζεται από μία αλλιώτικη φυσιογνωμία και ιδιοπροσωπία. Μια φυσιογνωμία ενός πολυπρόσωπου , αμφίγνωμου και αποπροσανατολισμένου μαριονετισμού.
Αγαπητέ Ευάγγελε,
όντως άναψες φωτιές με τις τοποθετήσεις, επειδή έθιξες θέματα ευαίσθητα, πολιτικά και εθνικά. Επειδή βλέπω ότι έχεις διάθεση διαλόγου, επίτρεψέ μου να εκφράσω κι εγώ τη γνώμη μου.
Πρώτον, λες ότι η Κύπρος είναι πατρίδα των Κυπρίων. Σωστό. Και η Μακεδονία είναι πατρίδα των Μακεδόνων. Και ο Σταυρός Θεσσαλονίκης είναι πατρίδα των Σταυρινών. Ο Σταυρός είναι ένας οικισμός από γηγενή πληθυσμό, στον οποίο μετά από απαλλοτρίωση εδαφών για προσφυγική αποκατάσταση, εγκαταστάθηκαν Μικρασιάτες πρόσφυγες. Όντως, είναι χριστιανικό καθήκον να μοιράζεσαι τα υπάρχοντά σου με τους πρόσφυγες. Στο σημείο αυτό όμως υπάρχει βασική διαφορά με ό,τι συνέβη στην Κύπρο. Στην Κύπρο από την αρχή δεν εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, αλλά κατακτητές έποικοι, οι οποίοι άρπαξαν την περιουσία των γηγενών, σκότωσαν, εξανδραπόδισαν κ.τ.λ. Όχι, δεν είναι χριστιανικό καθήκον να παραχωρήσεις οτιδήποτε σε κάποιον που έρχεται μ’ αυτό τον τρόπο. Μπορείς να το κάνεις από ελευθεριότητα -όπως θέλουν να ξεπουλήσουν όλη την Κύπρο στους Τούρκους κάποιοι εκεί κάτω-, αλλά δεν είμαστε να υποχρεωμένοι να ξεπουληθούμε μόνοι μας.
Δεύτερον, κάνεις μία πολύ σωστή διατύπωση. Στην Κύπρο ζουν δύο κοινότητες με ξεχωριστή εθνική συνείδηση. 500 χρόνια μαζί και δεν επήλθε εθνογένεση. Υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι μπορούν να την δημιουργήσουν μέσα στα 50 χρόνια, αλλά δεν τους βγαίνει. Τι κοινό έχουν οι δύο κοινότητες, ώστε να γίνουν “ένας λαός”; Γλώσσα, θρησκεία, ήθη, έθιμα, ιστορία; Μάλλον τίποτα από αυτά. Εκτός αν ιστορία θεωρούμε τον Καβάζογλου και το Μισιαούλη.
Τρίτον, κράτη με έκταση και πληθυσμό σαν της Κύπρου, όσο κομβική γεωγραφική θέση και αν κατέχουν, αναπόφευκτα καταλήγουν να αποτελούν προτεκτοράτα μιας μεγάλης δύναμης. Στην περίπτωσή μας δε θέλει και πολύ σκέψη για να βρούμε ποια είναι η φιλόδοξη ισλαμιστική “προστάτιδα”.
Επομένως, στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί, ένας ελληνικός και ένας τουρκικός, εκ των οποίων ο τουρκικός επιθυμεί την ένωση του νησιού με την Τουρκία, ενώ ο ελληνικός βαυκαλίζεται ότι μπορεί να αποτελέσει ανεξάρτητο κράτος, γι’ αυτό είναι έτοιμος να παραχωρήσει κάθε είδους δικαιώματα στους Τούρκους εισβολείς, οι οποίοι κινούν τα νήματα της τουρκοκυπριακής πολιτικής. Έχει διαφανεί με ακαταγώνιστα ιστορικά τεκμήρια ότι ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Κύπρου δεν μπορούν να υπάρξουν.
Γι’ αυτό το λόγο, όσοι ενδιαφέρονται γι’ αυτό τον τόπο, από όποιο από τους δύο λαούς και αν προέρχονται, προκρίνουν την ένωση της Μεγαλονήσου με τη Μητροπολιτική τους πατρίδα. Οι μεν Τουρκοκύπριοι επιθυμούν την ένωσή της με την Τουρκία και κάποιοι Ελληνοκύπριοι την ένωσή της με την Ελλάδα. Ας υποθέσουμε ότι οι ενώσεις αυτές δε θα θίξουν τον έτερο λαό, αλλά θα του διαφυλάξουν όλα τα δικαιώματα (πράγμα εγνωσμένως αδύνατο για την Τουρκία).
Το ερώτημά μου είναι: γιατί στο καλό να μην ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας, όπως και σε κάθε άλλο πολιτειακό ζήτημα, και η ένωση της Κύπρου να μη γίνει με τη μητέρα Ελλάδα; Γιατί ντε και καλά θέλετε να φάμε τα κεφάλι μας και να γίνουμε ανδράποδα των Οθωμανών; Γιατί ένας Χριστιανός μπορεί να νιώθει άνετα με την ιδέα ότι οι συμπατριώτες του θα υποδουλωθούν στους Μουσουλμάνους; Τόσο άκριτα δεχόμαστε την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα των Ατλαντιστών; Τόσο εύκολα ξεπουλάμε τα συμφέροντα του λαού μας για να υποστηρίξουμε ιδεολογικές επιλογές που έχουν ξεπεραστεί από την ιστορία;
Αδελφέ, αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά, πως το ουσιαστικό εθνικό μας πρόβλημα δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά η εθνική συνείδηση των Ελλήνων και η στάση μας απέναντι στα εθνικά ζητήματα! Και δυστυχώς ο όρος «Έλληνες» στην χώρα μας εμπερικλείει ακόμη και ανθέλληνες ή και παθιασμένους φιλότουρκους.
(Για την διαμόρφωση της εθνικής μας συνείδησης, γνωρίζουμε πως μοχθούν και ιδροκοπούν εδώ και χρόνια κυρίως οι ξένοι και όπως τους συμφέρει και όχι τόσο οι δικοί μας αρμόδιοι-ηγεσία, δάσκαλοι, γονείς, ΜΜΕ κτλ).
Για τους πραγματικούς Έλληνες (και είναι τιμή μου που συγκαταλέγομαι ανάμεσα σ’ αυτούς) η ιστορία δεν αποτελεί απλή ανάγνωση ή και μελέτη αλλά σκληρό βίωμα! Δεν ξέρω τι γράφουν τα κάθε φορά ιστορικά βιβλία (και όσοι άσχετοι συχνά με την επιστήμη της ιστορίας τα γράφουν), αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ. Πού το άκουσα;; στις κραυγές των Κυπρίων που τους πνίγει η αδιαφορία η δική μας, των Ελλήνων βολεμένων! Πού το είδα γραμμένο;; στα αιματοβαμμένα από των Ελλήνων παιδιών της χώματα της! Στις καρδιές όλων αυτών που έζησαν και συνεχίζουν να ζουν τα όσα αχαρακτήριστα και αποτρόπαια συμβαίνουν! !! … και είναι ελάχιστα τα όσα παίρνουν το φως της δημοσιότητας… οι λόγοι εμφανείς αλλά ταυτόχρονα και τόσο μεθοδευμένα κεκαλυμένοι!
Όσο για την παρουσία των Τούρκων στο νησί (λανθασμένος κατ’ εμέ ο όρος Τουρκοκύπριοι, είναι σαν να λέμε Τουρκοέλληνες διότι οι Κύπριοι είναι Έλληνες όπως και οι Ροδίτες, οι Κρητικοί κ.α.) γνωρίζω πως εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό με αυτό α) των απαράδεκτων παραβάσεων και προκλήσεων τους στο Αιγαίο, β) με την συνεχώς αυξανόμενη ενίσχυση της μειονότητας στη Θράκη κτλ κτλ κτλ!!
Αναφέρεις, «Σε καθε δημοκρατικη κοινωνια, οντως, η πλειοψηφια επιβαλλει τη θεληση της. Αυτο ομως εχει ορια. Δεν μπορει για παραδειγμα μια πλειοψηφια να αποφασισει να σκοτωσει εναν αθωο χωρις λογο, καθως υπαρχουν θεμελιωδη ανθρωπινα δικαιωματα, (οπως στην περιπτωση μας) το δικαιωμα στη ζωη»… αδελφέ, εκεί που αναμειγνύεται Τούρκος, είναι αστείο να μιλάμε για τήρηση δικαιωμάτων, πόσο μάλλον ανθρωπίνων! Μια ματιά στα φυλακισμένα μνήματα ή στις μαυροφορεμένες μάνες, γυναίκες και αδελφές, μαρτυρεί το «πόσο καλά μαχαίρια» είναι οι εισβολείς. Όσο για το πόσο επιβάλλεται η πλειοψηφία και όχι η μειοψηφία (υποστηριζόμενη από τρίτους) αυτό ας μας το πουν οι Κύπριοι που ζουν και πνίγονται στην αδικία και … κυρίως ζουν και πνίγονται από την δική μας αδιαφορία και εγκατάλειψη! Είναι πραγματικότητα πως οι υπόλοιποι Έλληνες ξυπνάμε και διαμαρτυρόμαστε μόνο όταν απειλούμαστε με μείωση χρημάτων, μόνο όταν απειλείται το βόλεμα και η καλοπέραση μας!! … τραγική η αποχαύνωση μας! … Ξύπνα καημένε μου ραγιά να δεις ελευθεριά!!
Κλείνω συνοψίζοντας και έχοντας τα ακράδαντα δεδομένα πως: α) Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, β) η παρουσία Τούρκων στο νησί εξυπηρετεί μακροπρόθεσμα συμφέροντα της αντίστοιχης χώρας και γ)… πονώ και δακρύζω, που οι περισσότεροι Έλληνες είναι μόνο Έλληνες στα χαρτιά και ελάχιστοι Έλληνες στην καρδιά!! … αναθαρρώ σκεπτόμενος πως αυτή η μικρή μαγιά με τη δύναμη και χάρη του Θεού θα επιβιώσει και θα επαρκέσει να ζυμώσει το Έθνος! Έχει ο Θεός!
Κουράγιο αδέλφια! Αναστάσιμα και γλυκοτόνιστα θ’ ακουστούν τα νικητήρια…
Γράφεις: “Απο τοτε ξεκινα και η παρουσια του Τουρκοφωνου πληθυσμου στο νησι.”
Νομίζω ότι αυτό είναι ένα θεμελιώδες λάθος. Δεν υπήρχοαν τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι στην Κύπρο. Ήταν ελληνόφωνοι.
Πριν τη εμφάνιση των εθνικών ταυτοτήτων, εμείς είμασταν Ρωμιοί [ελληνόφωνοι, αλβανόφωνοι (αρβανίτες), λατινόφωνοι (βλάχοι), τουρκόφωνοι (Καπαδόκες κατά πλειονότητα), σλαβόφωνοι] και οι αυτοί απλώς μουσουλμάνοι [τουρκόφωνοι, ελληνόφωνοι, αλβανόφωνοι (τουρκ-αρβανίτες), κουρδόφωνοι, τσερκεζόφωνοι, λατινόφωνοι (βλάχοι), σλαβόφωνοι κ.ά.]
Αργότερα αποκρτήσαμε εμείς πρώτα σύγχρονη εθνική ταυτότητα ως μετεξέλιξη της παλιάς ορθόδοξης Ρωμιοσύνης και αυτοί πολύ αργότερα έγιναν “Τούρκοι”.
Δείτε ένα ενδιαφέρον κείμενο:
” Tουρκοκύπριοι: μια ομάδα Eλληνόφωνων μουσουλμάνων
H καταγωγή τους και η πορεία τους μέσα από μαρτυρίες ”
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_26/01/2003_51469
Καταλαβαινετε οτι ειναι πρακτικως αδυνατο να απαντησω σε ολους οποτε παλι θα απαντησω περιστασιακα σε καποιες θεσεις σας.
1. Μου βαζετε στο στομα πραγματα που δεν ειπα. Δεν ειπα ουτε να δωσουμε την Κυπρο στους Τουρκους ουτε τα νησια του Αιγαιου. Ουτε ειπα πουθενα να ξεχασουμε την ιστορια μας. Γιαυτο, οταν γραφετε κατι να ειστε ακριβεις αλλιως εκφυλιζεται ο διαλογος.
2. Τα παλλικαρια που εδωσαν τη ζωη τους στην Κυπρο το εκαναν για να ειναι ελευθεροι απο τον ζυγο (τουρκικο η αγγλικο), δεν το εκαναν για να γινουν οι Ελληνες καταπιεστες των Τουρκων και να τους στερησουν τα δικαιωματα τους. Δεν μπορειτε να ξεχωρισετε τη διαφορα του ενος απο το αλλο?
3. Το γεγονος οτι δυο κοινοτητες εχουν διαφορετικη εθνικη συνειδηση δε σημαινει οτι δεν μπορουν να συνυπαρξουν. Πως συνυπαρχουν αρμονικα οι Ελληνες και Τουρκοι της διασπορας με τοσους και τοσους λαους αλλα και μεταξυ τους σε διαφορες χωρες οπως η Αμερικη και η Γερμανια? Στην Ελλαδα ζουν τοσοι μεταναστες απο τη Βουλγαρια, την Ουκρανια, την Αλβανια κτλ. Δε συνυπαρχουμε αρμονικα μαζι τους? Δεν εχουν ενταχθει τοσοι και τοσοι στην ελληνικη κοινωνια, στελνουν τα παιδια τους στο σχολειο και πληρωνουν τους φορους τους?
5. Μου προκαλει καταπληξη να διαβαζω σε ενα χριστιανικο φορουμ (οπου υποτιθεται η μεγιστη αξια στην οποια προσβλεπετε ειναι η αγαπη και κατανοηση μεταξυ των ανθρωπων) οι αναφορες σας σε εναν ολοκληρο λαο (τους Τουρκους) να ειναι εκδηλα υποτιμητικες. Καποιος απο σας μαλιστα τους κανει το χατηρι να μην τους λιτσαρει οταν η Κυπρος ενωθει πληρως με την Ελλαδα. Ευγε για τον ανθρωπισμο που δειχνετε. Λες και ειναι ολοι τους ενα τσουβαλι πατατες. Λες και δεν ειναι ανθρωποι, λες και δεν εχει ο καθε ενας Τουρκος την προσωπικοτητα του, τους φοβους, τις αδυναμιες, τα παθη και τις αρετες του. Λες και επειδη η κυβερνηση τους εκανε εγκληματα το 74 πρεπει ολοι να καουν στο πυρ της κολασεως. Ειστε μορφωμενοι ανθρωποι (φοιτητες), δεν μπορειτε να κανετε το διαχωρισμο? Αλλα κυριως, ειστε ανθρωποι, δε μπορειτε να αισθανθειτε οτι σε αυτα που λετε κατι δεν παει καλα?
6. Ειναι φαιδρο να ισχυριζεται καποιος οτι επειδη οι Ελληνες προυπηρχαν στην Κυπρο ενω οι Τουρκοι εμφανιστηκαν μολις το 1570 εστω και ως κατακτητες, οι σημερινοι Τουρκοκυπριοι δεν εχουν δικαιωματα πανω στο νησι. Καταρχας δεν υπαρχει γραμμενος κανενας τετοιος νομος πουθενα. Κυριως ομως, κατι τετοιο ειναι ανηθικο με ολη την εννοια της λεξης. Λετε δηλαδη σε ενα παιδακι που γεννιεται απο Τουρκους γονεις στην Κυπρο οτι δεν εχει τα ιδια δικαιωματα και δεν μπορει να αισθανεται την Κυπρο πατριδα του επειδη οι προγονοι του ηρθαν μονο 500 αντι για 3000 χρονια πριν…Μαλιστα. Αυτο εχει να επιδειξει ο ψυχικος σας πλουτος? Με ποια ανθρωπινη αρετη συναδει? Με την ταπεινωση, με τη μακροθυμια η με τον ανθρωπισμο? Για ρωτηστε τον εαυτο σας και πειτε μου και εμενα.
Διαβάζω κι εγώ με πολύ ενδιαφέρον όσα έχουν ειπωθεί εδώ. Θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ κάποια σημεία στο διάλογο.
Εν μέρει συμφωνώ σε κάποια σημεία με το φίλο Βαγγέλη, αν και νομίζω ότι αρκετά από όσα πρεσβεύει και προτείνει, αν και φαίνονται λογικά, θα είχαν εφαρμογή μάλλον σε μια εξιδανικευμένη κοινωνία. Επίσης, το πρόβλημα της Κύπρου είναι τόσο ιδιάζον, που δε θα μπορούσαμε να πούμε τόσο απλά ότι βρήκαμε μια λύση. Στα όσα πάντως λες στο τελευταίο σου σχόλιο, φίλε Βαγγέλη, με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο. Νομίζω ότι τα λόγια σου παρερμηνεύτηκαν, ή τους προσετέθησαν λογικά άλματα που οδήγησαν σε συμπεράσματα εντελώς άσχετα με όσα είχες εξαρχής πει (π.χ. είδα πως κάποιοι θεωρούν ότι πρεσβεύεις να ξεπουλήσουμε διάφορα μέρη της Πατρίδας μας. Δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο από τα λεγόμενά σου).
Πέρα από αυτό, πρέπει να ξεχωρίσουμε τις φράσεις “δεν ξεχνώ”, και “δεν ξεχνώ, θα εκδικηθώ”. Είναι δυο φράσεις που προσωπικά πολλές φορές έχω ακούσει αναφορικά με το Κυπριακό-δεν μπορώ να καταλάβω πώς η δεύτερη μπορεί να λέγεται από κάποιον πιστό.
Το ότι η Κύπρος είναι Ελληνική νομίζω είναι σαφές γενικά. Για να επιτρέπει όμως ο Θεός να μένουν Ελλάδα και Κύπρος χωριστά τόσα χρόνια, δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι γείτονες χώρες. Σίγουρα κάπου φταίμε εμείς. Ας αναζητήσουμε πρώτα τα δικά μας λάθη, όχι μόνο στο Κυπριακό, αλλά και σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Ένα βασικό: μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα πρέπει να είναι η μοναδική χώρα που την ηττοπάθεια τη βαφτίζει “διπλωματία”. Υπό τη διαρκή μας προσπάθεια, με κάθε κυβέρνηση, να τα έχουμε καλά με όλους και, κυρίως, με τις σύγχρονες υπερδυνάμεις, προδίδουμε την Πατρίδα μας. Τρανό παράδειγμα και το “ξεπούλημα” που γίνεται αυτές τις μέρες, στους διάφορες διεθνείς σωτήρες.
Νομίζω ότι αν ως Ελλάδα κρατούσαμε μια τίμια και ξεκάθαρη στάση εξαρχής στα εθνικά θέματα και δεν μπαίναμε στη λογική του να κάνουμε “παιχνίδια τακτικής”, θα αποφεύγονταν τόσο τα συνεχώς ανακύπτοντα θέματα όσο και κάποιες ακραίες τάσεις (από τα δεξιά και από τα αριστερά 😉 )που εμφανίζονται κατά καιρούς.
Θέλω να θέσω και δυο-τρία ερωτήματα.
α) Πώς ορίζεται ο Έλληνας πατριώτης;
β) Πώς ορίζεται το “διαβάζω ιστορία” ή το “ξέρω ιστορία”;
γ) Πώς μπορώ να είμαι Χριστιανός και όμως να τίθεμαι εναντίον συνανθρώπων μου; Π.χ. να πάω στο δικαστήριο κάποιον που με αδίκησε, να πολεμήσω αν χρειαστεί για την Πατρίδα μου. (Εννοείται ότι δεν μιλώ για την περίπτωση του να μισώ πχ ένα λαό σε καιρό ειρήνης. Αυτό είναι, νομίζω και διορθώστε με αν κάνω λάθος, εντελώς εκτός Χριστιανικής ηθικής και Ευαγγελικού κηρύγματος.)
Να διευκρινήσω ότι το (γ) με βασανίζει πολύ καιρό. Τα (α) και (β) τα θέτω ορμώμενος από κάποια πράγματα που γράφηκαν από άλλους σε αυτή τη συζήτηση. Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαριστούν.
Ελπίζω να μην παρεξηγηθούν τα κίνητρά μου για τα ερωτήματα που έθεσα. (το λέω γιατί έχει ξαναγίνει 😉 )
Ρε Βαγγέλη (το «ρε», ήταν αυθόρμητο…αλλά και τι να σε προσφωνήσω;.. «συναγωνιστή»;;…), είμαι Έλληνας της Κύπρου. Κάθε φορά που διαβάζω αυτά που γράφεις μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι! Κάθε φορά, σκέφτομαι ένα σωρό πράγματα προς απάντηση της κάθε σου πρότασης…κι ύστερα, προσπαθώ να σε δικαιολογήσω. ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ τι συμβαίνει τώρα (αλλά και τι συνέβη) στην Κύπρο!, κι αυτό φαίνεται από τα γραφόμενα σου. Δεν παρεμβαίνω για να απαντήσω σ’ αυτά που γράφεις αλλά για να σε παρακαλέσω να μην ξαναγράψεις! Λυπήσου με, (όπως λυπάσαι τους…καημένους τους τουρκοκύπριους που, ενώ μένουν στο σπίτι μου, καταπατούνται τα δικαιώματά ΤΟΥΣ…) λυπήσου κάθε Έλληνα της Κύπρου (και όχι μόνο) που διαβάζει αυτά που γράφεις και… στεναχωριέται (γιατί μετά το θυμό και το ξέσπασμα, αυτό μένει…η στεναχώρια.).
Με λύπη,
ένας Έλληνας της Κύπρου,
Ευρωπαίος πολίτης, που καθημερινά βιώνει την καταπάτηση των δικαιωμάτων του στην ίδια του την πατρίδα.
Αυτο θα ειναι και τα τελευταια μου σχολια καθως εγραψα αυτο που ηθελα κατα βαση να εκφρασω, οποτε σας ευχαριστω και για τη φιλοξενια.
1. Σαρισα, μπορεις να με αποκαλεις συναγωνιστη. Και βεβαια στερηθηκαν οι Ελληνοκυπριοι θεμελιωδη δικαιωματα και μαλιστα με βιαιο τροπο. Η λυση ομως στο προβλημα αυτο δεν ειναι να στερησουμε και εμεις με τη σειρα μας θεμελιωδη δικαιωματα των Τουρκοκυπριων. Απεναντιας, ετσι δημιουργουνται προυποθεσεις να βασιλεψει το μισος και η βια αναμεσα στις δυο κοινοτητες (βλεπεις τι γινεται για παραδειγμα στη Μεση Ανατολη?) και ενδεχομενως να χασουμε τελικα ακομα περισσοτερα εδαφη. Εν τελει, υπαρχει μια αξια που ειναι υπερανω των “συμφεροντων” των Ελληνων, των Τουρκων η του οποιοδηποτε λαου. Αυτη η αξια λεγεται δικαιοσυνη. Καλως επιδιωκουν αποκατασταση της δικαιοσυνης οι Ελληνοκυπριοι και ετσι πρεπει, αλλα δε συνιστα δικαιοσυνη η αξιωση να ξεριζωθουν Τουρκοκυπριοι που ζουν γενιες ολοκληρες εκει, και που η Κυπρος ειναι η μονη πατριδα που εχουν.
2….πραγμα που σχετιζεται με τον προβληματισμο του Αλεξανδρου.
Αλεξανδρε, νομιζω οτι οταν πολεμουσαμε για την πατριδα μας (σε μας τους Ελληνες αναφερομαι) το καναμε ιστορικα εν δικαιω. Δεν επιζητουσαμε να διωξουμε, να λεηλατησουμε, να κατακτησουμε. Επιδιωκαμε να διαφυλαξουμε τον τροπο ζωης και την ελευθερια μας. Οι πολεμοι κατα βαση μας επιβαλλονταν, δεν τους προκαλουσαμε εμεις. Πολεμωντας, δεν υπερασπιζαμε λοιπον μονο τα συμφεροντα της χωρας μας με τη στενη εννοια του ορου, αλλα υπερασπιζαμε ταυτοχρονα και αυτο που ηταν δικαιο. Ειχαμε το ηθικο πλεονεκτημα. Δεν θελω να τολμησω να πω οτι η υπερσαπιση του δικαιου ειναι πιο πολυτιμη απο μερικες (ποσες?) ανθρωπινες ζωες γιατι δεν ξερω. Ισως ομως και να ειναι, γιατι το δικαιο ειναι αυτο που επιτρεπει στους ανθρωπους να συνυπαρχουν ειρηνικα στο διηνεκες. Ισως δηλαδη η υπερασπιση του δικαιου στο παρων (ακομα και με τη θυσια ανθρωπινων ζωων) αποτρεπει χειροτερες τραγωδιες στο μελλον. Σκεψου το Β Πακγοσμιο Πολεμο. Κυρηχθηκε απο τους συμμαχους για αυτον ακριβως το λογο. Κοστισε αναριθμητες ζωες αθωων ανθρωπων αλλα απο την αλλη απετρεψε το να κυματιζει η σβαστικα και ο τρομος πανω απο την Ευρωπη και ισως τον κοσμο ολο….Απλως καποιες σκεψεις.
3. Οι ανθρωποι εχουμε εμφυτη την ταση να επιζητουμε γρηγορες και ευκολες απαντησεις σε προβληματα που μας απασχολουν ακομα και οταν τα προβληματα δεν μπορουν στην πραξη να απαντηθουν ευκολα. Κατα συνεπεια, πολλες φορες οι γρηγορες απαντησεις μας ειναι λανθασμενες η ασυνεπεις. Τα προβληματα βεβαια μπορουν να λυθουν αλλα χρειαζεται σκεψη, δουλεια και κοπος. Το Κυπριακο ειναι ενα τετοιο δυσκολο και συνθετο προβλημα και συνεπως ο δρομος για τη λυση του δε μπορει να εκφραστει απο απλα συνθηματα, οσο πατριωτικα και αν ακουγονται.
Κάποιες διευκρινίσεις ΧΩΡΙΣ ΠΑΘΟΣ, αν μου επιτρέπεται παρακαλώ:
(1) Όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Κύπρο, ήρθαν σαν κατακτητές και έσφαξαν, βίασαν, λεηλάτησαν, έκαψα.
(2) Το χειρότερο απ΄ όλα ξεκίνησαν ένα άνευ προηγουμένου ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟ!
(3) Όταν αναφέρεται ο όρος ‘Τουρκοκύπριος’ ακριβώς αναφέρεται στους εξισλαμισθέντες ΕΛΛΗΝΕΣ!
(4) Ακριβώς για το σημείο (3) παραπάνω, σήμερα τον 21ο αιώνα υπάρχουν στην κατεχόμενη Κύπρο ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!!!
(5) Τα σημεία (3) και (4) που αναφέρονται παραπάνω έρχονται να δικαιολογήσουν γιατί ‘Τουρκοκύπριοι’ και Αρμένιοι ακόμα, ψήφισαν ΥΠΕΡ της ΈΝΩΣΙΣ με την ΕΛΛΑΔΑ στο ενωτικό δημοψήφισμα που έγινε στην Κύπρο το 1950 (15-22 Ιανουαρίου 1950), με πρωτοβουλία του τότε Αρχιεπισκόπου ΜΑΚΑΡΙΟΥ Β’. Συγκεκριμένα ψήφισαν: «αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου μετά της Μητρός Πατρίδος».
(6) Το 95,7% του πληθυσμού της Κύπρου ψήφισε την ένωση με την Ελλάδα.
(7) Αρμονικά στη μεγαλόνησο ζούσαν οι ‘Τουρκοκύπριοι’ και έλληνες του νησιού, πριν την βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974.
(8) Κατά την τουρκική εισβολή, 200.000 έλληνες εκδιώχθηκαν βίαια από τα σπίτια τους!!!!
(9) Μετά τις 16 Αυγούστου 1974 (όπου ολοκληρώθηκε και η 2η φάση της Τουρκικής εισβολής όπου τα τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν το 40% του Κυπριακού εδάφους), επιβλήθηκε στους Τουρκοκύπριους που διέμεναν στα σπίτια και χωριά τους στις ελεύθερες πλέον περιοχές (Νότια Κύπρο) να τα εγκαταλείψουν και να πάνε στο Βόρειο και κατεχόμενο μέρος, όπου οι εγκάθετοι της Άγκυρας τους εγκατέστησαν σε σπίτια ελλήνων που βίαια εκδιώχτηκαν.
(10) Άρα από το 1974 και μετά, δεν τίθεται θέμα ειρηνικής συμβίωσης. Αντίθετα, ξεκίνησε να επιβάλλεται ο διαχωρισμός, η καλλιέργεια της Τουρκοκιπριακής συνείδησης και η μεθοδευμένη τουρκοποίηση της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου!
(11) Θα αναφέρω (όχι δικά μου) αλλά σχόλιο του Άγγλου δημοσιογράφου J. Felding, ύστερα από επίσκεψη του στα κατεχόμενα, ο οποίος έγραψε στην εφημερίδα Τhe Guardian, (6.5.1976) τα εξής: «Ο βανδαλισμός και η βεβήλωση είναι τόσο μεθοδικοί και εκτεταμένοι, που ισοδυναμούν με θεσμοθετημένο αφανισμό κάθε ιερού για τους Έλληνες…»
(12) Τελειώνω με ενδεικτική δήλωση τουρκοκύπριου, ο οποίος την έκαμε απαντώντας σε συμπατριώτη του ελληνοκύπριο κατά την μέρα της εισβολής: Ο Ελληνοκύπριος ρώτησε: «Τί γίνεται Αχμέτ;». Και ο Τουρκοκύπριος απάντησε: «Τι να γίνεται, κύριε Μιχαλάκη; Μας πιάσαν οι Τούρκοι!» (ο κύριος Μιχαλάκης που αναφέρεται, δεν είναι φανταστικό άτομο αλλά ο κύριος Μιχαλάκης Ζαμπάρτας).
Θέλω όμως να απαντήσω (όχι ιστορικά) στον Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος και στο ερώτημα (3) που θέτει: Είναι καθόλα Χριστιανικό να επιζητούμε το δίκαιο!!!Το να πηγαίνουμε στα δικαστήρια και να ζητούμε τις περιουσίες μας που βάρβαρα μας τις καταπατούν οι Τούρκοι ή οποιοιδήποτε άλλοι, είναι Υποχρέωση μας απέναντι στα παιδιά μας!! Το να πολεμούμε για να ζούμε ελεύθεροι είναι υποχρέωση μας για τα παιδιά και τις οικογένειες μας…και είναι καθόλα χριστιανικό και αποδεκτό!!Ο γέροντας Παϊσιος που όλοι αγαπούμε έκανε 5 ολόκληρα χρόνια Στρατό αγόγγυστα και μάλιστα σε πολύ δύσκολη για την Πατρίδα περίοδο! Ευχαριστώ.
Διαβάζω και εγώ με ενδιαφέρον τον παρόν διάλογο και νιώθω ένα κάποιο σφίξιμο με τα περισσότερα από όσα γράφονται που με κάνει να νιώθω την ανάγκη να λάβω και εγώ μέρος.
Τι θα πει: «να σε παρακαλέσω να μην ξαναγράψεις! Λυπήσου με,»;! Ποιοι πρέπει να γράφουν και ποιοι δεν πρέπει να γράφουν; Αυτό το τελευταίο νομίζω πως όλοι πρέπει να το καταδικάσουμε αν θέλουμε να κρατήσουμε ένα ιστόχωρο δυναμικού διαλόγου πάνω στα θέματα που απασχολούν την ορθόδοξη Χριστιανική νεολαία της χώρας μας. Ευχαριστούμε -δεν εκπροσωπώ εγώ το διαχειριστή αλλά ούτε και ο Σαρισα- όποιον παραθέτει με πνεύμα διαλόγου “λάθος” απόψεις. Οι “λάθος” απόψεις είναι πιο χρήσιμες από τις “σωστές” και κάποιες φορές οι “λάθος” απόψεις είναι και πιο σωστές από τις “σωστές”. Αλλά ακόμα και λάθος να είναι μία άποψη, αυτή η λάθος άποψη βοηθάει να εμβαθύνουμε στη σωστή και να διακρίνουμε οπτικές τις οποίες δεν είχαμε παρατηρήσει ή ανακαλύψει. Πρέπει να παρακαλέσουμε λοιπόν να μην γράφονται σχόλια που αποτρέπουν τους άλλους από το να εκφράζονται με πνεύμα διαλόγου. (είναι αξιόλογη η ρήση του Βολταίρου: “Διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υποστηρίζω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες”)
Αλλά και το ύφος των απαντήσεων των περισσότερων δε μου αρέσει. «δεν ξέρεις ιστορία», «δεν διαβάζεις ιστορία», «διαβάζεις ιστορία επιλεκτικά», «η προπαγάνδα εναντίον της πατρίδος μας έχει επηρεάσει και τους αδελφούς μας Έλληνες στην Κύπρο», « “παίζει” κάτι άλλο». Τι σε νοιάζει αν έχει διαβάσει και αν έχει καταλάβει; Εσύ που ξέρεις ιστορία, που είσαι «διαβασμένος», που έχεις τις «σωστές» απόψεις, που μόνος εσύ έχεις τον αγνό πατριωτισμό και τη σύνεση, τι απαντάς στον προβληματισμό που θέτει ο άλλος; Δε χρειάζεται να του πεις αν ξέρει ή δεν ξέρει.. απλά τοποθέτησε νηφάλια τη δική σου οπτική. Και προσπάθησε να καταλάβεις τι εννοεί ο άλλος. Τη στιγμή που ο συνομιλητής σου θέτει με σύνεση και διαλλακτικότητα τη σκέψη του, χωρίς να ειρωνεύεται και να βρίζει, εσύ γιατί χαρακώνεσαι;
Όσο για τον προβληματισμό του Βαγγέλη, εγώ έχω να καταθέσω έναν άλλο παράλληλο προβληματισμό για σύγκριση και συγχωρέστε με αν νομίζετε πως βγαίνω εκτός θέματος. Τους Τούρκους κατακτητές που εισέβαλλαν το ’74 στην Κύπρο για να «υπερασπιστούν» και να «ελευθερώσουν» την τουρκική μειοψηφία του 18%, σφάζοντας, κακοποιώντας και κλέβοντας την περιουσία των Κυπρίων των κατεχομένων περιοχών, σαφώς και απερίφραστα την καταδικάζουμε και δε διστάζουμε να δείξουμε τον αποτροπιασμό μας για το έγκλημα αυτό. Από την άλλη όμως -δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι, ελπίζω λίγοι- οραματιζόμαστε τη στιγμή που θα μπούμε στην Πόλη να «υπερασπιστούμε» και να «ελευθερώσουμε» την ελληνική μειοψηφία του 0,025% καθώς επίσης και τα μνημεία μας (!), σφάζοντας, κλέβοντας, και στέλνοντας στην προσφυγιά 10.000.000 ψυχές!.. Με κάτι τέτοια ανακόλουθα, και την πίστη μας και την πατρίδα μας υποβιβάζουμε αλλά και τον εαυτό μας κοροϊδεύουμε.
Τέλος οι ερωτήσεις σου Αλέξανδρε νομίζω είναι εξαιρετικές. Είναι δύσκολα θέματα, που ακόμα και αν δεν μας απειλεί το φάσμα του πολέμου, αξίζει να συζητηθούν μέσα σε γόνιμο πλαίσιο, όχι τόσο για να «καταλήξουμε», αλλά τουλάχιστον για να εντοπίσουμε όσες περισσότερες παραμέτρους και για να μπορέσουμε ενδεχομένως κάπως να τοποθετηθούμε.
Nikoslev,
Πραγματικά δεν πιστεύω ότι ο Σάρισα είχε σκοπό να θείξει τη χρησιμότητα, καθώς και τη διαθεσιμότητα, αν θες, του εν λόγω ιστοχώρου, αλλά απλά να καταθέσει κι αυτός, όπως και όλοι, τις απόψεις του. Προσωπικά, απλά θεωρώ ότι τα βιώματά του, καθώς και ο τρόπος ζωής του, του επέβαλαν, αν θες, να μιλήσει με τόση ένταση και πάθος! Δε νομίζω ότι μπορούμε όχι να τον κατακρίνουμε, αλλά και να σκεφτούμε έστω, ότι η πρόθεσή του ήταν άσχημη. Μέσα στα λόγια του, φαίνεται ξεκάθαρα η αγάπη του για την Ελλάδα, ενώ παράλληλα ξεχειλίζει η οργή του, για την κατάσταση που τόσο καιρό βιώνει τόσο αυτός, όσο και οι υπόλοιποι Κύπριοι αδερφοί μας!
Και στην τελική, εσύ ο ίδιος εντοπίζεις ένα είδος “λογοκρισίας” στα λόγια του Σάρισα… εγώ με τον τρόπο μου, εντοπίζω στα δικά σου λόγια μια άλλη λογοκρισία και μάλιστα χειρότερη! Συγχώρεσέ με αδερφέ, αν σε στεναχωρούν τα λόγια μου, αλλά δε θέλω και να υποκρίνομαι. Αγνή αγάπη και τρυφερά συναισθήματα διακατέχουν τα λόγια του αδερφού μας, στην προσπάθειά του να μας περιγράψει το κακό που έχουν δημιουργήσει οι Τούρκοι στην περιοχή…
Nikoslev ποιος σου είπε ότι οραματιζόμαστε να σφάξουμε και να κλέψουμε του Τούρκους..; Η Κωνσταντινούπολη ήταν ΕΛΛΗΝΙΚΗ και έχουμε καθήκον να την πάρουμε ξανά και μαζί με αυτήν και το σύμβολο της Ορθοδοξίας, την Αγία Σοφία!! Όσο για τα ποσοστά μην κοιτάς πόσοι είναι τώρα…Δες πόσοι ήταν μέχρι τη δεκαετία του 50 και με ποιον τρόπο έφυγαν…..
Υ.Γ. Όταν θα πάρουμε την Πόλη στην Θεία Λειτουργία που θα γίνει στην Αγία Σοφία και θα δακρύζουν εκατομύρια Ορθόδοξοι Έλληνες εσύ μην έρθεις…Πήγαινε να παρηγορείς τους Τούρκους που θα φεύγουν από τα χώματα που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΑΝ…!!
Βαγγελη,
απο πότε πρέπει να εξισώνουμε τους Ελληνες με τους Τούρκους??
αν εισαι Ελληνας και στην καρδιά όχι μόνο στα λόγια θα πρέπει οποσδἠποτε να αναθεωρήσεις τις αποψεις σου και να διαβασεις την ιστορια απο την αρχη!!
Το ήξερες ότι σε δημόσιες υπηρεσίες, τώρα, δεν προηγουνται οι Ελληνες της Κύπρου αλλα οι Τούρκοι!!Από πότε πρεπει εμεις να ειμαστε συμφιλιωμενοι μαζί τους??Καιτο άλλο, ποια άλλη ευρωπαικη πρωτεύουσα εκτος απο τη Λευκωσία είναι μοιρασμένη;;Ποιοι Ευρωπαίοι πολίτες, εκτός απο τους Έλληνες της Κύπρου, δεν μπορουν να πανε στα σπίτια τους;;αμα βρεις και το γιατι σε αυτες τις ερωτησεις, νομιζω ότι θα αναθεωρήσεις πολλες απο τις αποψεις σου!!!
Απλά το λέω παρόλο που το έχουν ξαναπει κι άλλοι!Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ και μάλιστα ατόφια όπως το γράφει και η αρθρογραφος!
Θα ήθελα λόγω και της δημοκρατίας που επικρατεί σε αυτή τη χώρα,τουλάχιστον στην ελευθερία λόγου,να εκφράσω και τη δική μου,δε θα την έλεγα τόσο εύκολα ταπεινή,άποψη.Τα ερωτήματα που θα ήθελα να θέσω είναι τα εξής:
Καταρχάς,αν και εφόσον ανακτηθούν τα χαμένα ελληνοκυπριακά εδάφη,οι άνθρωποι που ζουν πλέον εκεί,οι Τουρκοκύπριοι δηλαδή,τι θα απογίνουν;Θα παραμείνουν στα σπίτια που εγκατέλειψαν οι Ελληνοκύπριοι καθώς διώκονταν από τους Τούρκους;Θα τους δοθούν άλλα οικόπεδα για να κτίσουν τις κατοικίες τους και να ζήσουν και αυτοί μια ειρηνική ζωή;Θα διωχθούν ανηλεώς ως ένδειξη διαμαρτυρίας-τιμωρίας για το κακό που έπραξαν οι Τούρκοι;Και σε περίπτωση που παραμείνουν τελικά στην Κύπρο,είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο,θα έχουν τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα που ζητούμε εμείς αντίστοιχα για τους Έλληνες που ζουν στην Κωνσταντινούπολη ή τη Σμύρνη;Θα έχουν δικαίωμα στις αποφάσεις του κράτους ως μειοψηφία;Ή θα αντιμετωπίζονται ως παρείσακτοι και εισβολείς,στους οποίους παραχωρείται χαριστικά-“χριστιανικά” το δικαίωμα της διαμονής τους εκεί,δικαίωμα που θα μπορεί να αρθεί κατά την κρίση της εκάστοτε κυβέρνησης;
Επίσης:έχει ρωτήσει ποτέ κανείς τους Τουρκοκυπρίους αν αυτοί θέλουν τους Τούρκους στο κεφάλι τους να μπλέκονται συνεχώς;Τους έχει ρωτήσει κανείς τη γνώμη τους για τη σύσταση ενός ενιαίου κράτους Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων,χωρίς την ανάμιξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στα πολιτικά και γενικά στα θέματα του κράτους αυτού;Αμφιβάλλω.Ούτως ή άλλως,εμένα μου φαίνεται πεντακάθαρη η θέση τους και μόνο από το παράδειγμα που ανέφερε στο σημείο 12 ο υπογράφων ως CST παραπάνω.
Τέλος,για το τρίτο ερώτημα του Αλέξανδρου,νομίζω ότι η απάντηση είναι στο τι νιώθει ο καθένας,δηλ.αν νιώθει πως πρέπει να είναι πρώτα χριστιανός και μετά Έλληνας ή το ανάποδο.Όποιος ανήκει στη δεύτερη κατηγορία δε θα χρειαστεί πολύ για να αρπάξει το όπλο και να διεκδικήσει την ελευθερία του.Όποιος,όμως,ανήκει στην πρώτη,θα εξαντλήσει πρώτα όλους τους δυνατούς τρόπους για αποφυγή πολεμικής σύρραξης και,μόνο αφού έχει γίνει αυτό,θα πάρει μέρος στον πόλεμο,για τον οποίο είναι σίγουρο ότι θα βάλει τα κλάμματα και θα οδύρεται μετά το πέρας του, αφού έκανε κάτι που είναι ασυμβίβαστο με τη θησκεία του,το να πολεμήσει δηλαδή και να σκοτώσει άνθρωπο-εικόνα του Θεού.(Απλά να υπενθυμίσω ότι στην πρώτη κατηγορία ανήκε και ο Άγιος Γρηγόριος ο Ε΄,Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως,καθώς διαφώνησε αρχικά με την συγκεκριμένη χρονική στιγμή της έναρξης της επανάστασης του 1821,αφού θα οδηγούσε στον θάνατο πάρα πολλούς ανθρώπους,κάτι που δεν ήθελε ως χριστιανός και ως Πατριάρχης).
Ευχαριστώ και με συγχωρείτε για την έκταση του σχολίου.
ΥΓ:Για κάποια άλλα θέματα που σχεδίαζα να τα συμπεριλάβω στο σχόλιό μου,επιφυλάσσομαι για κάποιο άλλο άρθρο πιο σχετικό.
Δεν μπορώ να καταλάβω, πως αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν τη λέξη «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» οι αφοι Χρυσανθόπουλοι, ο Βαγγέλης και ο Nikoslev…
Να επιχειρήσω τουλάχιστον να αποδώσω με μία σχηματική εικόνα την άποψη των υπολοίπων, που έγραψαν στο παρών post: Όταν σε πάρουν με τη βία απ’ το σπίτι, σου σκοτώσουν τη μισή οικογένεια και σε πετάξουν έξω απ’ την πατρίδα σου, η απλή ΛΟΓΙΚΗ λέει ότι θα πρέπει να σου επιστραφούν όλα εκείνα που αποτελούν για σένα αναφαίρετο δικαίωμα. Δεν είπε κανείς ότι πρέπει να πάρουμε τα όπλα και να κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε και μία στάση στωικής απάθειας.
Οπότε αν προσεγγίζαμε το θέμα καθαρά νομικά –ούτε καν πατριωτικά- θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι θα πρέπει να επιστρέψουν το βόρειο κομμάτι της Κύπρου στους Ελληνοκύπριους, που κατέχουν τους τίτλους κυριότητας ολόκληρης της Μεγαλονήσου. Στο ίδιο πόρισμα θα καταλήγαμε και για όλες τις αλύτρωτες πατρίδες. Η διαφορά σε σχέση με την Κύπρο είναι ότι οι μνήμες του ’74 είναι πιο νωπές.
Τώρα, όσον αφορά τις πιθανές και απαραίτητες λύσεις που θα μπορούσαν να δοθούν για τους Τουρκοκυπρίους, που θα πρέπει να εγκαταλείψουν την Κύπρο και να μετεγκατασταθούν στην πατρίδα τους: Όσοι είναι εγκατεστημένοι πριν το ’74 θα πρέπει να παραμείνουν στα σπίτια τους και να απολαμβάνουν αντίστοιχα δικαιώματα, με αυτά των ομοεθνών τους στην Θράκη. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να γυρίσουν στην πατρίδα τους, αφού εν γνώσει τους ζούσαν στην Κύπρο παράνομα. Από εκεί και πέρα αυτός που ήταν ο φυσικός αυτουργός του ολοκαυτώματος του ’74, δηλαδή η τουρκική πολιτική εξουσία, θα πρέπει να επωμιστεί τις ευθύνες που τις αναλογούν και να πληρώσει επιτέλους για τα εγκλήματά της. Συν τοις άλλοις θα έχει την υποχρέωση να μεριμνήσει για τους πρόσφυγες-υπηκόους της. (αλλιώς η τιμωρία, με μαθηματική ακρίβεια, θα έρθει απ’ το Θεό).
Και δεν χρειάζεται να διεκτραγωδούμε την κατάσταση στην οποία θα περιέλθουν οι απελαθέντες Τούρκοι. Αναμφισβήτητα θα είναι σκληρή και δύσκολη, αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει η δυνατότητα να ληφθούν τα απαραίτητα νομοθετικά μέτρα και οι ανάλογες κοινωνικές ρυθμίσεις για μία οργανωμένη και ειρηνική μετατόπιση του τουρκοκυπριακού στοιχείου από την Κύπρο στην Τουρκία, οπότε και δεν θα συγκρίνεται αυτή η μετεγκατάσταση με τη βίαιη, επαίσχυντη και αναγκαστική εκδίωξη στην οποία υποβλήθηκαν χιλιάδες Έλληνες.
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ στον Nikoslev και να τον ρωτήσω γιατί μέμφεται όποιον έχει λαχτάρα, πόθο κι όνειρο να επιστρέψει στην Πατρίδα του είτε αυτή λέγεται Κύπρος είτε Πόλη. Γιατί θες να του στερήσεις αυτό το δικαίωμα;; Εδώ, σε άλλο σπίτι μετακομίζεις και δεν μπορείς να αποχωριστείς τα έπιπλα, τη γειτονιά σου, τις αναμνήσεις που τη συνοδεύουν. Αν, λοιπόν, δεν μπορείς να σβήσεις εύκολα αυτές τις μνήμες, πώς θα διαγράψεις πατώντας ένα delete, τις μνήμες 3000 χρόνων;;
Υ.Γ. Συνιστώ σε όσους επιθυμούν και ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν τις γνώσεις τους σε άγνωστες -στους πολλούς- πτυχές των γεγονότων του ’74, να δουν απόψε στις 9.30μμ στο κανάλι 4Ε την εντυπωσιακή διάλεξη που πραγματοποιήθηκε στην Έκθεση Θεσ/νίκης με θέμα: «Η προσφορά και ο αγώνας των στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ στην παράνομη τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο» διοργανωμένη απ’ την ΠΕΟΦ.
Στο θέμα με την Κωνσταντινούπολη, παρότι πολλά θα μπορούσα να πω, δε θα επεκταθώ άλλο γιατί μας βγάζει off-topic και μάλλον αποσυντονίζει το διάλογο από το θέμα της Κύπρου που είναι διαφορετικό. Επιφυλάσσομαι σε κάποιο σχετικό με την Πόλη άρθρο να συζητήσουμε επ’ αυτού. Ίσως κακώς το έβαλα εμβόλιμα..
Ζωτικός: “Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ στον Nikoslev και να τον ρωτήσω γιατί μέμφεται όποιον έχει λαχτάρα, πόθο κι όνειρο να επιστρέψει στην Πατρίδα του είτε αυτή λέγεται Κύπρος είτε Πόλη. Γιατί θες να του στερήσεις αυτό το δικαίωμα;; ”
Ζωτικέ, δε μέμφομαι όποιον θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του. Μέμφομαι όποιον θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του και να διώξει από εκεί όλους τους άλλους! Μη ρωτάς γιατί να “θέλω εγώ να του στερήσω το δικαίωμα” αλλά ρώτα γιατί να θέλει αυτός να στερήσει το δικαίωμα σε όσους είναι τώρα εκεί. Γιατί να θες να τους διώξεις, όχι ανθρώπους οι οποίοι ήρθαν χτες ή πριν ένα μήνα αλλλά ανθρώπους που γεννήθηκαν εκεί και ίδιοι και οι πρόγονοί τους. Η απάντηση ίσως είναι προφανής: διότι και αυτοί το ίδιο έκαναν στους δικούς μου προγόνους. Και για να ακριβολογούμε: επειδή κάποιοι έδιωξαν από εκεί τους δικούς μου προγόνους και έβαλαν να εγκατασταθούν εκεί οι πρόγονοι των τωρινών, έτσι πρέπει και εγώ να διώξω αυτούς που τώρα είναι εκεί και να εγκαταστήσω εκεί πέρα τα παιδιά μου. Πώς λέγεται αυτό με μία λέξη; “Δίκαια” εκδίκηση.
Να το πω απλά, μέμφομαι εκείνον του οποίου τους παππούδες έδιωξαν από την πατρίδα τους και εκείνος θέλει να γυρίσει και να διώξει τους απογόνους αυτών που εγκαταστάθηκαν στη θέση των παππούδων του.. Μέμφομαι τα συναισθήματα εκδίκησης, τα οποία αν τα δείτε και πιο ψύχραιμα δεν είναι και τόσο δίκαια.. Διότι άλλοι φταιξαν και άλλοι (οι απόγονοι) πρέπει να την πληρώσουν.
Μα τότε μήπως κακώς κάναμε τις επαναστάσεις; μήπως κακώς “διώξαμε” τους Τούρκους; Για μισό λεπτάκι..
1) Οι επαναστάσεις και οι διεκδικήσεις εδαφών έγιναν όχι σε τόπους που δεν υπήρχαν Έλληνες αλλά σε τόπους που ο γηγενής πληθυσμός ήταν κατά πλειοψηφία Έλληνες οι οποίοι είχαν το δικαίωμα να διεκδικήσουν ανεξαρτησία από την καταπιεστική και ολοκληρωτική οθωμανική κυριαρχία. Και όταν λέω τόπους δεν εννοώ χωριουδάκια ούτε καν περιορισμένες νησίδες πληθυσμού αλλά σημαντικά γεωγραφικά εδάφη. Διότι νησίδες ελληνικού πληθυσμού υπήρχαν και στην Οδησσό και στην Αλεξάνδρεια.. Αλύτρωτες πατρίδες κατανοώ περιοχές σημαντικής έκτασης στις οποίες υπάρχει πληθυσμιακή υπεροχή και σημαντική ιστορική παρουσία κάποιας εθνότητας έναντι άλλων εθνοτήτων που διοικούν την περιοχή. Τέτοια περιοχή σαφώς υπήρξε και η Κύπρος .
2) Εδώ είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον. Οι Έλληνες, είτε της Πελοποννήσου είτε της Κρήτης είτε της Μακεδονίας, όταν «έδιωξαν» τους Τούρκους, δεν έδιωξαν το ντόπιο τουρκικό πληθυσμό αλλά «έδιωξαν» την τουρκική διοίκηση και η διοίκηση πέρασε στα χέρια της πλειοψηφία (η οποία ήταν οι Έλληνες). Οι ντόπιοι Τούρκοι όλων αυτών των περιοχών, συνυπήρχαν ειρηνικά –εκτός ίσως εξαιρέσεων- με τους Έλληνες οι οποίοι πλέον είχαν αποκτήσει τη δίκαια ανεξαρτησία τους και την εθνική αλλά και ανθρώπινη ελευθερία τους από ένα σκληρό και άδικο καθεστώς. Οι Τούρκοι των ελληνικών περιοχών έφυγαν λίγο έως πολύ μετά, κατά την ανταλλαγή πληθυσμών του ’22 η οποία συναποφασίστηκε από την ελληνική και την τουρκική διακυβέρνηση, με τη βοήθεια όπως πάντα και μεγάλων δυνάμεων. Τότε όπως ξεριζώθηκαν χιλιαδες Έλληνες από τα εδάφη της Τουρκίας, ξεριζώθηκαν και Τούρκοι από τα εδάφη της Ελλάδας. Δυστυχώς τότε η Κύπρος ήταν υπό αγγλική κατοχή και δεν αποτελούσε νομικά ελληνικό έδαφος ώστε να υποδεχθεί Έλληνες της Μικράς Ασίας και να φύγουν οι Τουρκοκύπριοι. Η ανταλλαγή ήταν ένα μέτρο αμοιβαία σκληρό, και για τους Έλληνες και για τους Τούρκους αλλά όπως νομίζω δείχνει η ιστορία ήταν και απόλυτα αναγκαίο για να μπορέσει ο κάθε λαός να τραβήξει την πορεία του στην ιστορία ειρηνικά. Πάντως ούτε οι Έλληνες της Κύπρου ούτε οι Έλληνες της υπόλοιπης Ελλάδας επιχείρησαν να ξεριζώσουν τους ντόπιους τουρκικούς πληθυσμούς. Πάλεψαν για την τιμή των οικογενειών τους, για τη στοιχειώδη ανθρώπινη ελευθερία τους και για το δίκαιο εθνικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης απέναντι σε σκληρά και απολυταρχικά καθεστώτα.
Παρακολουθώ τη συζήτηση και βρίσκω πολλά ενδιαφέροντα σημεία σε όλες τις απαντήσεις. Ένα σημείο μόνο της τελευταίας σου απάντησης, Nikoslev, μου φάνηκε άκυρο, αλλά μάλλον δεν είναι καν στο κέντρο της συζήτησης. Πάντως λες:
Μέμφομαι τα συναισθήματα εκδίκησης, τα οποία αν τα δείτε και πιο ψύχραιμα δεν είναι και τόσο δίκαια.. Διότι άλλοι φταιξαν και άλλοι (οι απόγονοι) πρέπει να την πληρώσουν.
Νομίζω στην ιστορία και σε άλλα πεδία όπου οι εξελίξεις καταλαμβάνουν μεγάλα χρονικά διαστήματα ή/και πολλά πρόσωπα (πληθυσμούς-λαούς), κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί “αδικία”. Οι ευθύνες μιας πράξης μεγάλου βεληνεκούς αποδίδονται μόνο στους “πρωταιτίους” και παραγράφονται -ας πούμε- με το θάνατό τους, ώστε οι απόγονοι να μην επηρεάζονται με κανέναν τρόπο;
Σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να συνδέεται με αισθήματα τυφλής εκδίκησης ή μίσους κτλ. Με αιτήματα για κάποιας μορφής αποκατάσταση όμως, ίσως.
Γενικά δεν νομίζω ότι η γνήσια αγάπη κάποιου για τις ρίζες του συνοδεύεται από αισθήματα μίσους και εκδίκησης.
Ωραία Νικοslev.Σε παρακαλώ λύσε μου την εξης απορία.
Έρχομαι εγώ στο σπίτι σου και σε διώχνω με τη “βία”. Έστω οτι δεν μπορείς να αντιδράσεις.
Μετά απο 36 χρόνια έρχεται ο γιός σου στον δικό μου και του λέει:
“Ξέρεις φίλε αυτό είναι το σπίτι μου,πρέπει να φύγεις.”
Ο δικός μου απαντά: “όχι,είναι δικό μου εδώ και 36 χρόνια.”
Ο γιός σου τί θα μου πεί;
“Ναι όντως δίκιο έχεις. Είναι δικαίωμα σου να το κρατήσεις. Το κατέκτησες με την αξία σου.”
Ή μήπως θα πρέπει να μην το διεκδικήσει;
Υ.Γ.(αν δίνω άκυρο παράδειγμα συγγνώμη)
Αδελφέ Θεσπρωτέ μιά χαρά είναι το παράδειγμά σου.
Αλλά εδώ δεν ασχοληθήκαμε με τη Βόρειο Ήπειρο που συνορεύουμε και που εύκολα θα μπορούσε να γίνει κάτι στη δεκαετία του 90 , εύκολα και πάνω από όλα ΕΙΡΗΝΙΚΑ , θα ασχοληθούμε με την Κύπρο που ….κείται μακράν όπως λένε οι έξυπνοι πολιτικοί μας και οι προοδευτικοί συμπολίτες μας;
Φθάσαμε στο σημείο να συμπεριφερθούμε σε 400.000 (το λιγότερο) συμπατριώτες μας σαν να ήταν όχι απλά ξένοι αλλά εχθροί μας και τους εξισώσαμε με τους δυνάστες τους και έχουμε έπειτα την αυταπάτη ότι υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για την Κύπρο μας;
Δεν ξέρεις ότι το πολίτευμα της χώρας μας είναι πλέον η προοδευτική οπισθοδρόμηση;
Να είσαστε όλοι σας πάντοτε καλά και σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε και μου δίνεται ώστε να συμμετέχω και εγώ μερικές φορές σε τέτοιου είδους και τέτοιου επιπέδου συζητήσεις παρά τα 40 μου!
Το παράδειγμά σου νομίζω ότι θέτει την παράμετρο αυτή του θέματος πολύ ωραία και ανάγλυφα. Είναι εξαιρετκά εύστοχο και σε ευχαριστώ.
Η τοποθέτησή μου έχει δύο σκέλη. Το ένα, με όσο το δυνατόν ψυχρή θεώρηση των πραγμάτων. Ίσως ακόμα και κυνική θεώρηση, όχι όμως μηδενιστική. Το δεύτερο σκέλος, ας πούμε με πιο «χριστιανική» (υποτείθεται..).
1ο σκέλος: Για να προσεγγίσουμε μια λύση του προβλήματος νομίζω ότι πρέπει να «τρέξουμε» το παράδειγμα λίγο περισσότερο. Λοιπόν:
—–
Έρχεσαι εσύ στο σπίτι μου και με διώχνεις με τη “βία”. Έστω οτι δεν μπορώ να αντιδράσω.
Μετά από 36 χρόνια έρχεται ο γιός μου στον δικό σου και του λέει:
“Ξέρεις φίλε αυτό είναι το σπίτι μου, πρέπει να φύγεις.”
Ο δικός σου απαντά: “όχι,είναι δικό μου εδώ και 36 χρόνια.”
Ο δικός μου του απαντά: «τώρα θα σου δείξω εγώ ποιανού είναι!» και αρπάει το δικό σου και την οικογένειά του και τους πετάει έξω με τη βία. Έστω ότι ο δικός σου αντίστοιχα δεν μπορεί να αντιδράσει. (Η υπόθεση λογική, διότι ο δικός μου δε θα τόλμαγε να πάει αν ήξερε πως ο δικός σου «τον έχει». Δεν κάνω πλάκα τώρα, όλα έχουν την αναλογία τους.)
Τώρα λοιπόν το πρόβλημα επιτέλους λύθηκε! Η δικαιοσύνη αποκαταστάθηκε!
Να σου όμως, μετά από 36 χρόνια έρχεται ο εγγονός σου στον εγγονό μου και του λέει:
“Ξέρεις φίλε αυτό είναι το σπίτι μου. Εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα και ο πατέρας σου με πέταξε έξω με τη βία. πρέπει λοιπόν να μου το δώσεις.”
Ο δικός μου απαντά: “όχι,είναι δικό μου εδώ και 36 χρόνια.”
Ο δικός σου του απαντά: «τώρα θα σου δείξω εγώ ποιανού είναι!» και αρπάει τον δικό μου και την οικογένειά του και τους πετάει έξω με τη βία.
——
Αυτό είναι το 1 loop το οποίο μπορεί να το κάνεις copy paste κανά δυο φορές ακόμα μέχρι να φάσουμε 5-6 γενιές μετά, οποτε το θέμα κάπως θα έχει ξεθωριάσει, κάπου θα κερδίσουν δύο συνεχόμενους γύρους οι δικοί σου, και τέλος πάντων κάπου ο φαύλος κύκλος θα κοπεί.
Ρωτάω: έτσι πρέπει να εξελιχθούν τα πράγματα; Αυτή είναι η κληρονομιά (βλέπε κατάρα) που πρέπει να δώσω στο γιο μου και στον εγγονό μου; Νομίζω πως απλά δε μας συμφέρει εμένα και το σόι μου να κινηθούμε έτσι.
2ο σκέλος:
Εσύ μου έκλεψες το σπίτι. Με πέταξες έξω. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Εγώ θα αφήσω και εσένα αλλά και τα παιδιά σου να ζήσουν την ελευθερία που εγώ στερήθηκα.
Εγώ θα αφήσω στο γιό μου κληρονομιά όχι το μίσος και την εκδίκηση που χόρτασα αλλά την ελευθερία και την ειρήνη που μου στέρησες. Με την εκδίκηση θα χάσω (ακόμα περισσότερο) και εγώ και εσύ αλλά και τα παιδιά μας. Ας μείνω λοιπόν εγώ χαμένος και εσύ ο κερδισμένος.
Τι κέρδισα; Έκανα τον κόσμο καλύτερο. Τι πέτυχα; Έδωσα στα παιδιά μας (και στα δικά σου) μέλλον και ζωή. Έχασα; Δεν ξέρω.. πάντως έχασε ο μόνος εχθρός μου, ο κοινός μας εχθρός που μας έβαλε να τσακωθούμε. Και πρόσφερα μια θυσία στο όνομα του Θεού μου, την οποία θα την φέρω σαν παράσημο την ημέρα της κρίσεως. «Εις το όνομα του Χριστού, δεν εκδικήθηκα..»
Ο λόγος του ευαγγελίου –αν δεν τον ερμηνεύω αποσπασματικά- είναι σκληρός και δυσκατανόητος και ίσως δυσερμήνευτος: «από του αίροντος τα σα μη απαίτει.» (Λουκ. στ’ 30). Αλλά είναι ο μόνος υγιής και ο μόνος που τελικά συμφέρει.
Δύο υποσημειώσεις:
1) Δε θα είναι σα να μην έχει συμβεί τίποτα. Δε θα σε πειράξω και δε θα επιθυμώ το κακό σου. Όμως δε θα ξεχάσω και δε θα αφήσω τα παιδιά μου (ίσως ούτε και τα δικά σου) στη λήθη. Θα προσέξω να μην τους περάσω εμπάθεια και θα τους τρίξω τα δόντια να μην εκδικηθούν. Αλλά δε θα αφήσω τη λήθη να τα καλύψει. Προσοχή: αυτό που γράφω το εννοώ για θέματα της εμβέλειας των εθνικών θεμάτων. Για το συγκεκριμένο παράδειγμα με το σπίτι, ίσως είναι καλύτερα να αφεθούν όλα στη λήθη των ανθρώπων και να μείνουν μόνο στη μνήμη του Θεού.
2) Στο εν λόγω παράδειγμα υποτείθεται πως δεν με κρατάς αιχμάλωτο και δούλο στο σπίτι μου. Σε αυτή την περίπτωση θα επαναστατούσα. Αυτό δεν είναι εκδίκηση. Είναι αγώνας για την ελευθερία μου και την ελευθερία των παιδιών μου. Και η ευθύνη για τις επιπτώσεις δική σου.
Τελικά δεν ξέρω ποια λύση είναι πιο εύκολη, και ποια ακριβώς η καλύτερη. Ξέρω όμως ποια είναι η χειρότερη: η εκδίκηση και τα αντίποινα.
Ευχαριστώ Θεσπρωτέ για το παράδειγμα. Ήταν πράγματι επιτυχημένο. Δε γράφω θεωρώντας την άποψη μου ως «σωστή», μάλλον και εγώ διερευνώ και ψάχνω και με ενδιαφέρουν πολύ οι διαφορετικές οπτικές. Αυτά είναι το πώς το βλέπω μέχρι στιγμής. Ίσως δεν είναι ούτε και το τι θα έκανα τελικά στην πραγματικότητα. Προτιμάω πάντως το λάθος που γίνεται εν γνώσει (Θεός φυλάξει) από το λάθος που πριν γίνει «βαφτίζεται» «σωστό».
Υ.Γ. Τα «σου» και τα «μου» τα κράτησα μόνο για την αμεσότητα του λόγου στο ωραίο παράδειγμα. Εννοείται πως είμαστε και νιώθουμε πνευματικά αδέλφια και πνευματικοί συναγωνιστές. Ευχαριστώ!
Κατ’αρχήν εννοείται οτι δεν έχω κάτι μαζί σου. Δεν σε βλέπω ούτε αντίπαλο ούτε εχθρό.
Όσον αφορά στο πρώτο σκέλος:
Νομίζω οτι το δίκαιο είναι να το έχει το σπίτι αυτός που το έχτισε με κόπο και υδρώτα.
Για τον Τούρκο που πήρε το σπίτι απ’τον Έλληνα ας φροντίσει το κράτος του που τον έστειλε να του βρεί σπίτι.
Και για να αποσαφηνίσω τις απόψεις μου. Δεν έχω κόλλημα με τους ανθρώπους. Με τον στρατό έχω και την πολιτική τους. Δεν έχει καμία δουλειά ο στρατός της Τουρκίας σε ελληνικά εδάφη(Κυπριακά αν θες).
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος:
Νομίζω οτι στα εθνικά θέματα τα πράγματα αλλάζουν. Αν αφήσεις τον άλλο να σε καταπατεί τότε αργότερα θα κάνει το ίδιο. Δίνεις μέλλον και ζωή στον άλλο αλλά τα στερείς από τα δικά σου παιδιά.
γράφεις: «Εις το όνομα του Χριστού, δεν εκδικήθηκα..»
εγώ δεν είπα να εκδικηθούμε. Ουτε να μπούμε και να τους σφάξουμε. Άλλο εκδίκηση και άλλο διεκδίκηση.
Συμφωνώ. Άλλο εκδίκηση και άλλο διεκδίκηση. Όπως και άλλο εκδίκηση και άλλο αντίσταση.
Αυτό που λέω είναι πως δε δέχομαι τη λύση “να τους πετάξουμε στη θάλασσα”.. Από κει και πέρα, φυσικά και πρέπει να φύγει ο Τουρκικός στρατός και να δωθούν υψηλές πολεμικές αποζημιώσεις στους Κύπριους. Φυσικά η απώλεια ζωών δεν αποζημιώνεται αλλά τιμωρείται κάπως ο “κακός” της υπόθεσης. Δυστυχώς όμως την πολεμική αποζημίωση πάντα την πληρώνει ο χαμένος…
Δεν είπα πως πρέπει να αφήσεις τον άλλο να σε καταπατεί. Να αντισταθείς. Καλώς πολέμησαν τότε οι Έλληνες αλλά έχασαν αυτό το κομμάτι γης. Αν υπηρχαν ακόμα Έλληνες αιχμάλωτοι στη βόρεια Κύπρο, ενδεχομένως να υπήρχε κάποια δικαιολογία για πόλεμο. Αλλά οι Κύπριοι ζουν ελεύθεροι στο υπόλοιπο, και τουλάχιστον βιωτικά έχουν αποκατασταθεί. Να γυρίσουμε για πολεμικά αντίποινα; Ακόμα και νικητές να βγούμε θα είμαστε ακόμα πιο χαμένοι. Ούτε συμφέρει ούτε είναι σωστό. Αντίθετα αυτό που θα περίμενα από την Κυπριακή και από την Ελληνική (η οποία τις τελευταίες δεκαετίες απλά δεν υπάρχει) κυβέρνηση θα ήταν διπλωματικός πόλεμος. Διπλωματικό στρίμωγμα. Να διεκδικήσεις καποια πλεονεκτήματα. Δες τι κατάφερε ο Βενιζέλος στη συνθήκη της Λωζάνης μετά την Μικρασιατική καταστροφή, όπου και εκεί ήμασταν χαμενοι.
Εκτιμώ ότι η λύση είναι ένα εννιαίο ανεξάρτητο κράτος συναποτελούμενο από Έλληνες και Τούρκους που θα ζουν ειρηνικά. Όπως και θα ήταν αν δεν είχε γίνει η εισβολή. Αν όμως οι δύο λαοί έχουν ακόμα νωπά τα τραύματα από τον πόλεμο και δεν μπορούν να συνυπάρξουν ας ζήσει ο κάθε λαός ειρηνικά στη “γωνιά” του μέχρι τα πάθη να τα απαλύνει ο χρόνος (όχι η λήθη αλλά ο χρόνος).
Αδελφέ, αναφέρετε:”Όσοι είναι εγκατεστημένοι πριν το ’74 θα πρέπει να παραμείνουν στα σπίτια τους και να απολαμβάνουν αντίστοιχα δικαιώματα, με αυτά των ομοεθνών τους στην Θράκη.”…επιτρέψτε μου,αλλά έτσι η εκμετάλλευση τους θα συνεχίζεται και διαιωνίζεται! Η μειονότητα της Θράκης απολαμβάνει πληθώρα δικαιωμάτων (παραχωρήσεων-διευκολύνσεων) εις βάρους των ντόπιων και υπολοίπων Ελλήνων. … άλλο και πολύ-πολύ μεγάλο θέμα…ας μη το ανοίξουμε παρακαλώ…ποιος ξέρει τι θα ακούσουμε και σε ποιο σημείο θα σπάσει το πιεσόμετρο!
..Με κούρασε το θέμα και με πόνεσαν οι θέσεις των “σαλονιών”, ειλικρινά. Και οι πλέον φιλήσυχοι καταντούν αγρίμια διαβάζοντας τες!
Αποχωρώ απο τη συζήτηση απευθύνοντας μια υπενθύμιση στους αδελφούς, επι του παρόντος, Κυπρίους: “Ο Θεός υπέγραψε την ελευθερία της Ελλάδος (όλης) και δεν παίρνει την υπογραφή του πίσω”…”έγγραφο” με ανοιχτή ημερομηνία!!!
Η αλήθεια είναι “Νεοσσέ”, ότι όταν έγραψα τα σχετικά με τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Μουσουλμάνοι της Θράκης, θεωρούσα βέβαιο, ότι τουλάχιστον δεν παραβιάζονται τα ανθρώπινα και πολιτικά τους δικαιώματα εκ μέρους τις ελληνικής πολιτείας. Και ήθελα μ’ αυτό να τονίσω ότι η περίπτωση ύπαρξης τουρκοκυπριακής μειονότητας εντός μίας ενιαίας Ελληνικής Κύπρου δεν θα συνεπαγόταν νομοτελειακά τη ρατσιστική και μισαλλάδοξη μεταχείριση της, από την πλευρά της ελληνικής διοίκησης.
Αλλά δεν μπορούσα ούτε να διανοηθώ ότι η κατάσταση στη Θράκη έχει εκτροχιαστεί στο βαθμό που με πόνο και αγανάκτηση περιέγραψες. Δεν περίμενα ότι η μουσουλμανική μειονότητα χαίρει τέτοιων προνομίων!!!Τί να πω; Μόνοι μας σκάβουμε το λάκκο μας… Ευχαριστώ για την πολύτιμη επισήμανσή σου προκειμένου να αποφευχθούν άσκοπες παρανοήσεις!
Εντελώς τυχαία διάβασα τα παραπάνω και θα ήθελα να εκθέσω κάποιες σκέψεις μου΄.
*Αν δεν κάνω λάθος πριν το ’40 οι τότε ηλικιωμένοι έλεγαν ότι η νεολαία της εποχής ήταν “βουτυρόπαιδα”. Αυτά τα “βουτυρόπαιδα” όμως απέδειξαν ότι “οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”.
*Βάσει των τακτικών που ακολουθούνται στη διεθνή πολιτική, εάν ο Κόφι Ανάν και οι συνεργάτες του πιθανολογούσαν ότι με τόσο μεγάλο ποσοστό θα απορριπτόταν το σχέδιο, δεν θα το πρότειναν. Εφ’ όσον τόσο καιρό σχεδιαζόταν και απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να “περάσει”, εάν μπορούσαν να προβλέψουν το αποτέλεσμα δεν θα “έμπαιναν στον κόπο” να υποστούν αυτή την ταπείνωση. Κι όμως οι Έλληνες και πάλι ξάφνιασαν ευχάριστα (ή δυσάρεστα για άλλους).
*Θέλω να πω με τα δυο αυτά περιστατικά πως η ιστορία απέδειξε ότι οι Έλληνες στις δύσκολες στιγμές πάντα συσπειρώνονται. Θέλω επίσης να πιστεύω πως αν η πατρίδα μας καλέσει ακόμα και αυτοί που έχουν εντελώς μηδενιστικές απόψεις θα υπερασπιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ως κράτος.
Αλλά μην περιμένουμε να φτάσουμε στο έσχατο σημείο. Πλέον το παιχνίδι δεν γίνεται με όπλα, αυτά είναι το τελευταίο καταφύγιο. Πριν από αυτά υπάρχει το όπλο του λόγου. Και αν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε αυτά που μας ανήκουν αυτά που όπως λέει ο Ζωτικός ήταν χώματα ανέκαθεν ελληνικά (δεν μπαίνω στο δαίδαλο να εξετάσω γιατί μας ανήκουν), τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αντιλαμβανόμαστε κυρίως με τις τρέχουσες συγκυρίες ότι παίζονται πολλά στα διπλωματικά τραπέζια. Μην κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε. Οι φιλελεύθερες αντιλήψεις μας και οι θέσεις περί φιλίας δεν είναι απορριπτέες αλλά να ξέρουμε υπό ποιες συνθήκες θα τις χρησιμοποιούμε.
*Μην περιμένουμε να δούμε την Ελλάδα να περιορίζεται γύρω από την Αθήνα για να ξυπνήσουμε. Ούτε εθνικιστές ούτε τοπικιστές είναι όσοι υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Φτάσαμε στο σημείο να διαστρεβλώνουμε τα πράγματα για να κρύψουμε την αδυναμία μας να κρατήσουμε τα όσα έχουμε. Κανείς δεν κατηγόρησε τους Αρμένιους ως εθνικιστές επειδή διεκδίκησαν και πέτυχαν να αναγνωριστεί η γενοκτονία. Γιατί εμείς να ντρεπόμαστε ακόμα και να αναφέρουμε τη γενοκτονία των Ποντίων; Γιατί να θέλουμε να λέμε την καταστροφή της Σμύρνης ως “συνωστισμό στο λιμάνι”; Γιατί να αρνούμαστε την ελληνικότητα της Σμύρνης; Και τόσα άλλα που κρύβουν κατ’εμέ αδικαιολόγητο κομπλεξισμό.
*Ας μην περιμένουμε να κληθούμε στα όπλα λοιπόν (είμαι σίγουρη ότι τότε θα ταρακουνηθούμε). Άλλα ήρωες για μένα δεν είναι μόνο όσοι έδωσαν το αίμα τους για την Ελλάδα -ναι αυτοί είναι μπροστάρηδες- ήρωες όμως είναι και όσοι άγνωστοι (ομογενείς ή μη) υπερασπίζονται τη χώρα μας στα διεθνή fora.
(Κάποιες σκόρπιες σκέψεις παραθέτω, ως σημεία προβληματισμού)
Ευχαριστώ!!!!
Γεια σας. Βλεπω ότι η κουβεντα καλα κρατει. Καλο αυτό. Επιτρεψτε μου να κανω καποιες επισημανσεις πανω στα διαμειφθεντα:
1. Δε μου αρεσε ο χαρακτηρισμος «Forum» για τη συζητηση που κανουμε. Forum (ηλεκτρονικο) σημαινει συνηθως διαδικτυακη πλατφορμα συζητησης αγνωστων μεταξυ τους προσωπων. Το ότι γραφουμε οι περισσοτεροι με ψευδωνυμα δε σημαινει ότι δε γνωριζουμε ο ενας τον άλλο. Κι όποιος δε μας γνωριζει, ας συναντηθουμε από κοντα να συστηθουμε.
2. Νομιζω ότι δεν ειμαστε ηλεκτρονικα ρομποτ, συνεδριο ιστοριας η διπλωματες για να παραθετουμε τις αποψεις μας με απολυτη νηφαλιοτητα εν ειδει μνημονιου. Δε συζηταμε για να λυσουμε το Κυπριακο (αυτό είναι σαφες). Συζηταμε ως προσωπα, και ως Γιωργος προτιμω να εκφραζουμε και τις ανθρωπινες αντιδρασεις μας.
3. «Πώς μπορώ να είμαι Χριστιανός και όμως να τίθεμαι εναντίον συνανθρώπων μου;». Δεν τιθεμαι εναντιον, αλλα ισταμαι ακλονητος. Αυτή νομιζω ότι είναι η διακριση. Και στεκομαι ακλονητος σημαινει δεν ξεγραφω τα δικια της φυλης μου γιατι δεν εχω δικαιωμα να το κανω.
4. Φρονω πως η επιστροφη των προσφυγων, εστω και της τριτης γενιας, στην πατριδα τους και στην περιουσια τους (δε λεω «στην ιδιοκτησια», αλλα αυτό συνεπαγεται την πληρη αποζημιωση τους από τους εποικους) ειναι και νομιμη και ηθικη.
5. Η δικαιοσυνη είναι μια αρετη δυσευρετη στους ανθρωπους. Κάθε πλευρα αναποφευκτα βλεπει τα πραγματα από τη δικη της οπτικη γωνια. Οι Τουρκοκυπριοι επιθυμουν την απορροφηση στην Τουρκια, καποιοι Ελληνοκυπριοι την ενωση με την Ελλαδα και οι επιτηδειοι παγκοσμιοποιητες (εν οις και οι πρωην αποικιοκρατες) την «ανεξαρτησια» που καταληγει στην εξαρτηση. Και οι τρεις το κανουν από αισθημα δικαιοσυνης. Όμως ποιοι εχουν δικιο; Εχω την εντυπωση ότι μονο ο Θεος μπορει να αποδωσει δικαιοσυνη. Και θα το κανει με τον καλυτερο τροπο. Ας τον παρακαλεσουμε.
6. Νομιζω ότι στο συνολο της η παρουσα συζητηση θα μπορουσε να παρει άλλη τροπη, αν διναμε στη συζητηση θρησκευτικο και όχι εθνικο περιεχομενο. Η Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια ηταν μεγαλη, επειδη ακριβως δεν προεκρινε τις εθνικες διαιρεσεις, αλλα τη θρησκευτικη ταυτοτητα. Αυτή είναι η παραδοση της φυλης μας, τουλαχιστον μετα την εις Χριστον επιστροφη της. Ας μην την παραγραφουμε. Οι Ελληνες πρεπει να ειμαστε πρωτα από όλα Χριστιανοι, αλλιως κατανταμε Αμερικανακια.
Στο σημειο αυτο επιτρεψτε μου να ευχηθω καλο καλοκαιρι και καλη ανταμωση. Να ευχεστε.