Loading...Έχεις αναπάντητα ερωτήματα και άλυτες απορίες;
Ήρθε η ώρα σου!
Την Τρίτη 01 Δεκεμβρίου στις 8 μ.μ., στο εντευκτήριό μας, Αλεξ. Σβώλου 42, ο ιεροκήρυκας της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, Αρχιμ. π. Μιχαήλ Σαντοριναίος, θα συζητήσει μαζί μας εφ’ όλης της ύλης.
Μην το χάσεις, γιατί θα χάσεις…
Πάρα πολύ καλή κίνηση, παιδιά!!
Αλλά δεν αρκούν οι προσπάθειες μόνο στη Θεσσαλονίκη!
Ας υπάρξουν αντίστοιχες και σε Αθήνα-Πάτρα!
Εγω θα συμπληρωσω να υπάρξουν αντίστοιχες προσπάθειες σε Αθήνα και σε Πάτρα με τον π.Μιχαήλ Σαντοριναίο!!!
Ανοιχτή συζήτηση+π.Μιχαήλ= ΑΠΟΛΑΥΣΗ! Σου δίνεται η δυνατότητα να θίξεις οποιοδήποτε θέμα επιθυμείς και σε απασχολεί και να εισπράξεις την πιο ολοκληρωμένη και ουσιαστική απάντηση!Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται!
ε καλα μην ζηταμε και πολλα!
ο π. μιχαηλ ειναι στην θεσσαλονικη!
πιστευω υπαρχουν ανθρωποι κ στις αλλες πολεις ετσι ωστε να υπαρξουν αντιστοιχες συζητήσεις
Σίγουρα υπάρχουν και στις άλλες πόλεις οι κατάλληλοι άνθρωποι για να απαντήσουν σε ερωτήσεις εφ’ όλης της ύλης.Αρκεί να τους γίνει η πρόταση από εμάς τους ίδιους.Δεν υπάρχει λόγος να διστάζουμε να ζητήσουμε κάτι τέτοιο.
Ερωτήσεις που απαντήθηκαν:
1. Ο αββάς Ησαΐας γράφει ότι ο Θεός αφήνει πειρασμούς σ’ αυτούς που Τον αγαπούν. Για ποια αιτία γίνεται αυτό;
2. Τι σημαίνει “όν αγαπά Κύριος παιδεύει”;
3. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: “ο θέλων ουν συναθλήσαι εις τον Σταυρόν μετά του Χριστού οφείλει συγκοινωνός γενέσθαι των παθημάτων αυτού και αεί έχειν την ειρήνην”. Τι σημαίνει αυτό;
4. Υπάρχει περίπτωση μετά από την τήρηση των εντολών του Θεού να ακολουθεί θλίψη, πόλεμος με το διάβολο, ή και θάνατος;
5. Τι είναι η κατά Θεόν λύπη;
6. Ο Χριστιανός νιώθει πραγματική ευτυχία; Οι ανήθικοι αμαρτωλοί δεν νιώθουν ευτυχία; Και αν όντως νιώθουν δυστυχία, γιατί την υπομένουν;
7. Γιατί ο Θεός-Πατέρας και ο Υιός ορίσθηκαν σαν άνδρες; Ισχύει πως αν ο Χριστός είχε γεννηθεί σε γυναικοκρατούμενη κοινωνία, ίσως ήταν άλλο το φύλο του; Μήπως δηλαδή ο Θεός “δημιουργήθηκε” από τους ανθρώπους;
8. Είναι κορόιδο ο Χριστιανός; Γιατί;
9. Λένε πως κάθε κακό και συμφορά είναι θέλημα Θεού. Είναι όμως ο πόλεμος; Με ποιο κριτήριο “χαρακτηρίζεται” ένας πόλεμος “δίκαιος” ή “άδικος”, όχι από εμάς, αλλά από τον ίδιο το Θεό;
10. Με ποιον τρόπο μπορούμε ως Χριστιανοί να συμμετάσχουμε στα συλλογικά όργανα των Σχολών μας;
11. Γιατί κάποιοι κατηγορούν τις οργανώσεις και τις αδελφότητες; Ποια η στάση μας απέναντί τους;
Άντε, και του χρόνου!
Ως μέλος της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης αλλά και ως φοιτητής με αναζητήσεις οφείλω να εκφράσω την άποψή μου με σεβασμό αλλά και θάρρος σχετικά με τις περιβόητες “ανοιχτές συζητήσεις”. Σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη, οι συναντήσεις αυτές κάθε άλλο παρά “ανοιχτές” μπορούν να χαρακτηριστούν. Πρακτικά, αυτό που συμβαίνει κάθε φορά (σε τρεις έχω ήδη συμμετάσχει – εύχομαι να έχει αλλάξει το πνεύμα ή η συνθήκη) είναι η υποβολή προκαθορισμένων ή τετριμμένων θεμάτων που απλά περιχαρακώνουν τα μέλη που βαυκαλίζονται στην αίσθηση της ψευδο-ενδοομάδας χριστιανών φοιτητών που έχουν δήθεν ποιοτικές αναζητήσεις και βάλλονται από παντού. Έτσι, δεν γίνεται σχεδόν ποτέ συζήτηση, αλλά υποβολή ερωτήσεων στον αρκετά και πάντα κουρασμένο π.Μιχαήλ, σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα με μόνο αγόρια ως ακροατές και με μια γενικόλογη κάθε φορά τοποθέτηση-απάντηση του π.Μιχαήλ επί παντός μη ειδικού επιστητού.
Ειλικρινά, ζητώ συγνώμη που οφείλω να καταθέσω την γνώμη μου, αλλά ουδέποτε ένιωσα “απόλαυση” ή “εντυπωσιασμό” από τον τετριμμένο και πανθομολογούμενα “μπλαζέ” λόγο του π.Μιχαήλ..και από την προσωπολατρεία που επισκιάζει την αντικειμενική ματιά στη θεματική που αναφέρομαι. Όσο για τα θέματα, δεν διαφωνώ, αφού όμως έχουν θιγεί βασικότερα και σημαντικότερα ζητήματα της φοιτητικής μας ζωής. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να μας πει ο π.Μιχαήλ πόσοι από τους Ομαδάρχες μας έχουν λάβει το Πτυχίο τους στην ώρα τους, πόσοι είναι άριστοι στις Σχολές τους και πως μπορεί να συνδυαστεί ο Αγώνας για το Χριστό με τον Αγώνα για τις Σπουδές? θα ήθελα πραγματικά να μάθω εαν υπάρχουν Δρασίτες που είναι οι “σημαίες” στη Σχολή τους όχι μόνο για το ήθος και την πίστη τους αλλά και για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις…γιατί εγώ βλέπω οτι οι περισσότεροι μάλλον υποαπασχολούνται με το Πανεπιστήμιο..Είναι απλά ένα θέμα συζήτησης…Βέβαια..για διαφωνίες ούτε λόγος στην “Ανοιχτή” Συζήτηση…
Με το θάρρος της γνώμης μου, επιτρέψτε μου και πάλι να ζητήσω συγνώμη και να προτείνω κάτι. Σε μια ανοιχτή συζήτηση ανάμεσα σε χριστιανούς νέους φοιτητές χρειάζεται παλμός, σπίθα, διαλεκτική, διαφωνίες…και αυτό μόνο ο κ. Δομουχτσής μπορεί στη Θεσσαλονίκη να μας το παρέχει…Ας τον δοκιμάσουμε..
Σας Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Kyrinaios, αν και σε γενικές γραμμές σε καταλαβαίνω, θα ήθελα με το ίδιο σεβασμό και θάρρος να σταθώ σε κάποια σημεία. Άλλωστε θα το ήθελες κι εσύ να ακούσεις μια απάντηση. 🙂
Πρώτα από όλα, δε μου άρεσε κι εμένα αυτή η “υπερβολική” αναφορά σε πρόσωπα που ξεκίνησε σχεδόν από την πρώτη απάντηση στην παρούσα ανάρτηση και έπειτα συνεχίστηκε.
Θα διαφωνήσω όμως στο ότι οι συζητήσεις αυτές δεν είναι “ανοικτές” και στη γενικότερη περιγραφή που έκανες. Δεν αναφέρεις πότε συμμετείχες τελευταία φορά, όμως σε όσες εγώ συμμετείχα (και ήταν περισσότερες από τρεις σε πορεία αρκετών ετών) ήταν πραγματικά ωφέλιμες και με απαντήσεις που άγγιζαν και δεν περίμενα πάντοτε και δεν ήταν τετριμμένες. Επιπλέον τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, οι ερωτήσεις βγαίνουν από μας και το ίδιο γίνεται και φέτος. Από την γιορτή υποδοχής πρωτοετών τουλάχιστον υπήρχε στο εντευκτήριο κυτίο όπου είχαν μαζευτεί πολλά χαρτάκια με ερωτήσεις. Από δε τα θέματα που συζητήθηκαν την τελευταία φορά, όπως τα ανέφερε ο Ζείδωρος παραπάνω, εγώ ευχαρίστως θα άκουγα τα 7/11, και γι’ αυτά μετάνιωσα που δεν ήμουν εκεί.
Παρακάτω την αναφορά σου σε “άδειες αίθουσες” την βρίσκω ανακριβή, τη “μόνο με αγόρια” άστοχη και τα θέματα που αναφέρεις σαν βασικότερα και σημαντικότερα της φοιτητικής μας ζωής, δευτερεύοντα αν τα συγκρίνεις με τα πνευματικά! Από πότε οι ακαδημαϊκές επιδόσεις είναι σημείο πνευματικής προόδου; Ναι, πρέπει να είναι στόχος και αρχή η κατά το δυνατόν καλύτερη επίδοση, όχι όμως στο να μπαίνει σε άμεση σύγκριση με την πνευματική ζωή! Ή μήπως όλοι οι ομαδάρχες είναι κακοί φοιτητές και οι μη ομαδάρχες καλοί φοιτητές; Και σίγουρα δεν νομίζω να το εννοούσες σε τέτοιο βαθμό, όμως η στοχευμένη αναφορά σου με προβλημάτισε.
Δεν κατάλαβα ακόμη, γιατί ζητάς συγγνώμη και γιατί, ενώ αποκρούεις μια προσωπολατρία, καταλήγεις με μια άλλη (ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει ομιλία στις 15/12 ;-))!
Θα μπορούσα να επεκταθώ, αλλά τέτοιου είδους διαφωνίες νομίζω ΔΕΝ λύνονται πίσω από την ανωνυμία και το απρόσωπο του διαδικτύου. Σε καλώ και σε παρακαλώ να επέμβεις ΕΣΥ στην επόμενη “ανοικτή” συζήτηση για να βγάλεις μόνος σου τα εισαγωγικά!
Νομίζω ένα από τα θέματα που πραγματικά θα πρέπει να σηζητήσετε “ανοιχτά” την επόμενη φορά στις πνευματικές συζητήσεις σας θα πρέπει να είναι “Το Σύνδρομο του Πνευματικού Πρωτοπαλληκαρισμού και η Ψευδαίσθηση της Ομαδαρχικής Παντοδυναμίας”…Νομίζω θα βοηθήσει πολύ..τουλάχιστον εμένα..Κατά τα άλλα, σεβόμενος πλήρως το χώρο, τη δυναμική του, τις απόψεις αλλά και τις αντοχές του, σταματώ εδώ την συζήτηση επί της “ανοιχτής” συζήτησης, γιατί εάν φύγουν τα εισαγωγικά θα πρέπει να πέσουν και οι μάσκες..και νομίζω οτι μέσα στο χριστιανικό πνεύμα της αλληλοπεριχώρησης και της εμπερίεξης (νομίζω οτι κάποτε το λέγανε “μακροθυμία”) δεν χωράνε αυτές οι αντιδικίες.. Ευχόμενος μέσα σε ένα τέτοιο μακροθυμικό πνεύμα να ερμηνεύσετε και τις απόψεις μου, προσδοκώ ανάσταση συζητήσεων!…
Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Θα καταγραφεί για την επόμενη συζήτηση. Παρακαλούμε τα αγαπητά μέλη του ιστοχώρου να θέσουν τα ερωτήματά τους εγκαίρως. Ειδικά οι ενιστάμενοι…
Kyrinaios, τώρα δε σε καταλαβαίνω. 🙁
Ζητάς να “συζητήσετε” (εσείς), ενώ θέλεις να βοηθηθείς κι εσύ. Δεν αποδέχεσαι την πρόσκληση να έρθεις και να “ρίξεις τις μάσκες” εσύ ο ίδιος. Τελικά δεν θέλεις να φύγουν τα εισαγωγικά. Τότε ποιος ο λόγος να εκφράσεις τους προβληματισμούς σου, αν δεν θέλεις να διορθώσεις;
Και αν μέσα στο χριστιανικό πνεύμα της αλληλοπεριχώρησης, της εμπερίεξης και της μακροθυμίας δεν χωράνε αυτές οι αντιδικίες (δεν το βλέπω ακριβώς έτσι εγώ), τότε δε χωράνε και οι αδελφικές ψυχρότητες.
Η δε αγνώστου σε μας λόγου επίμονη στοχευμένη αναφορά σου σε ομάδα ατόμων, που δεν αποτελεί μάλιστα τυπικά κομμάτι της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης (απλά τοποθετούνται εκεί λόγω ηλικίας και φοιτητικής ιδιότητας και μάλιστα όχι όλοι, αφού κάποιοι από αυτούς ανήκουν και πάλι ηλικιακά και λόγω επαγγελματικής πλέον δραστηριότητας στον Τομέα Επιστημόνων) με προβληματίζει περισσότερο.
Συμφωνώ όμως απόλυτα, όπως και είπα στην προηγούμενη απάντησή μου, ότι ο χώρος αυτός δεν μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην επίλυση τέτοιων ζητημάτων. Γι’ αυτό και κατέληξα και καταλήγω πάλι στο να σου απευθύνω πρόσκληση για πιο στενή προσωπική προσέγγιση.
@Zeidoros
Ναι, καλά κάνεις και μας το θυμίζεις!
Μπορούμε αν θέλουμε να προτείνουμε θέματα εδώ με την υποβολή απάντησης ή αν δεν θέλουμε να δημοσιεύονται, υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
1. Το αν ένιωσες ή όχι “απόλαυση” από τον “μπλαζέ” λόγο του π.Μιχαήλ είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα…
2. Το αν είμαστε καλοί ή όχι στις σχολές μας δεν φταίει ο π.Μιχαήλ ή η Χ.Φ.Δ, αλλά εμείς οι ίδιοι..(πάντως υπάρχουν παραδείγματα τέτοιων φοιτητών που ζητάς)..και αν έχεις πίστη στο Θεό όλα γίνονται!!
3. Τι είναι πιο σημαντικό; Να κάνεις ιεραποστολή ή να πάρεις πτυχίο στην ώρα σου; Και στο κάτω κάτω αν κάνεις ιεραποστολή και έχεις και ΠΙΣΤΗ στο ΘΕΟ (και Του το ζητάς αυτό) και το πτυχίο θα πάρεις στην ώρα σου!
Υ.Γ.1. Τέλος μήπως να βλέπαμε αν φταίει ο κακός μας εαυτός ή ο πονηρός για αυτά που παραπονιόμαστε;;
Υ.Γ.2. Και ο απόστολος Πέτρος ψαράς ήταν αλλά τα παράτησε όλα για να γίνει “φως και άλας της γης”…
Η ανοιχτή συζήτηση σε αντίθεση με τις σεβαστές αλλά άστοχες, κατά τη γνώμη μου, παρατηρήσεις του Kyrinaiou, είναι απ’ τις καλύτερες εκδηλώσεις που οργανώνει η Χ.Φ.Δ. γιατί:
1)υπάρχει μια ζεστή και οικογενειακή ατμόσφαιρα(30 περίπου ατόμων), στο οποίο συμβάλλει νομίζω το ότι είμαστε μόνο αγόρια.
2)με την άρτια οργάνωση των τελευταίων συζητήσεων, προβλέπεται μία αρκετά ικανοποιητική χρονική περίοδος προπαρασκευής και ετοιμασίας των ερωτήσεων, χωρίς να καταργείται το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων και αντερωτήσεων κατά τη διάρκεια του συζητηρίου.
3)δεν αναλώνεται ο χρόνος στην ανάλυση ενός μόνο θέματος, τίθεται πλειάδα προβληματισμών, που εισπράττουν κατά την απροσωπόληπτη και αντικειμενική γνώμη των περισσοτέρων, άμεσες, σαφείς, εύληπτες, τεκμηριωμένες, ουσιαστικές και σύντομες απαντήσεις.
Υ.Γ. Το να περιγράφει δε κανείς τα κοινώς παραδεκτά προσόντα και χαρίσματα του π. Μιχαήλ, δεν αποτελεί προσωπολατρία, αλλά δόξα στον Θεό που μας έχει στείλει υπεύθυνο τέτοιου πνευματικού αναστήματος.Συμφωνούμε, βέβαια, ότι στις εξαιρετικές περιπτώσεις που αναφύονται περιπτώσεις προσωπολατρίας, αυτές καταδικάζονται…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυτές οι συναντήσεις περιέχουν ανεξάντλητο πνευματικό πλούτο, που όταν τις χάνει κανείς δεν χάνει το πρόσωπο του π. Μιχαήλ, αλλά την ευκαιρία για να μπει μέσα του η Χάρη του Θεού!
Μπλαζέ=επιδεικτικά απαθής και αδιάφορος
Νομίζω ότι η δημόσια χρήση χαρακτηρισμών για πρόσωπα που δε συμμετέχουν σε αυτό το σχολιασμό και δεν μπορούν να απαντήσουν είναι αποδοκιμαστέα.
Ναι, κι εγώ αισθάνομαι το ίδιο.
Εάν είχαν αποφευχθεί αυτοί οι χαρακτηρισμοί και κάποιες άλλες αναφορές νομίζω θα γινόταν ακόμα καλύτερη κουβέντα, η οποία συνεχίζεται. Θα ήθελα όμως προσωπικά να αποφεύγαμε τις πολλές αναφορές σε πρόσωπα που δεν συμμετέχουν μάλλον στη συζήτηση.
Κυριναίε πόνεσε πραγματικά η ψυχή μου διαβάζοντας τα σχόλια σου. Αναφέρεις ότι είσαι μέλος της Χ.Φ.Δ. και μετά καταθέτεις με σκληρό-κατά τη γνώμη μου-τρόπο την άποψη σου για τις “ανοιχτές” συζητήσεις και όχι μόνο. Αναφέρεις μάλιστα ότι οφείλεις να καταθέσεις την άποψη σου!Με έκανες να απορήσω…
Περί ανοιχτών συζητήσεων δεν μπορώ να σου απαντήσω καθώς δεν έχω συμμετάσχει όπως καταλαβαίνεις. Διέκρινα όμως ότι ο τρόπος με τον οποίο αναφέρεσαι στο πρόσωπο του πατρός Μιχαήλ είναι εσφαλμένος.
Αρχικά, αναφέρεις ότι η τοποθέτηση-απάντηση του είναι κάθε φορά γενικόλογη. Ο Γέροντας Πορφύριος αλλά και ο πατέρας Παΐσιος διευκρίνιζαν, σχετικά με τις απαντησεις που έδιναν, να μην λένε τις συμβουλές τους σε άλλους ανθρώπους γιατί δε θα φέρουν τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι σε μια αίθουσα με 10,20,30 άτομα δεν είναι δυνατόν να δωθεί μια ειδική απάντηση στον καθένα. Ο καθένας χρειάζεται το κατάλληλο φάρμακο για την δική του περίπτωση και αυτό θα το πάρει ίσως μιλώντας ιδιαιτέρως με τον πνευματικό του.
Έπειτα κατηγορείς την προσωπολατρεία. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αγαπά περισσότερο κάποια άτομα. Αρκετά παιδιά στη Χ.Φ.Δ. Θεσσαλονίκης εκτιμούν, σέβονται και αγαπούν ιδιαιτέρως τον π. Μιχαήλ για δικούς τους λόγους. Εφόσον δεν ξέρεις τι βιώματα έχουν αυτά τα άτομα δε θεωρώ ότι πρέπει να ερμηνεύεις τη στάση τους ως προσωπολατρεία.
Ακόμα θα ήθελα να σταθώ λίγο στην ερώτηση που κάνεις στον π. Μιχαήλ για τις επιδόσεις που έχουν οι “Δρασίτες” στις σχολές τους. Με ποια λογική απευθύνεις αυτή την ερώτηση στον π.Μιχαήλ; Οι φοιτητές που είμαστε μέλη της Χ.Φ.Δ. είμαστε ενήλικα και ελεύθερα άτομα. Το τι επιδόσεις επιθυμούμε να έχουμε στη σχολή μας, το τι προτεραιότητες θέτουμε στη ζωή μας και το πως συνδυάζουμε τον Αγώνα για το Χριστό με τον Αγώνα για τις Σπουδές το επιλέγουμε ελεύθερα μόνοι μας. Κανένας ποτέ δε μας αναγκάζει να κάνουμε κάτι που δεν το επιθυμούμε, γιατί και η υπακοή με τη θέληση μας γίνεται.
Καταλήγωντας θα ήθελα να σε παρακαλέσω πολύ, αν το θέλεις και εσύ, να επιδιώξεις να μιλήσεις με τον ίδιο τον π.Μιχαήλ για να του απευθύνεις τις ερωτήσεις σου και να του εκθέσεις τους προβληματισμούς σου. Λυπάμαι αλλά το σχόλιο σου αναφέρεται με υποτιμητικό τρόπο στο πρόσωπο του σε ένα χώρο που έχουν προσβαση πολλά άτομα τα οποία δεν έχουν προσωπική άποψη για τον ίδιο και ίσως σκανδαλιστούν. Όφειλες λοιπόν να είσαι προσεκτικότερος.
Προσωπικά έχω δει τον πατέρα Μιχαήλ μια φόρα μόνο και θεωρώ ότι ο σεβασμός προς όλους τους πατέρες της Εκκλησίας μας ανεξαιρέτως επιβάλλεται.
Να με συγχωρείς εσύ,ο π.Μιχαήλ που αναφέρθηκα ονομαστικά στο πρόσωπο του χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά και όλοι όσοι θα διαβάσουν το σχόλιο μου που σας κούρασα.
Ευχαριστώ.
Αδελφέ Κυρηναίε,
κάποτε μου είπε ο πνευματικός μου ότι υπάρχει Θεός, απλά δεν υπάρχουν μάτια για να τον δουν. Κατ’ επέκταση, θέλω να σου πω ότι έχεις κάποια όραση, αλλά έχει ένα συγκεκριμένο μήκος, μέγεθος (κοντόθωρος). Δε φτάνει για να εκφράσει μία αντικειμενική άποψη για τον πατέρα Μιχαήλ.
Με λίγα λόγια, συμφωνα με τους νηπτικούς πατέρες της Εκκλησίας μας, οι τοποθετήσεις σου κρύβουν το λεγόμενο κρυφό θέλημα, που έχει μήτρα τον εγωισμό και αφορμή τη συγκατάβαση.
Το ότι ποτέ δεν ένιωσες απόλαυση, εντυπωσιασμό ή κάτι παρεμφερές, σε πληροφορώ ότι αυτό δεν οφείλεται στον υποτιθέμενο “μπλαζέ” λόγο του π. Μιχαήλ, αλλά σε σένα τον ίδιο. Δηλαδή λένε οι πατέρες ότι από μας εξαρτάται το πόσο θα ωφεληθούμε από τα γεγονότα-περιστάσεις-κουβέντες-εκφράσεις που συναλλάσσουμε με άλλους.
Ο πνευματικός άνθρωπος βάζει τον πήχυ ψηλά, έχει παλμό και σπίθα και ενέργεια εν ώρα προσευχής. Έχει διαλεκτικότητα σε πνευματικά θέματα, αφού πρώτα έχει αποκτήσει τη λεγόμενη πείρα-εμπειρία-χάρη Θεού, εκφράζοντας άποψη δίχως να κρίνει.
Απ’ ό,τι φαίνεται, έχεις ιδιοτελή απόρριψη εναντίον του συγκεκριμένου προσώπου. Μάθε πως ο ιερέας είναι σαν το κάρβουνο. Αν τον πιάσεις αναμμένο, θα καείς. Αν τον πιάσεις σβηστό, θα γεμίσεις στάχτη.
zeidore!!πριν περασει ένας χρόνος για να μας γραψεις τα άλλα ερωτηματα…
σε παρακαλω κανε εναν κοπο μιας και δεν γινεται να παρουμε ολη την ομιλια, να γραψεις καποια αποσπασματα των απαντησεων που κατα σε ηταν οι καλυτερες….
να σε ευχαριστησω απο τωρα…οχι μονο εγω αλλα και τοσοι άλλοι που θελουν να εχουν αμεση προσβαση στις ομιλιες..!
Θα προσπαθήσω να κάνω μια απομαγνητοφώνηση. Πάντως, η επόμενη Ανοιχτή Συζήτηση θα γίνει το Γενάρη. Δεν είναι και τόσο μακριά…
ευχαριστω πολυ που εισακουσθηκα…
συζητησεις κι ομιλιες γινονται συχνα, εμεις ομως βρισκομαστε μακρια και δεν μπορουμε να παρακολουθησουμε τιποτε…
πραγματικα εδω που ειμαι δεν γινεται τιποτε πνευματικο…
Αναζητητή, να με συγχωρείς. Δεν υπάρχει ευλογία για δημοσίευση των ανοιχτών συζητήσεων. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε απομαγνητοφώνηση. Κάποια διάλεξη ίσως…
Απο τις καλυτερες συζητησεις που εχω συμμετασχει.ο π.Μιχαηλ εντυπωσιακοτατος ……
Με αφορμή που δόθηκε, να σημειώσουμε εδώ το εξής:
Σε κάθε περίπτωση που παρατηρείτε μεγάλη καθυστέρηση στην εμφάνιση μιας απάντησης που υποβάλατε και πιθανολογείτε απόρριψή της από τη διαχείριση, ελέγξτε πρώτ’ απ’ όλα την ηλεκτρονική σας αλληλογραφία στη διεύθυνση την οποία δώσατε κατά την υποβολή της απάντησης για σχετικό μήνυμα. Σε αυτή την περίπτωση και σε κάθε άλλη παρόμοια, κατά την οποία θέλετε να απευθυνθείτε στη διαχείριση του ιστοχώρου, αυτό πρέπει να γίνεται μέσω e-mail και όχι με υποβολή σχολίου στον ιστοχώρο.
Αν δεν βρείτε σχετικό e-mail (προσπαθούμε να στέλνουμε το συντομότερο δυνατό εξηγώντας το πρόβλημα), μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε τη διεύθυνση που δηλώνεται στη σελίδα επικοινωνίας, για να λύσουμε το οποιοδήποτε ζήτημα.
Τι είναι μια ανοιχτή συζήτηση; Τι σημαίνει ανοιχτή; Τι σημαίνει συζήτηση; Τι δυναμική προσφέρει η διαφωνία σε μια τέτοια συζήτηση; Τι θα μπορούσε να αλλάξει στον τρόπο διεξαγωγής;
Όποιος καλοδιάθετα θέλει να εκφραστεί πάνω σε αυτά, καλό είναι να το κάνει. Εξ άλλου, στις εκκλησιαστικές ομάδες, όπως και γενικότερα στην πνευματική ζωή, δεν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας. Let’s change, λοιπόν.
[Υποθέτω ότι σχόλια του τύπου “εμένα μου αρέσει πολύ και δε νομίζω ότι χρειάζεται κάποια αλλαγή” είναι περιιτά…]
Με αφορμη το όνομα Κυρηναίος θα ηθελα να σας γραψω τους στιχους ενος υπέροχου τραγουδιου που ονομαζεται
Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ
Αν κουβαλας βαρύ σταυρό στην πλάτη
και δεν αντέχεις άλλο μοναχός,
σαν Κυρηναίος τώρα Εκείνος θα’ρθει
για να σηκώσει το δικό σου το σταυρό.
ΕΠΩΔΟΣ
Το Γολγοθά σου να μην τον φοβάσαι,
ακόμα κι ο θάνατος είναι νεκρός!
Για σένα εκείνος πάντα-να το θυμάσαι-
έγινε άνθρωπος κι ας είναι Θεός!
Για να σε σώσει απ’της ψυχής τα πάθη,
πέθανε σαν ταπεινωμένος φονιάς!
Μα κατετρώπωσε το κράτος του Άδη
κι Αναστημένος την Ανάστασή σου ζητά!
Κι αν ο ιδρώτας σου σαν αίμα στάζει,
γιατί είν’ο αγώνας σου πολύ σκληρός,
σα Βερονίκη τώρα Εκείνος θα’ρθει
για να σκουπισει τον ιδρώτα σου με φως!
Κι αν απ’την κούραση κάποιας σου μάχης
αναφωνήσεις και συ “διψώ”,
Ρωμαίος στρατιώτης τώρα Εκείνος θα’ρθει
όχι με ξύδι αλλά με δροσερό νερό!
Ας το αφιερώσει όποιος θέλει στον εαυτό του, διότι όλοι μας κουβαλάμε έναν σταυρό…άλλος μεγαλύτερο και άλλος μικρότερο..Υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να πούμε “διψώ” αλλά διαλέγουμε λάθος τρόπο για να το εκφράσουμε…
Διψα η ψυχή μας τον Κύριο…
Αναζητητή πολύ ωραίο το τραγούδι..
Καλημέρα σε όλους.
Δηλώνοντας σαφώς οτι δεν αναιρώ και δεν ανακαλώ ούτε κόμμα ή τόνο από όσα έγραψα και αποποιούμενος ενοχών και ύφους απολογίας, προς αποφυγή οποιασδήποτε εκτροπής, παίρνω την ευθύνη να κλείσω το θέμα που με θάρρος τόλμησα να ανοίξω. Η οποιαδήποτε τοποθέτησή μου αφορούσε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ τον τρόπο που γίνονται οι “ανοιχτές” συζητήσεις και όχι την ΧΦΔ ή οποιοδήποτε άλλο κομμάτι αυτής της χριστιανικής προσπάθειας, καρπός του οποίου είναι η ζωή μου. Αναφορικά με τον π.Μιχαήλ, αναφέρθηκα επίσης ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ στον τρόπο που διαχειρίζεται τις “ανοιχτές” συζητήσεις και πουθενά αλλού ή σε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο ή χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Επομένως, υπεργενικεύσεις και συμβουλές (τις οποίες διαβάζω προσεκτικά αλλά καλό είναι να θυμόμαστε πάντα οτι “δεν πετούν πέτρες όσοι μένουν σε γυάλινα σπίτια”) το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι απλά να αποδεικνύουν την πλήρη ανυπαρξία “ανοιχτότητας” σε οποιονδήποτε διαφωνεί έντονα ακόμη και υπό την προστασία της ανωνυμίας με τον τρόπο που διεξάγεται μια διαδικασία, πόσο μάλλον σε μια “συζήτηση” υπό καθεστώς διαφωνίας. Θεωρώ δε, τις πνευματικές φιλίες και ευκαιρίες στις οποίες συμμετέχω στην ΧΦΔ Θεσσαλονίκης ιδιαίτερα σημαντικές και ανυπέρβλητα βοηθητικές στον πνευματικό μου αγώνα. Με αυτή τη σκοπιά, δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω διατύπωσης γνωμών. Τουλάχιστον, όχι από εμένα. Κλείνοντας αυτήν την με πολύ θάρρος και περίσκεψη αλλά και άκρως αληθινή από πλευράς μου τοποθέτηση και με πλήρη συναίσθηση των συνεπαγόμενων αντιδράσεων, ευχαριστώ για την φιλοξενία. Θεωρώ το θέμα οτι έχει λήξει, παρόλο που οι πέτρες στη λίμνη πέφτουν εδώ και καιρό..
Δυστυχώς, Κυρηναίε, το μήνυμά σου δεν έφτασε καλά σε όσους διάβασαν τις απαντήσεις σου. Και σε αυτό δες μήπως έφταιγε όχι το περιεχόμενο, αλλά ο τρόπος και το ύφος με το οποίο το επένδυσες. Το οποίο ύφος —με την προσωπική μου αίσθηση πάντα— εξακολουθεί να υπάρχει ενώ προσπαθείς να κλείσεις το θέμα, αφήνοντας πάλι υπονοούμενα.
Να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που προσπάθησαν να σε νοιώσουν και να εξάγουν προβληματισμούς μέσα από τους προβληματισμούς σου και ενδιαφέρθηκαν να τους προτείνουν σαν θέματα προς συζήτηση σε επόμενη παρόμοια εκδήλωση. Δεν αισθάνθηκα όμως την πρόθεσή σου, εκτός από το να καταδείξεις κάτι που αισθάνεσαι προσωπικά, να κινηθείς και προς αποκατάστασή του μέσα σου.
Λίγο ο γραπτός λόγος, λίγο το ύφος, μπορεί να μας οδήγησαν σε παρεξηγήσεις· να μας συγχωρείς. Εξέτασε όμως μια τελευταία φορά αν έφταιγαν μόνο “οι άλλοι” και για πολλοστή φορά: έλα επιτέλους να τα πούμε από κοντά αν δεν το έχεις κάνει ήδη! Τι στο καλό! Τόσες πνευματικές φιλίες έχεις στη Δράση, μην τα παρατάς έτσι!
Αγαπητέ Κυρηναίε,
μπήκες χθες και έκανες το σχόλιό σου, κάτι το οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα. Χρησιμοποίησες ύφος που δεν αρμόζει στη διαδικτυακή επικοινωνία. Έκρινες κάτι που δε σου αρέσει. Δέχτηκες πολλές απαντήσεις. Αυτό που δεν έκανες και δεν έκανε κανείς είναι ουσιαστικές προτάσεις.
Κρίμα!
Ζείδωρε, πράγματι είναι απίστευτα εντυπωσιακό το οτι κανείς δεν είδε ΤΙ είπα αλλά ΠΩΣ το είπα. Βοηθώντας στην αποκωδικοποίηση των όσων είπα, θυμίζω ότι μίλησα για πρόσκληση και άλλων προσώπων (κ.Δομουχτσής, αλλά επίσης σταχυολογώντας οι: δ.Ζησοπούλου, δ.Λευκοπούλου, π.Μαρινόπουλο, π.Ανδρέα Γκουζούνη, Μητροπολίτες, Ακαδημαϊκοί, Δημοσιογράφοι, Καθηγητές, Μέλη της ΧΦΔ που διαπρέπουν, Μέλη άλλων Αδελφοτήτων και Χριστιανικών Κινήσεων κλπ) και για την περιοδικότητα ή τη μη αποκλειστικότητα του π.Μιχαήλ στις συζητήσεις, μίλησα για την ύπαρξη σαφούς θεματικής και την απουσία γενικολογίας, μίλησα για την ανάγκη οι ομαδάρχες μας να μας κατανοούν καλύτερα, να ξεφύγουν από το σύνδρομο του να είσαι «πρωτοπαλίκαρο», να είναι και οι ίδιοι πρότυπα όχι μόνο πνευματικής αλλά και ακαδημαϊκής ζωής, τόνισα την ανάγκη να αλλάξουμε αυτή την άδεια και σκοτεινή αίθουσα ως τόπο συζητήσεων και να κάνουμε ανοιχτές συζητήσεις φοιτητών και φοιτητριών σε κάποιο ναό ή παρεκκλήσι, ή ενοριακή αίθουσα ή αμφιθέατρο ή καφετέρια που διαθέτει ειδικό χώρο για συζητήσεις, επισήμανα την ανάγκη να υπάρχουν διαφωνίες και διαλεκτική και να μην είναι οι συζητήσεις μας ερωτήσεις για μικρές ομιλίες και φυσικά φάνηκε η έντονη αντίθεσή μου στην τάση που έχουμε να περιχαρακωνόμαστε και να νιώθουμε ότι όλοι μας «πολεμούν» ή ότι είμαστε κάτι τι ξεχωριστό και παντοδύναμο. Νομίζω ότι ήδη είπα πολλά και ακόμη περισσότερα με τα «σκληρά» αλλά ξεκάθαρα και ουσιαστικά κατά τα άλλα λόγια μου….
Χαίρομαι πολύ που επανήλθες με συγκεκριμένες (και πολύ ενδιαφέρουσες) προτάσεις και ελπίζω να ληφθούν υπόψιν.
Όποιος άλλως έχει να προτείνει κάτι ουσιαστικό, παρακαλείται να το πράξει.
Κυρηναίε, πολλές φορές σε μια συζήτηση είναι καταλυτικής σημασίας το ΠΩΣ λέει κανείς κάτι και όχι το ΤΙ λέει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν το έχεις ζήσει αυτό προηγουμένως.
Να ένα αρνητικο της ηλεκτρονικης επικοινωνίας..
Δεν μπορουμε να καταλαβουμε με τι υφος μιλαει ο αλλος..Όντως το υφος και οι λεξεις που χρησιμοποιησες μας παρεπεμψε σε ενα πολυ αντιδραστικο μελος της Δρασης που καυτηριαζει τους παντες και τα παντα..
Ιδιαίτερα εκει που προτεινες το θεμα προς συζητηση-προσωπικα μου φανηκε ακρως ειρωνικο…
Δοξα τω Θεω που λυνεται αυτη η παρεξηγηση..
Μια υπέροχη ανοιχτή συζήτηση!
Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό! Γιατί συζητάμε θέματα ΑΛΗΘΙΝΑ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, τα οποία πρέπει να μας απασχολούν γιατί ζούμε με την ΧΦΔ!
Ναι, η Δράση μας έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο Κυρηναίος. Με πονάνε κι εμένα! Είμαι υπήρξα μέλος όλων των ομάδων και υποομάδων που αναφέρθηκαν και συμμερίζομαι τις αληθινές και υγιείς ανησυχίες.
Η Δράση μας χρειάζεται Κυρηναίους για να μπορέσει να δράσει και να εκπληρώνει το στόχο της!
Με ελπίδα και αγάπη στο έργο της Δράσης μας,
Απόδραση
Ναι, θα συμπαραταχθώ κι εγώ με το σημαινόμενο των λόγων σου, Απόδραση. Πρεσβεύω οτι συνισταμένη όλων μας θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα η δυνατότητα να εκφράζουμε μέσα από διαλεκτική τις απόψεις για θέματα που αφορούν τις ζωές μας. Με αυτή τη βάση και με δεδομένο οτι ο σχολιασμός σου είναι ο πρώτος που έρχεται να στηρίξει αυτά που με έντονο τρόπο σχολίασα, τον δέχομαι με ιδιαίτερη χαρά αλλά και ελπίδα πως εαν υπάρξουν κι άλλες φωνές, καθαρές, ανοιχτές και πιθανά “σκληρές” ίσως μπορέσουμε να οδηγήσουμε την Δράση στην επόμενη 50κονταετία της ζωής της, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών. Με τη βοήθεια του Θεού αλλά και με περιθώρια λάθους ένθεν και ένθεν που θα διαχειριστούμε δημιουργικά και με μακροθυμία, νομίζω οτι μπορούμε να φτάσουμε σε μια σύνθεση απόψεων που βάση της είναι η συνέχεια αυτής της απίστευτα δυναμικής χριστιανικής προσπάθειας που εδώ και ήδη μισό αιώνα τώρα ο Θεός έχει πλουσιοπάροχα ευλογήσει. Get set go!!!