Περιοδικό “Η Δράση μας” – Μάρτιος 2010

26
1162
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Περιοδικό Η Δράσις μας, Τεύχος Μαρτίου 2010
Η Δράσις μας, έτος ΜΘ’, τ. 477, Μάρτιος 2010

Περιεχόμενα

  • Σιμά στο Σταυρό (ποίημα)
  • “Τό πᾶν ἀπωλέσαμεν, πλήν τῆς τιμῆς”
  • Ασέβειες στα γλυπτά του Παρθενώνα
  • Ο θάνατος του αγωνιστού
  • “Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρά ἐκλάμψει”
  • “Εκείνος ο πλάνος”
  • “Τον Σταυρόν!”
  • Επιστολή του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη προς τον βασιλέα Όθωνα
  • Μία οικογένεια, πατρίδες δύο
  • Παιδεία ανθελληνική!
  • Πώς αναβίωσε το Μοναστήρι
  • Το μεγαλείο της Παναγίας (για την εορτή του Ευαγγελισμού)
  • +Πατριάρχης Σερβίας Παύλος
  • Στο ζωομύριστο Ξύλο (ποίημα)
  • Η αλήθεια του ηγεμόνα (ποίημα)
  • Η αποστολή (ποίημα)
  • Η αυτής υψηλότης η φυσική επιλογή εκ νέου επί σκηνής, Βασιλείου Νοϊτσάκη, καθη. Οικοφυσιολογίας Α.Π.Θ.
  • Τι είναι και ποιος ο ρόλος των “Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων”
  • Στη δίκη των Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και Δημητρίου Πλαπούτα (Α’)
  • Διδαχή από έμπειρο δάσκαλο (εις την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως)

Μόνιμες στήλες

  • Γράμματα στη Σύνταξη
  • Παρεμβάσεις: Οι λεβέντες της προεδρικής φρουράς
  • Απόψεις & Σκέψεις

26 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Πραγματικα ενα ανατρεπτικο εξωφυλλο.
    Συγχαρηρτηρια α α α α α α…..

    Οσο για το περεχομενο,νομιζω πως μας δινει Χριστο και Ελλαδα.
    Με εντυπωσιασε το νεανικο του πνευμα.

  2. Ουάουουου…… Μόλις το βλέμμα μου έπεσε στο εξώφυλλο του τεύχους του Μαρτίου αναρωτήθηκα στιγμιαία αν επρόκειτο για οφθαλμαπάτη ή πραγματικότητα. Σταμάτησε το μυαλό μου, τραντάχτηκε το εσωτερικό μου, παρέλυσαν οι αισθήσεις μου. Με απλά λόγια «δεν πίστευα στα μάτια» μου. Δόξα τω Θεώ, η νεανική στροφή στην αισθητική όψη του περιοδικού συνεχίζεται με αμείωτους -και κρίνοντας απ’ το τελευταίο τεύχος- αλματώδεις ρυθμούς.
    Το τεύχος του Φεβρουαρίου μας δημιούργησε μια νηφάλια αισιοδοξία. Το τεύχος του Μαρτίου μας προξένησε έναν ασυγκράτητο ενθουσιασμό, μία έκρηξη χαράς, ένα απροσδόκητο αισθητικό πλήρωμα.
    Οι αντανακλαστικές συνέπειες αυτής της πρωτοφανούς αλλαγής, φάνηκαν απ’ την πρώτη κιόλας μέρα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα. Ήταν πολύ περισσότεροι αυτοί που ενδιαφέρθηκαν και ζήτησαν να δουν το περιοδικό μας. Φαινόταν ξεκάθαρα στα μάτια τους ότι δεν αντίκριζαν ένα γλυκανάλατο, ντεμοντέ και αδιάφορο αισθητικά περιοδικό, αλλά μία νεανική, ελκυστική και κομψή πρόταση την οποία δεν θα απέρριπταν με ένα ειρωνικό «όχι».
    Εύχομαι στους υπευθύνους του περιοδικού, να ακολουθήσουν την ίδια πολιτική στη θεματολογία και το περιεχόμενο του περιοδικού, ώστε να γίνει αυτό πιο προσιτό στον φοιτητή- αναγνώστη.
    Υ.Γ. Και αυτό το τεύχος περιείχε αρκετά αξιόλογα άρθρα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζω τα εξής: «Πατριάρχης Σερβίας Παύλος», «Διδαχή από έμπειρο δάσκαλο», «Παιδεία Ανθελληνική», «Τον Σταυρόν!», και «ΕΚΕΙΝΟΣ …Ο ΠΛΑΝΟΣ»

  3. Εξαιρετικό το άρθρο για τις ΜΚΟ, οι οποίες και στη χώρα μας έχουν λειτουργήσει ως προωθητές νεοταξικών λογικών. Εν τέλει, οι ΜΚΟ μπορεί να λένε ότι δεν είναι κυβερνητικές (πράγμα που από τη χρηματοδότησή τους από το Υπουργείο Εξωτερικών αποδεικνύεται άτοπο), αλλά δεν είναι και Οργανώσεις Πολιτών, ανοιχτές δηλαδή στην κοινωνία. Η δράση τους είναι το ίδιο αδιαφανής με αυτή των δημοσιογραφικών οργανισμών. Συγχαρητήρια για το συγκεκριμένο άρθρο.

  4. Τι τέλειο εξώφυλλο!!! Το ιδανικό εξώφυλλο για ένα νεανικό περιοδικό που ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα!!!
    Δεν είναι ωραίο μόνο το εξώφυλλο, αλλά και το εσωτερικό!!
    Μπορεί να διδάσκει Χριστό και Ελλάδα, αλλά έχει μέσα και υπέροχα επιστημονικά θέματα…
    Φάνηκε ότι το περιοδικό μας ανταποκρίνεται στους νέους και από την εξόρμηση του τομέα ιεραποστολής στη Θεσσαλονίκη,
    Συγχαρητήρια στους υπευθύνους του περιοδικού μας…
    Εύχομαι να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια.

  5. ΥΠΕΡΟΧΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ!!
    Το περιοδικό μας έχει αλλάξει μορφή προς το καλύτερο! Τα δυο τελευταία τεύχη μας άφησαν πολλές προσδοκίες και ευχόμαστε να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια!!
    Μπορεί αυτό το τεύχος να περιέχει πολλά εθνικά θέματα, αλλά δεν παύει από του να καλύπτει και πνευματικά αλλά και επιστημονικά θέματα και όλα αυτά με νεανικό πνεύμα επιμελημένα.
    Καλή μελέτη…

  6. Με αφορμή το τεύχος του Μαρτίου, θα ήθελα να κάνω στους υπευθύνους των περιοδικών την εξής τολμηρή, ρηξικέλευθη και ανανεωτική πρόταση. Στους ναούς και στους μεγαλύτερους σε ηλικία να διατίθεται αποκλειστικά το περιοδικό « Ο ΣΩΤΗΡ» ( το οποίο παρεμπιπτόντως θεωρώ άψογο), στους Χ.Α. το «Προς την Νίκην», το οποίο θα πρέπει να προσαρμοστεί στο παιδικό και εφηβικό κοινό (βλ.ΚΡΙΝΑ) και στους φοιτητές το περιοδικό «Η Δράσις μας», το οποίο αφού μετατρέψει τον τίτλο του σε «ΔΡΑΣΗ» να απευθύνεται αποκλειστικά σε συνειδητοποιημένους και μη, νέους Χριστιανούς.

  7. Ε…δεν ξέρω, σωστά όλα αυτά που αναφέρονται, αλλά λίγο λάθος ο τρόπος μας. Νομίζω…θυμίζει εφηβεία…
    Τους υπευθύνους του περιοδιού τους ξέρουμε. Με ώριμο και αδελφικό τρόπο μπορούμε να απευθυνθούμε σ’ αυτούς προσωπικά και να διατυπώσουμε τις προτάσεις και τις όποιες αντιρρήσεις μας. Το να τα διατυπώνουμε ηλεκτρονικά-δημοσίως, μου φαίνεται “κάπως”. Εκείνοι καταβάλλουν(ανιδιοτελώς) υπεράνθρωπες προσπάθειες για να έχουμε κάθε μήνα στα χέρια μας το περιοδικό. Αυτό είναι το “ευχαριστώ” μας;
    Ο τρόπος μας, εμένα προσωπικά με πληγώνει, πόσο μάλλον εκείνους…
    Αν είμαι “λάθος”, συγχωρέστε με..

    • Μα “ευχαριστώ” είπαμε!

      Εδώ μας δίνεται η ευκαιρία να συζητάμε κιόλας, να ανταλλάσσουμε απόψεις. Και επιστολή στο περιοδικό να στείλεις με τη γνώμη σου (“τι ωραίο εξώφυλλο είναι αυτό”), πάλι θα δημοσιευτεί στην αντίστοιχη στήλη, οπότε πάλι δημόσια θα είναι!

      Το είδες λίγο διαφορετικά ίσως.

      • Το εξέλαβα ως εξής: Υστερούσε μέχρι τώρα σημαντικά το περιοδικό και επιτέλους κάνατε ένα καλό βήμα.
        Νομίζω, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω αυτό βγαίνει…συγχωρέστε με και πάλι..

        • Δεν υπάρχει πρόβλημα. Καλά κάνεις και συμμετέχεις στη συζήτηση.

          Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, διαβάζουμε στο “Γράμματα στη Σύνταξη” του παρόντος τεύχους δημοσιευμένες επιστολές με παρόμοια σχόλια. Και να υστερούσε σε κάτι λοιπόν δεν είναι κακό, αφού διορθώνεται!

    • Αφού συμφωνήσω με όσα είπε ο “friedlich”, θα ήθελα να προσθέσω τα εξής:
      1)Κανένας δεν αμφισβήτησε και δεν αρνήθηκε την ηρωική προσπάθεια που καταβάλλουν όλα τα επιφορτισμένα με την ετοιμασία του περιοδικού μέλη της αδελφότητας.
      2)Όλοι εμείς που παραθέσαμε τα σχόλιά μας στο συγκεκριμένο post αγαπάμε το περιοδικό, και γι’ αυτό ασχολούμαστε μ’ αυτό.
      3)Δείγμα ωριμότητας και όχι μιας εφηβικής παρόρμησης είναι το να ασκείς αλλά και το να αποδέχεσαι την κριτική.
      4)Συνήθως δεν είναι τόσο εύκολο να συνομιλείς απευθείας με τους αρμόδιους.
      5)Έχει τονιστεί επανειλημμένα ότι το site μας πρέπει να πληρεί και αυτό το σκοπό. Να λειτουργεί δηλ. σαν ένας χώρος ζύμωσης και ανάδειξης νέων προτάσεων και ιδεών. Νομίζω, ότι το αποκλειστικό στοιχείο που καθιστά ηθική ή όχι την κριτική είναι το αν αυτή είναι καλοπροαίρετη… καρπός ειλικρινών, αγνών και ανυστερόβουλων προθέσεων…Και ναι…εδώ είναι καλόβουλη και προς οικοδομήν η κριτική…Σκοπός της είναι η πνευματική πρόοδος και όχι η προσωπική απαξίωση, η έμπνευση και όχι η προσβολή, η ποιοτική αναβάθμιση του έργου και όχι η σκωπτική κατάκριση των υπευθύνων…
      Πάραυτα συγγνώμη, αν σκανδαλίστηκε κάποιος…

    • Πάντως αντικειμενικά η φοιτητική ζωή κατά το πρώτο ήμισύ της είναι “εφηβεία”, οπότε δικαιολογούνται οι όποιες παραφορές…

  8. Συνφωνώ με τον ταξιδιωτη…Είναι πραγματικά εντυποσιακώ!!!
    Όσο για το περιεχόμενο,είναι πολύ ωραίο.Πιο πολύ όμως πιο πολύ μου άρεσε το δεύτερο από το τέλος θέμα…!!!

  9. Έχετε δίκιο, παιδιά, συγχωρέστε με για την αναστάτωση. Όντως, είναι εντελώς υποκειμενικό το πως εκλαμβάνει κανείς ένα γραπτό κείμενο.
    Απλά, “Ζωτικέ”, σπανίζει στις μέρες μας η καλοπροαίρετη κριτική και καλά κάνεις και μου τη θυμίζεις. Παρασυρμένος απ’ το όλο κλίμα, παρεξήγησα και τη δική σας. Συγχωρέστε με… Ξαναδιαβάζοντας μετά την αδελφική εξήγηση σας τα παραπάνω που πριν με προβλημάτισαν, όντως είναι πλέον διαφορετικά. Ευχαριστώ!
    Όσο για το περιοδικό κι εγώ το αγαπώ. Όπως τρέχετε στα αμφιθέατρα και στις ενορίες για τη διανομή του, έτσι έτρεχα (και τρέχω όποτε μου δίνεται η ευκαιρία) κι εγώ.. και είναι από τις καλύτερες φοιτητικές αναμνήσεις..

  10. Συγχαρητήρια για το εξώφυλλο και το ωραίο περιεχόμενο του περιοδικού!
    Άραγε, η Επανάσταση του 1821 θα μείνει αλώβητη και χαραγμένη στη μνήμη μας ή θα την αφήσουμε να παραχαραχθεί μέσα στην “επανάσταση” της πληροφόρησης και της ενημέρωσης; Αλίμονο να δεχτούμε κάτι τέτοιο…!!!

  11. Πραγματικά ωραίο εξώφυλλο, αλλά καλό είναι να μη μένουμε μόνο στο λίφτινγκ..νομίζω οτι πράγματι είναι αξιέπαινη προσπάθεια..αρκεί να συνεχιστεί και πέρα από το εξώφυλλο…Συγχαρητήρια, αναμένουμε τις κλιμακωτές αλλαγές…

  12. Θα συμφωνήσω κι εγώ με όλα τα παραπάνω θετικά σχόλια, αλλά θα ήθελα να προσθέσω την εξής παρατήρηση: εδώ και καιρό η ιστοσελίδα της Δράσης έχει βελτιωθεί θεαματικά. Μήπως στο περιοδικό να υπάρχει μία μικρή αναφορά σε αυτήν; Σαν ένας τρόπος “διαφήμισης” και διάδοσής της. Αφού το περιοδικό φτάνει σε τόσα φοιτητικά χέρια μέσα από τις εξορμήσεις, ας υπάρχει μέσα σε αυτό και μία προτροπή να επισκεφτούν την ιστοσελίδα μας, όπως γίνεται και το αντίστροφο.
    Αν συμφωνείτε, ας προωθηθεί σαν αίτημα στους υπεύθυνους.

  13. Φτάνοντας το περιοδικό και στα δικά μου χέρια θαύμασα το εξώφυλλο αλλά πολύ περισσότερο στάθηκα στο περιεχόμενο, σε κάποια άρθρα που με προβλημάτισαν…Το πρώτο έχει ως τίτλο “Παιδεία Ανθελληνική”..Διαβάζοντάς το σκεφτόμουν πως είναι άδικο να καταστρέφουμε εμείς οι ίδιοι την Πατρίδα μας..Πως θα έπρεπε με δυνατά μέσα να αντιδράσουμε για το καλό της Παιδείας μας..Πως κάτι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε!!!!!
    Ξεφυλλίζοντας έπεσε το μάτι μου “Στη Δίκη” και τότε συνειδητοποίησα πως πάντα μόνοι μας βγάζαμε τα μάτια μας!!! Τους ήρωες μας,αυτούς που χρωστάμε την λευτεριά μας, εμείς τους καταδικάσαμε…
    Και εκεί που η ψυχή μου απογοητεύτηκε, μαράζωσε, διάβασα και στις “Παρεμβάσεις” για τους λεβέντες της Προεδρικής Φρουράς… Το είχα ακούσει το γεγονός όταν είχε γίνει μα τώρα με έδωσε φτερά… με έκανε να πιστέψω πως η Ελλάδα μας ζει.. Πως τα νιάτα των Ελλήνων δεν θα αφήσουν την Πατρίδα απροστάτευτη…Πως στα δύσκολα είμαστε λεβέντες όπως οι πρόγονοί μας!!!
    Εύχομαι το περιεχόμενο του Περιοδικού μας να μας ανεβάζει και πνευματικά και πατριωτικά!!!

    • Σκέφτομαι ότι η συνήθης αντίδρασή μας, όταν ξεφυλλίζουμε τεύχος Μαρτίου ή Οκτωβρίου, είναι μια δυσαρέσκεια ως προς το εύρος του πατριωτικού περιεχομένου. Αυτό οφείλεται πρωτίστως στην παιδεία που έχουμε δεχθεί.
      Έχουμε μάθει να φοβόμαστε να πούμε ότι είμαστε Έλληνες, ότι έχουμε υπηρετήσει όσο κανένας άλλος λαός τη σωτηρία των ανθρώπων, ότι είμαστε απόγονοι μαρτύρων και ηρώων. Η σκούφια μας κρατά από τους Ρωμιούς. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε φυσικοί απόγονοί τους, κι αυτό καμιά φορά δε λέει και πολλά. Μπορούμε όμως και πρέπει να γίνουμε πνευματικοί τους απόγονοι. Να μιμηθούμε την πίστη τους, την αφοσίωσή τους στην Ορθοδοξία, την αγωνιστικότητά τους.
      Δεν ξέρω αν το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά υπήρχαν άγιοι αυτοκράτορες, σαν το Θεόδωρο Λάσκαρη, του οποίου την προσευχή διαβάζουμε κάθε βράδυ. Και ήταν άγιοι, επειδή και τα ήθη του λαού ήταν άγια, η νομοθεσία ήταν αγία και η παιδεία που έπαιρναν ήταν αγία.
      Ρωμιοί είμαστε όλοι οι ορθόδοξοι. Αυτή είναι η παρακαταθήκη που δεχθήκαμε με το βάφτισμα. Ευχαριστώ τη “Δράσι” που μας το θυμίζει

  14. Εύχομαι σύντομα ο νεανικός προσανατολισμός να επεκταθεί και στον τίτλο. 34 χρόνια μετά την υιοθέτηση της δημοτικής είναι καιρός το περιοδικό να ονομαστεί απλά “ΔΡΑΣΗ” ή έστω “η ΔΡΑΣΗ μας”. Γένοιτο.

    • Δίκιο έχεις Ζείδωρε..Αλλά μερικές φορές ο ενθουσιασμός μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος καταστάσεις.. Ας το θέσουμε επίσημα και οι αρμόδιοι θα δουν τι θα κάνουν!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ